Παρέμβαση του Γιώργου Ρώρου στη συνδιάσκεψη τού ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας

Το κόμμα μας βρίσκεται σε μια δύσκολη καμπή της ιστορίας του, αλλά επειδή ερχόμαστε από πολύ μακριά και πάμε μακριά, θα δοκιμαστεί η πολιτική μας, η συνέπειά μας, με τις ιδέες της ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς. Η ιστορία των αγώνων μας, που ξεκινούν πολύ μακριά από το κομμουνιστικό κίνημα, το ΕΑΜ τη γενιά του Πολυτεχνείου, έως σήμερα και το κατά πόσο μας έγιναν μαθήματα ειδικά από τη διαδρομή μας ιδιαίτερα από το 2015 έως και σήμερα.

Στην αναδρομή που κάνει το κόμμα μας για τη διακυβέρνηση ήθελα να αναφέρω και να χρωματίσω, στα 5 λεπτά που έχω στην διάθεση μου, στοιχεία που ήταν αποτέλεσμα της ήττας μας:

-Η σκληρή οικονομική πολιτική που ασκήθηκε ιδιαίτερα στα μικρομεσαία στρώματα από το οικονομικό επιτελείο και η στοχοπροσήλωση να φτιάξουμε το μαξιλάρι 37 δις προίκα της επόμενης κυβέρνησης της ΝΔ.

-Η εσφαλμένη πολιτική που ακολουθήθηκε απέναντι στα ΜΜΕ. Προσπαθήσαμε από τον πρώτο κιόλας χρόνο να κόψουμε τη ρίζα του κακού με μία τσεκουριά, χωρίς εναλλακτική, χωρίς να στραφούμε στα τοπικά ΜΜΕ που με μικρό κόστος θα μπορούσαν να αποτελέσουν την αντικειμενική φωνή ενημέρωσης των απόψεων της κοινωνίας και της κυβέρνησης.

-Η απειρία Διοίκησης στελεχών μας στα υπουργεία, γενικούς γραμματείς, προέδρους σημαντικών οργανισμών και η έλλειψη γείωσης-επικοινωνίας με την κοινωνία. Η επιλογή έγινε όχι ως πρόταση των οργανώσεων αλλά με τις γνωριμίες και φίλους που είχε ο καθένας από αυτούς στους παράγοντες του κόμματος και των τάσεων.

-Η ανύπαρκτη σύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ με τους “αρμούς” της κοινωνίας, τα συνδικάτα, την τοπική αυτοδιοίκηση, φορείς, συνδικαλιστικούς και πολιτιστικούς συλλόγου, σε κάθε γειτονιά.

Οσοι ειμασταν στο μαζικό κίνημα, αποτελούσαμε “παράξενες φωνές” που στην μέθη της εξουσίας ενοχλούσαμε.

Τρεις μήνες πριν τις δημοτικές εκλογές του 2019, κλήθηκα από το ΣΥΡΙΖΑ να είμαι επικεφαλής του ψηφοδελτίου, αφού η προηγούμενη παράταξη ΡΑΠ, δεν είχε πλέον ουσιαστικές λειτουργίες ή απήχηση στο εκλογικό σώμα. Γνώριζα της δυσκολίες του εγχειρήματος, άφησα στην άκρη το προσωπικό συμφέρον και μπήκαμε στη μάχη, μαζί με άλλους άξιους συναγωνιστές. Τη δώσαμε με όλες μας τις δυνάμεις. Με ένα ΣΥΡΙΖΑ το 2019, υποτονικό που οι βουλευτές κρύβονταν, γιατί φοβούνταν την “αγανάκτηση”του κόσμου. Έναν αγώνα χωρίς βοήθεια από το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού προσωπικού του κόμματος στην Πάτρα χωρίς διαθεσιμότητες για το ψηφοδέλτιο, συμπαράσταση, χρήματα για τον προεκλογικό αγώνα, ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά ήταν κάτω από το κύμα.

Από την επόμενη ημέρα των αυτοδιοικητικών εκλογών είμασταν ουσιαστικά η αξιωματική αντιπολίτευση στο Δήμο Πατρέων. Με λάθη και ενδεχομένως απειρίες, είμασταν ωστόσο παρόντες.

