Νανά Δούκα: Η τελευταία αρχόντισσα – «Έφυγε» η κόρη του ιδρυτή της «Π»
Στο πρόσωπο της Νανάς Δούκα αποχαιρετάμε μια μοναδική φυσιογνωμία, την τελευταία εκπρόσωπο της παλιάς τάξης των αρχόντων και των αστών
Των ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΑΓΝΗ και ΜΑΡΙΝΑΣ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ
Την ημέρα της φώτισης επέλεξε η φωτισμένη ιστορική εκδότρια, κόρη του ιδρυτή της «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ», Νανά Δούκα, να φύγει από κοντά μας.
Πάτρα: «Έφυγε» από τη ζωή η Νανά Δούκα, πρώην εκδότρια της εφημερίδας «Πελοπόννησος» – ΦΩΤΟ
Η πληροφορία του θανάτου της διαπέρασε το κτίριο της οδού Μαιζώνος που κάποτε γέμιζε με τη λεπτεπίλεπτη, σικάτη και ευγενική φιγούρα της. Ο ρυθμικός ήχος από τα κομψά γοβάκια της πρόδιδε την είσοδό της στο κτίριο της εφημερίδας που το γέμιζε με αρχοντιά, ζεστασιά και αγάπη.
Με το βλέμμα της μάς αγκάλιαζε όλους. Άλλωστε μας αποκαλούσε «παιδιά μου» και πάντα ενδιαφερόταν για την προσωπική και την επαγγελματική μας πρόοδο. Δεν δίσταζε να μας δηλώνει την περηφάνια της που ανήκαμε στη μεγάλη οικογένεια της «Π».
Η Νανά Δούκα υπήρξε πρόσωπο σπάνιο. Σαν χαρακτήρας, σαν ύφος και σαν άποψη ζωής, συμπύκνωνε με μοναδικό τρόπο αρετές και γνωρίσματα που την καθιστούσαν επιτομή της Ελληνίδας αστής, της παραδοσιακής εκδότριας, της ανήσυχης γυναίκας, της Ελληνίδας συζύγου και μητέρας, της γνήσιας πατριώτισσας. Τα στοιχεία της αυτά ήξερε πότε θα τα ανέμιζε με αέρα ευρωπαϊκό, πότε με μεσογειακό, πότε με πατραϊκό. Οπως επίσης υπήρξε μαστόρισσα στον συνδυασμό μιας ντελικάτης, της λεπτεπίλεπτης, της γοητευτικής, αλλά και της ηλεκτροφόρας συμπεριφοράς, μέσα από μεταπτώσεις που ήλεγχε απόλυτα.
Αριστοκράτισσα με φλόγα ψυχής, πνεύμα ανοιχτό, αλλά και μαχητικό στην υπεράσπιση των ιδεών και των απόψεών της, ήξερε να διαλέγεται, αλλά και να πολεμά, να επιμένει, αλλά και να συνδυάζει, να ηγείται, αλλά και να ακολουθεί, να δεσπόζει, αλλά και να αναγνωρίζει ελευθερίες και δικαιώματα.
Υπήρξε άνθρωπος που πόνεσε και που ήξερε να συμπονά. Βίωσε μια αβάστακτη προσωπική τραγωδία, με την ανίατη νόσο και την τραγική κατάληξη της μοναχοκόρης της Λήδας, ενός χαρισματικού παιδιού που προδόθηκε ύπουλα από τη μοίρα πριν προλάβει να ανθίσει και να ξετυλίξει τα ταλέντα της στη ζωή. Η Νανά και ο Σπύρος Δούκας έκαναν τα πάντα για τη Λήδα τους, με υπομονή, εγκαρτέρηση, δυναμισμό, αφοσίωση και αξιοπρέπεια. Μοναδική παραχώρηση, η εγκατάλειψη κάθε κοσμικότητας, όσο διάρκεσε ο μακρύς αυτός γολγοθάς.
Το τέλος, υπήρξε μια σταύρωση, αλλά και μια ολοκλήρωση ενός μαρτυρικού καθήκοντος, η εκτέλεση του οποίου περνούσε τη Νανά Δούκα σε μια διά βίου αντιφατική κατάσταση ανάμεσα στην πένθιμη μνήμη και την απελευθέρωση. Σύντομα τα γραφεία της «Πελοποννήσου» άρχισαν να τη βλέπουν συχνότερα, σύντομα άρχισε να καταθέτει ενέργεια και δημιουργικό ενδιαφέρον όχι τόσο για τα πρακτικά ζητήματα της εφημερίδας όσο για ένα πλέγμα τοπικών υποθέσεων, κατά κανόνα με ευγενές περιεχόμενο, στα οποία ζητούσε με αμείωτη και ασυμβίβαστη επιμονή να εστιάζει η εφημερίδα, με πάθος και φλόγα. Πραγματικός της έρωτας ήταν οι αρχαιότητες της πόλης και η υπόθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου, όπως επίσης και οι πολιτιστικές υποθέσεις που συνδύαζαν αστικό παρελθόν και προοπτική για την πόλη, όπως το ζήτημα της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας», αλλά και η αναβίωση καρναβαλικών εθίμων που παρέπεμπαν στο αστραφτερό παρελθόν της Πάτρας.
