Ο χειμώνας μετά τη Θεσσαλονίκη

Το κύριο άρθρο της «Π»

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ αρχηγοί έκλεισαν με τις διαδοχικές τους εμφανίσεις τον κύκλο της Θεσσαλονίκης. Και τώρα μένει ο χειμώνας, η διαχείρισή του, οι διεθνείς εξελίξεις και οι επιδράσεις τους στο φρόνημα των Ελλήνων εκλογέων, που έχουν να δουν πολλά στην ημεδαπή και εκτός αυτής (ενεργειακό, έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία, τουρκικός παράγοντας, διεθνή εκλογικά μέτωπα), πρωτίστως όμως θα μετρήσουν τις εξελίξεις στην τσέπη τους, σε συνδυασμό με την αξιοπιστία των προτάσεων εξουσίας που θα αντιμετωπίσουν.

ΔΕΝ ΜΑΣ έφταναν αυτά, έχουμε και τον εκλογικό νόμο που αφ’ εαυτού θα δρομολογήσει εξελίξεις. Τα σενάρια είναι γνωστά, και δυνάμει αυτών, σε συνδυασμό με τις δημοσκοπικές έρευνες, οι αρχηγοί διαμορφώνουν στρατηγικές και ρητορικά ανοίγματα.

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ θέλει να πιστεύει ότι η πίεση του διαγραφόμενου πολιτικού αδιεξόδου που θα προκαλέσει η αδυναμία κυβερνησιμότητας σε συνδυασμό με την ανασφάλεια που προκαλεί η προοπτική κεντροαριστερών πειραμάτων, θα δώσουν στη ΝΔ την αυτοδυναμία που χρειάζεται, με το επιχείρημα ότι την αυτοδυναμία αυτή τη χρειάζεται κυρίως ο τόπος. Αν δεν προκύψει η αυτοδυναμία αυτή, η ποσοστιαία διαφορά του πρώτου κόμματος θα αποτελέσει καθηλωτικό επιχείρημα το οποίο θα κάμψει τις αντιστάσεις του χρήσιμου τρίτου, μπροστά σε μια καθαρή δήλωση βούλησης του λαού.

Ο ΠΡΩΗΝ πρωθυπουργός, αναγνωρίζοντας έμμεσα το ποσοστιαίο ντεζαβαντάζ του κόμματός του, προσπαθεί να δημιουργήσει έδαφος που να ευνοεί την ιδέα της «προοδευτικής πλειοψηφίας», μήπως και τη δει φιλικά ο λαός και την ευνοήσει με την ψήφο του, ώστε να βγάζει και τα κουκιά που ορίζει ως αναγκαία ο εκλογικός νόμος.

ΓΙΑ ΝΑ το πετύχει αυτό, του είναι αναγκαίο να πείσει ότι η κυβέρνηση απεργάζεται την καταστροφή, μέσα από αστοχίες, σκοτεινά σχέδια παρακολουθήσεων, εύνοια προς τους ισχυρούς και αδυναμία σθεναρής απάντησης στις εξωτερικές απειλές. Του είναι επίσης αναγκαίο να πείσει ότι ο ίδιος θα αποτελέσει αποτελεσματικότερη εξουσιαστική προοπτική.

ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ποιο από τα δύο είναι δυσκολότερο, σίγουρα όμως στο χέρι της κυβέρνησης είναι να αποδείξει ότι δεν ισχύει το πρώτο.