Γίναμε η ηγετική δύναμη με εμπεριστατωμένες προτάσεις απέναντι στη Δημοτική αρχή.

Επιδίωξη της παράταξής μας ήταν να γίνει πανελλαδικό συνέδριο ή συνδιάσκεψη να δημιουργηθεί μία ενιαία αυτοδιοικητική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ., πανελλαδικά με την αυτονομία λειτουργίας σε κάθε πόλη, ώστε να δημιουργηθεί αυτοδιοικητική κουλτούρα στα μέλη, Να δημιουργηθεί η “μήτρα” παραγωγής ικανών αυτοδιοικητικών στελεχών.

Απέναντι σε αυτή την πρόταση οι μηχανισμοί και οι “φράξιες” του ΣΥΡΙΖΑ ήταν απέναντι, για να δημιουργήσουν την δική τους “αυλή”.

Ακόμα και στο συνέδριο του 2022 που προτείναμε αντίστοιχη θεματική ενότητα για την τοπική αυτοδιοίκηση, ένα χρόνο δηλαδή προ των Δημοτικών εκλογών, δεν κατέστη δυνατό κάτι τέτοιο.

Παρόμοια συμπεριφερθήκαμε σαν κόμμα και σε συλλόγους, φορείς, Επιμελητήρια.

Ένα χρόνο πριν τις Δημοτικές εκλογές ανοίξαμε ειλικρινή διάλογο απευθυνόμενοι στους πολίτες της Πάτρας. προκειμένου να βρεθεί ένα κοινά αποδεκτό πρόσωπο αναζητώντας συμμαχίες που θα μας οδηγούσε στη δημαρχία. Αυτός ήταν και ο στόχος, η εναλλακτική λύση που είχα προτείνει στην ηγεσία της νομαρχιακής και τους βουλευτές, να βάλουμε μπροστά ένα νέο στέλεχος, να κατέβουμε αυτόνομοι, με τις συνεργασίες μας (Οικολόγους-Πράσινους, προσωπικότητες) και να βάλουμε τις υποθήκες για τις επόμενες εκλογές.

Η γραμμή που θα κινηθούμε και το πρόσωπο υποδείχτηκε από τον Σπίρτζη, ακολούθησαν τυπικές συνελεύσεις, άμαζες, καθοδηγούμενες, για να επιδοκιμάσουν και να επικυρώσουν την απόφαση της Αθήνας.

Το αποτέλεσμα; Να μείνουμε ως κόμμα με μόλις ένα Δημοτικό σύμβουλο στο Δήμο,το ίδιο έγινε πανελλαδικά.

Για όλα τα παραπάνω υπάρχουν επιστολές στο Συντονιστικό, στη Νομαρχιακή Επιτροπή και στην Πολιτική Γραμματεία.

Στο συνέδριο του 2022 πίστευα ότι θα αλλάξουν όλα από τον Αλέξη Τσίπρα. Η εκλογή του προέδρου, της Κεντρικής Επιτροπής, η διάρθρωση του κόμματος, η οργανωτική δομή, η στελέχωσή του και η επιλογή προσώπων στα ψηφοδέλτια .

Αντ΄ αυτού είδαμε οι επιλογές προσώπων να γίνονται όχι με αξιοκρατικά κριτήρια, αλλά με τα ποσοστά που κάθε “τάση” επέβαλε μέσα στο κόμμα..

Στις εκλογές πέραν των οργανωτικών προβλημάτων πληρώσαμε την εμμονική πολιτική συνεργασίας με απλή αναλογική και ιδιαίτερα την πρόσκληση προς το Κιναλ Πασοκ, που έτσι το εξαγνίζαμε από τις παλιές του αμαρτίες και βοηθούσαμε να αμβλυνθούν και να ξεχαστούν. Για να χορέψεις ταγκό, αγαπητοί σύντροφοι, θέλει δύο και εμείς δεν είχαμε. Έτσι η πρόταση αυτοαναιρήθηκε από μόνη της.

Βέβαια σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι δηλώσεις σκόπιμες η μή στελεχών μας λίγο πριν τις εκλογές που δημιούργησαν σύγχυση δώρο στο σύστημα που τις αναπαρήγαγε με τα γνωστά αποτελέσματα.

