Ο βασικός κανόνας του ελαιοχρωματισμού

ΑΛΛΟ Ο ΜΑΪΟΣ και άλλο ο Ιούνιος. Η σαρωτική και απρόσμενη στην έκτασή της εκλογική νίκη της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν συνεπάγονται αυτοδικαίως παγίωση νέας εποχής στο δυναμικό των πολιτικών παρατάξεων στη χώρα. Ενα τέτοιο συμπέρασμα θα απαιτήσει έναν εύλογο χρόνο, διάστικτο από συναφή πολιτικά γεγονότα. Αλλωστε το εύρος της νίκης Μητσοτάκη αιφνιδίασε νικητές και ηττημένους ακριβώς επειδή δεν ήταν ευδιάκριτο ένα κοινωνικό ρεύμα που να προϊδεάζει για τα γεννητούρια της 21ης Μαΐου. Μην ξεχνάμε τους κανόνες του ελαιοχρωματισμού. Για να δέσει ένα χρώμα και να σταθεροποιηθεί, χρειάζεται ένα δεύτερο χέρι.

ΚΑΝΕΙΣ δεν πρέπει να βιάζεται για συμπεράσματα και πολύ περισσότερο κανείς δεν πρέπει να επιδίδεται σε μεγαλοστομίες, οι οποίες μάλιστα έχουν πολύ συχνά το αντίθετο αποτέλεσμα, διότι ερεθίζουν και προκαλούν αντίδραση. Ειδικά η ΝΔ το έχει πληρώσει αυτό πολλές φορές. Είναι άλλωστε προφανές πως ο ταπεινωμένος

ΣΥΡΙΖΑ δεν σκοπεύει να παραδώσει σκήπτρα και ούτε να υψώσει λευκή σημαία. Ορος επιβίωσης για την αξιωματική αντιπολίτευση, απέναντι στην κυβερνητική πλειοψηφία αλλά και τον ανανήψαντα μνηστήρα της κεντροαριστεράς, είναι να παλέψει μέχρις εσχάτων στον επόμενο γύρο. Είναι επίσης αρκετά πιθανόν οι ίδιοι οι εκλογείς του Μαΐου να κινηθούν προς μια αποκατάσταση ισορροπιών τον Ιούνιο, μέσα από μια λιγότερο μονομερή κατανομή ποσοστών.

ΑΥΤΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ασφαλώς και τις εκλογές για την αυτοδιοίκηση, στις οποίες φυσιολογικά η αριστερά θα ρίξει βάρος για να εγκαταστήσει προγεφυρώματα επιρροής, για λόγους εντυπώσεων αλλά και μεσοπρόθεσμης απόδοσης. Ολα δείχνουν ότι το παιχνίδι ξαναρχίζει. Και θα έχει τις δυσκολίες του για όλους.