Δεν είχε λέξεις και ενδιαφέρον για άλλους τόπους κι άλλες πόλεις. Δούκας ο σύζυγος, κόμισσα η ίδια, εμβέλειά τους το δουκάτο της Αχαΐας και της «Πελοποννήσου», τα οποία περιέβαλλαν με οραματικό, αλλά και εφηβικό πάθος. «Κύριε αρχισυντάκτα» μάλωνε η Κυρία Νανά τα στελέχη, αρνούμενη να συμβιβαστεί στην ιδέα της περατότητας των ορίων της εφημερίδας. Γιατί τα κακώς κείμενα δεν διορθώνονται; Γιατί ο τόπος δεν αλλάζει; Γιατί η κοινωνία ανθίσταται στα ευγενή προτάγματα;
Η ζωή επιφύλαξε έναν δεύτερο, σκληρό πόνο στη Νανά και τον Σπύρο Δούκα: Τη βαθιά και δυσθεράπευτη κρίση που χτύπησε την εφημερίδα, όπως και το σύνολο των εφημερίδων. Πολέμησαν αμφότεροι μέχρις εσχάτων, ώστε η ανάσχεση της κρίσης να μην αγγίξει τον στελεχιακό μηχανισμό της εφημερίδας που τον αισθάνονταν σαν οικογένεια. Πραγματιστής ο Σπύρος Δούκας, πιο αιθεροβάμων η Νανά, αποδέχθηκε με οδύνη τις αναπόφευκτες επιλογές, και ταυτόχρονα επιδίδονταν σε αγωνιώδη αναζήτηση διάδοχης λύσης, μη έχοντας πλέον φυσικούς κατιόντες. Ολα όσα επακολούθησαν, τα υποδέχθηκαν με αξιοπρέπεια και πληγωμένο κουράγιο. Η κρίση και η πολεμική περίοδος που ακολούθησε για το σύνολο των ΜΜΕ και των επιχειρήσεων της χώρας, ήταν πλέον βαριά συνθήκη για τα βιολογικά αποθέματα των ιστορικών εκδοτών. Σύντομα, το «Κύριε Αρχισυντάκτα» -η Νανά Δούκα δεν προσαρμόστηκε στην ιδέα ότι η εφημερίδα είχε πλέον διευθυντές και πιο σύνθετη δομή- έπαψε να ακούγεται. Η Κυρία Νανά αυτοπεριορίστηκε. Σταμάτησε να μας μιλά για τις αρχαιότητες και τα άλλα της πάθη. Και μετά σταμάτησε να μας μιλά απολύτως, καθώς η φθορά είχε πάρει πλέον το πάνω χέρι.
Στο πρόσωπο της Νανάς Δούκα αποχαιρετάμε μια μοναδική φυσιογνωμία, την τελευταία εκπρόσωπο της παλιάς τάξης των αρχόντων και των αστών. Μια τοπική εκδοχή Πηνελόπης Δέλτα και Καλλιρρόης Παρρέν, μια προ-φεμινίστρια, μια πατριώτισσα, έναν φλογερό άνθρωπο, μια γυναίκα της πίστης, την παλιά δαντέλα του εθνικού φρονήματος και των πατριαρχών, ζυμωμένων με αρώματα ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού που συνέβαλαν στη γοητευτική αντίφασή της. Απέμεινε ωστόσο η εφημερίδα ζώσα και το κτίριο Μαιζώνος και Παπαφλέσσα που επιμελήθηκε σαν αυτόκλητη αρχιτέκτων, να συμβολίζουν το πνεύμα της εποχής της και της ίδιας. Κλασικίζων δυναμισμός, σε ένα χαριτωμένο πρόσωπο, με μπριόζα κίνηση και δυτική αισθητική. Γεννημένη μαζί με την «Πελοπόννησο», μαζί με την Πάτρα των ημερών του πατέρα της, την αρχόντισσα Πάτρα που είχε μέσα στην ψυχή της.
Η οικογένεια της «Π» με επικεφαλής τον εκδότη της Θεόδωρο Λουλούδη απευθύνει θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της.
Η ΚΗΔΕΙΑ
Η εξόδιος ακολουθία της θα τελεστεί αύριο Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2023, ώρα 2μ.μ. από τον Ιερό Ναό Αγίων Αγγέλων στο Α ‘ κοιμητήριο Πατρών.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News