Δημιουργείται πλέον το ερώτημα τι κόμμα θέλουμε να οικοδομήσουμε.
Μικρό, φοβικό, άμαζο, ελλειμματικό;

Κόμμα των μηχανισμών ή κόμμα της κοινωνίας;

Ποια μηνύματα στέλνουμε όταν καίριες θέσεις κατά την περίοδο της κυβέρνησης κατέλαβαν παράγοντες που δεν τους βλέπω στην αίθουσα χωρίς κανένα ένσημο και διαδρομή; Πώς τιμούμε αυτούς που μετράνε αγωνιστικά “ένσημα”, με διαδρομή, με ήθος, με συνέπεια και επάρκεια;

Ποιους θέλουμε να κοσμούν τα ψηφοδέλτιά μας ;

Αφού το κόμμα δεν επιδοκιμάζει αυτούς που μάχονται στην κοινωνία , γιατί να μην επιλέξουν τον εύκολο δρόμο, να πιάσουν στασίδι μέσα στο κόμμα σε μία τάση, η “φράξια” για μελλοντική αξιοποίηση; Τα ζήσαμε το 15 με την αποχώρηση της ομάδας Λαφαζάνη που απεδείχθη ότι δεν είχαν καμία αντανάκλαση στην κοινωνία.

Το ζήσαμε και πρόσφατα.

Ας μας γίνουν όλα αυτά μαθήματα….

Προτάσεις

-Η πολιτική αναφορά του κόμματος θα πρέπει να είναι στην Ριζοσπαστική Ανανεωτική Αριστερά. Αυτές είναι οι ρίζες μας και δεν τις απεμπολούμε και βεβαίως ή όποια συμμαχία ή συνεργασία γίνεται στη βάση προγραμματικών συμφωνιών.

-Οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ με λειτουργία της πυραμίδας και αμφίδρομη διαδρομή,ISYRIZA.

-Στήριξη και οργάνωση της Νεολαίας γιατί χωρίς νεολαία δεν υπάρχει μέλλον.

-Υλοποίηση ότι είμαστε ο ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο μας.

-Ο Συντονιστής, Συντονιστικό και η Νομαρχιακή δεν αποτελούν διεκπεραιωτές μιας μίζερης καθημερινότητας ούτε γραφειοκρατικό μηχανισμό αναπαραγωγής της κεντρικής πολιτικής γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ του Νομού Αχαΐας, της Πάτρας, του Αιγίου, της Αχαγιάς, των Καλαβρύτων που παράγει πολιτική για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα, παρεμβαίνει και καθοδηγεί.

-Το κάθε μέλος της Νομαρχιακής έχει μία χρέωση πού ανά τακτά διαστήματα λογοδοτεί.

-Λειτουργία ιδεολογικών αχτίφ, συνεδριάσεων δηλαδή προκειμένου τα μέλη μας να “εξοπλίζονται” για διάφορα πολιτικά ζητήματα.

-Στροφή στην κοινωνία σε φορείς, συλλόγους σωματεία, επιμελητήρια, αυτοδιοίκηση.

-Δημιουργία πανελλαδικών παρατάξεων στην αυτοδιοίκηση, σε φορείς, μικρομεσαίους, εργατικά κέντρα κλπ που η κάθε μία θα σχεδιάζει την αυτόνομη δράση στο χώρο της.

Το 2013 στην συνδιάσκεψη σε αυτό εδώ το χώρο με ρώτησαν ποιο είναι το μυστικό της επιτυχούς παρέμβασης μας στους μικρομεσαίους, στον Εμπορικό Σύλλογο, ΕΣΕΕ κλπ.

Το μυστικό σύντροφοι είναι δουλειά, συστηματική με επιμονή, υπομονή, δουλειά “μυρμηγκιού” για να έχεις αποτελέσματα.

Με αυτά δηλώνω παρών την επόμενη μέρα. Θα θέσω την υποψηφιότητα μου στην κρίση σας για μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής και σύνεδρος στο συνέδριό μας..

Η κοινωνία δοκιμάζεται, βράζει, οικοδομούμε το ΣΥΡΙΖΑ της κοινωνίας το ΣΥΡΙΖΑ της ανατροπής…

 

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News