Παρ΄το απόφαση

Πριν κάμποσες ημέρες, αποφασίστηκε ότι μπορούν να λειτουργήσουν τα καταστήματα εστίασης και αναψυχής, με κάποιους όρους. Αρχικά δεν επιτράπηκε να παίζουν μουσική, γιατί άμα μερακλώνεις, επιδιώκεις την επαφή με άλλα πρόσωπα, ενώ στο μεταξύ μιλάς δυνατά για να μη σε σκεπάζουν τα ηχεία, με αποτέλεσμα να εκβάλλεις σταγονίδια που μεταφέρουν μικροοργανισμούς, και άρα μετατρέπεσαι σε δυνητικό μεταδότη κόβιντ.

Έτσι μας είπαν. Σου φαίνεται ψιλοχαζό, αλλά άμα έχεις θέση ευθύνης, θα κάνεις και κανένα χαζό. Το να μην κάνεις τίποτα, είναι πιο χαζό. Μετά επιτράπηκε να παίζουν μουσική. Μετά αυξήθηκαν τα κρούσματα με πρόοδο γεωμετρική. Διαπιστώθηκε ότι ο μέσος όρος των φορέων ήταν τα 27 χρόνια. Ενοχοποιήθηκε η θερινή διασκέδαση. Και λήφθηκαν ξανά κάποια αυστηρά μέτρα. Δεν σου επιτρέπουν να είσαι όρθιος στο κλαμπ ή στο μπιστρό. Ή θα
έχεις κλείσει τραπέζι ή θα περιφέρεσαι μέχρι να βρεις ένα άδειο.

Δεν σου επιτρέπεται να έχεις επαφή με άλλη παρέα, εκτός αν έχουν κενή θέση στο τραπέζι τους. Αυτά είναι κάπως στενόχωρα πράγματα, αλλά η δημόσια υγεία είναι πιο βαρύνουσα από
την προσωπική μας διάθεση να κάνουμε παιχνίδι στο παραλιακό μπαράκι. Βέβαια, αν είναι να μιλάς μ’ αυτούς που μιλάς και στο σπίτι, κάθεσαι και στο σπίτι και γλιτώνεις λεφτά.

Την ίδια στιγμή, σε οκτώ μέρες ενεργοποιείται ο κανονισμός που λέει ότι με πιστοποιητικό εμβολιασμού γίνεσαι δεκτός άνευ άλλων όρων στον εσωτερικό χώρο καταστήματος αναψυχής. Οι επιχειρηματίες αντιδρούν με το επιχείρημα ότι δεν είναι δουλειά τους να κάνουν τέτοιο έλεγχο και ότι δεν θέλουν να έχουν τριβές με τους πελάτες τους. Ας μπει οανεμβολίαστος πελάτης και ας μεταφέρει τον ιό σε άλλον ανεμβολίαστο και εκείνος στην
ανεμβολίαστη μαμά του, στο σπίτι, και ας φτάσουμε ξανά τα 150 νοσηλευόμενα άτομα στο νοσοκομείο, αρκεί εμείς να μην έχουμε τριβές με τους ξεροκέφαλους πελάτες μας. Δεν θα υπήρχε τέτοια διάχυση του ιού εάν οι θαμώνες των κλαμπ ήταν εμβολιασμένοι.

Όλα δείχνουν πως πορευόμαστε σε υποχρεωτικές αποφάσεις. Τα καταστήματα θα αναγκαστούν να ελέγχουν τους πελάτες τους, θέλουν δεν θέλουν, γιατί οι επιχειρήσεις θα καταλάβουν ότι είναι προτιμότερο να ζοχαδιάσεις έναν αρνητή, από το να φορτώνεσαι με
περιοριστικά μέτρα που ρίχνουν τη διασκέδαση, την κατανάλωση και τους τζίρους. Και εμείς οι πολίτες θα επιλέξουμε είτε τον εμβολιασμό είτε το παγκάκι. Θα πεις, ο εμβολιασμός μπορεί να έχει παρενέργεια. Μπορεί. Έτσι φαίνεται. Αλλά και στο παγκάκι μπορεί να σε τσιμπήσει σφήκα και να σου προκαλέσει αλλεργικό σοκ. Έχει συμβεί σε κάποιον γνωστό. Έχει συμβεί στη Νέα Ζηλανδία. Έχει συμβεί και στο Κονέκτικατ. Αλλά εξακολουθούμε να κυκλοφορούμε.
Για κάποιο λόγο, το μυαλό μας πήγε στις μέρες του δημοψηφίσματος του 2015. Λέγαμε ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να σοβαρευτούμε. Πήγαινε βρε φίλε και κάνε το εμβόλιο και άσε
τη συζήτηση. Ή πιάσε την, αλλά να πιάσεις και συζήτηση περί του τι μπορείς να πάθεις από τα συστατικά που έχουν τα τρόφιμα. ‘

Έχεις διαβάσει τις ετικέτες; Α, πα, πα, πα. Δαιμονικά
πράγματα. Κατέβασε πληροφορίες από το ίντερνετ και θα φρίξεις.