Ο μονόδρομος της «Ενωμένης Κεντροαριστεράς»
Ο Θόδωρος Χ. Ντρίνιας είναι πρ. δημοτικός σύμβουλος Πατρέων-επικεφαλής παράταξης «Κοινοτικόν».
Τα μηνύματα από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών ήσαν αρκετά. Η μεγέθυνση της αποχής δείχνει τη βαριά βλάβη, που προκάλεσε στη νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος, η περίοδος των μνημονίων και κυρίως η περίοδος 2015-19.
Για ένα μεγάλο μέρος των πολιτών, το πολιτικό σύστημα, σε όλες του τις κομματικές εκδοχές, είναι ανίκανο να αναμετρηθεί με τα κορυφαία προβλήματα, που αντιμετωπίζει η χώρα.
Αν η συνθήκη της «αποχής» των πολιτών εγκαθιδρυθεί και μακροημερεύσει, τότε οι συνέπειες για τη σταθερότητα της χώρας, σε μια κρίσιμη περίοδο όπου όλα τα προβλήματα δείχνουν να οξύνονται, θα είναι βαριές.
Η ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη μπορεί να κατανόησε ότι η πολιτική της ηγεμονία είναι εύθραυστη και δανεική. Της την πρόσφεραν, υπό ειδικές ιστορικές συνθήκες, πολίτες, που καμιά κομματική πρεμούρα δεν έχουν, ούτε νιώθουν να δεσμεύονται ιστορικά ή ιδεολογικά από αυτήν και άλλο τόσο εύκολα μπορούν να αποσύρουν την υποστήριξή τους. Επίσης, μπορεί η ΝΔ και κυρίως το Κολωνακιώτικο παρεάκι «αρίστων», που κανοναρχεί τον Μητσοτάκη, να κατανόησε ότι πολιτική ηγεμονία χωρίς ρίζωμα σε λαϊκά στρώματα δεν υπάρχει.
Από την άλλη, το ανακουφιστικό για αυτήν κακό χάλι, στο οποίο βρίσκονται οι δευτερο-τρίτοι ανταγωνιστές της, οι ιδεοληπτικές εμμονές της δεκαετίας του ’80 και η ρατσιστική αντίληψη, που διακατέχει μεγάλο μέρος της νέας ηγετικής ελίτ της ΝΔ απέναντι στους «κοινούς ανθρώπους» αποτελούν επαρκείς ενδείξεις, ότι για τη ΝΔ η αλαζονεία ενδέχεται να επικρατήσει των μηνυμάτων της κάλπης και της αποχής.
Είναι φανερό, από εθνικές και ευρωπαϊκές εκλογές, ότι η πέραν της ΝΔ Δεξιά και άκρα Δεξιά θα αναδεικνυόταν εύκολα σε «δεύτερο» κόμμα, αν τυχόν συνενωνόταν υπό μια στιβαρή πολιτική προσωπικότητα (επιπέδου Μελόνι ή Λεπέν). Ούτως ή άλλως, η «συμφωνία» σε κεντρικά πολιτικά ζητήματα και συμπεριφορές στην πλειοψηφία του χώρου υπάρχει (συνωμοσιολογία, ανορθολογισμός, φιλορωσισμός, αντιδυτικισμός, φιλοαυταρχισμός κ.λπ.).
Επειδή, όμως, τα «καπετανάτα» είναι μακρά παράδοση του τόπου, η ΝΔ του Μητσοτάκη μπορεί να συνεχίζει τους μέχρι σήμερα επιτυχείς πολιτικούς εκβιασμούς προς τα φοβικά μεσοστρώματα στα Κεντροαριστερά της.
Τα σημαντικά μηνύματα ηχούν για τον πολιτικό χώρο που περικλείει ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Οικολόγους και υπό προϋποθέσεις ΜΕΡΑ25 και Πλεύση Ελευθερίας.
Καταφανής η αδυναμία των δύο βασικών διεκδικητών της «αξιωματικής αντιπολίτευσης» (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) να απειλήσουν έστω και κατ’ ελάχιστον την παντοδυναμία της ΝΔ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ συναντά τα όρια της ταξικής και πολιτισμικής διάστασης της προσωπικότητας του «έκπτωτου» επικεφαλής του συν της επικράτησης ενός απωθητικού «Πολακισμού».
Το ΠΑΣΟΚ εμποδίζεται από παλαιοκομματικά και αντιδημοφιλή χαρακτηριστικά.
Η αδυναμία και των δύο να ανταγωνιστούν τη ΝΔ θα συνεχιστεί, καθώς το αντίθετο προϋποθέτει το να κινηθεί ο ένας εκ των δύο στο 5%, όπως
την περίοδο των μνημονίων, το ΠΑΣΟΚ.
Στον χώρο της Αριστεράς, η ηγεμονία του ΚΚΕ είναι μάλλον αδιαμφισβήτητη και δεν είναι μόνο εκλογική, αλλά και ιδεολογική, καθώς για πρώτη φορά σε τόση έκταση από το 1974, η Εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και ο Αναρχικός χώρος (προνομιακά πεδία επιρροής και άντλησης στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ) έχουν δορυφοροποιηθεί στις πολιτικές επιλογές του Σταλινικού Κομμουνιστικού Κόμματος.
Η πολυπόθητη «υγεία» του πολιτικού συστήματος, που θα εξασφαλίζει την εναλλαγή στην κυβέρνηση, αν δεν μπορεί να επιτευχθεί από έναν πολιτικό οργανισμό, θα πρέπει να εξασφαλιστεί από «μεγάλους συνασπισμούς».
Επομένως, η εντυπωσιακή εκλογική φθορά της ΝΔ μέσα σε 1 χρόνο, καθιστά για πρώτη φορά μαχητό το σενάριο εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης.
Τουλάχιστον, βάζει ΝΔ και δυνητικά ενωμένους Κεντροαριστερούς να ξεκινάνε λίγο πολύ από το ίδιο ποσοστό την κούρσα για τις επόμενες εκλογές.
Για τους σχηματισμούς, που στον χώρο της Κεντροαριστεράς η εκλογική σύμπραξη αποτελεί μονόδρομο, αν δεν επιθυμούν να δουν μια άνετη τρίτη τετραετία Μητσοτάκη.
Το βασικό πρόβλημα φαίνεται ότι είναι οι επικεφαλής (Ανδρουλάκης και Κασσελάκης), που δεν επιθυμούν αυτήν την εξέλιξη, διότι πιθανά θα τους αποκλείσει από την ηγεσία του φορέα σύμπραξης και την επίδοξη πρωθυπουργία.
Συνεπώς, έρχονται εξελίξεις στην Κεντροαριστερά και γρήγορες.
Απλές προσθέσεις ποσοστών δεν βγάζουν νικητή στις εκλογές. Χρειάζεται και η κατάλληλη συγκυρία και κυρίως το περιεχόμενο της εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης, που θα απαντάει στη δεδομένη συγκυρία.
Η αλλοπρόσαλλη τακτική, που ακολουθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, καθιστά αδύνατη κάθε περαιτέρω ανάλυση.
Αφήστε που συχνά πίσω από τους «μεγάλους συνασπισμούς» υπάρχουν πάντα και «μεγάλοι» υποβολείς περιεχομένου…
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
