Θέλει χρόνο και δουλειά για να επιστρέψει ξανά ο… Panathinaikos!

Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν… Panathinaikos απέναντι στη Φιορεντίνα, όπως μας αναλύει και ο σπουδαστής αθλητικής δημοσιογραφίας στο ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360 Πάτρας Γιώργος Κυρίτσης.

Panathinaikos Ο σπουδαστής αθλητικής δημοσιογραφίας στο ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360 Πάτρας Γιώργος Κυρίτσης

Ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε πριν από μερικές ημέρες τη Φιορεντίνα στο δεύτερο μεταξύ τους παιχνίδι για τη φάση των «16» στο Europa Conference League και ηττήθηκε με 3-1 στο «Αρτέμιο Φράνκι», με συνέπεια τον αποκλεισμό του από τον επόμενο γύρο της διοργάνωσης, αλλά και της Ευρώπης γενικότερα για τη φετινή χρονιά. Πολύ κρίμα θα προσθέταμε, γιατί αν αναλογιστούμε ότι ουσιαστικά η ομάδα του Ρουί Βιτόρια «πέταξε στα σκουπίδια» ένα ολόκληρο ημίχρονο, αφού δεν εμφανίστηκε ποτέ στο γήπεδο, τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά αν και ο αγώνας ξεκινούσε με διαφορετικά κριτήρια για τους «πράσινους». Με το «αν» όμως, δεν παίζεται το ποδόσφαιρο…

Στο πρώτο μεταξύ τους ματς που διεξήχθη στο ΟΑΚΑ πριν από εννέα ημέρες, ο Παναθηναϊκός κέρδισε με 3-2, αλλά θα μπορούσε να αυξήσει περισσότερο τη διαφορά αν ο Τζούρισιτς ευστοχούσε στη φάση των τελευταίων λεπτών. Όπως και να ΄χει όμως, το τελικό αποτέλεσμα έδινε προβάδισμα ενός γκολ στους «πράσινους» και τη σκέψη, ότι στο δεύτερο μεταξύ τους παιχνίδι θα τα «δώσουν» όλα οι παίκτες του Πορτογάλου τεχνικού για να πάρουν την πρόκριση στην επόμενη φάση.

Και φτάνουμε στο ματς της Πέμπτης και στο πρώτο σφύριγμα του διαιτητή, περιμένοντας όλοι να δούμε έναν δυνατό και μαχόμενο Παναθηναϊκό να ξεκινάει το παιχνίδι και να δίνουν και την ψυχή τους οι παίκτες του. Ή μάλλον είχαμε συνηθίσει παλιότερα να το βλέπουμε αυτό, όταν ο… Panathinaikos ήταν φόβητρο για πολλές μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες και πέτυχε σπουδαία πράγματα στην Ευρώπη. Την Πέμπτη όμως οι παίκτες μπήκαν φοβισμένοι στον αγωνιστικό χώρο και το πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης δεν εξελίχθηκε καθόλου καλά, αφού δέχτηκαν δύο γκολ (από ατομικά λάθη) και το 2-0 φαινόταν αρκετά «βαρύ» στα μάτια των παικτών. Ουσιαστικά οι «βιόλα» ήταν αυτοί που μπήκαν δυνατά και πίεσαν από το πρώτο λεπτό, με τους «πράσινους» να μη μπορούν να βρουν τα πατήματα τους, να είναι αρκετά «νωθροί», να κάνουν αρκετά βεβιασμένα λάθη και να μη μπορούν να οργανώσουν μια καλή επίθεση στην περιοχή των γηπεδούχων. Αυτά τα δύο σχετικά γρήγορα γκολ άγχωσαν ακόμη περισσότερο τους παίκτες του Παναθηναϊκού, οι οποίοι απλά περίμεναν να τελειώσει το ημίχρονο και να πάνε στα αποδυτήρια μήπως και ηρεμήσουν λίγο και συγκεντρωθούν, παίρνοντας και τις απαραίτητες οδηγίες από τον Ρουί Βιτόρια, που θα τους έδιναν το κίνητρο και την ψυχολογική ώθηση για να κυνηγήσουν την πρόκριση τους.

Έχει απομείνει ένα ημίχρονο στο «Αρτέμιο Φράνκι» και οι περισσότεροι – βάσει της εικόνας του πρώτου ημιχρόνου – δεν έχουν και πολλές ελπίδες ότι θα γίνει το «θαύμα» και ο Παναθηναϊκός θα μπορέσει να προκριθεί στην επόμενη φάση. Κι όμως, οι «πράσινοι» ξεκινούν το δεύτερο ημίχρονο σαφώς πιο οργανωμένοι στην άμυνα, αλλά και στο χώρο της μεσαίας γραμμής και ξεκινούν να παίρνουν την κατοχή της μπάλας και να ισορροπούν το παιχνίδι. Με την αλλαγή του Ιωαννίδη στο 57ο λεπτό και την αλλαγή συστήματος σε «3-4-3», η εικόνα της ομάδας άλλαξε προς το καλύτερο και έγινε πιο επιθετική και πιο επικίνδυνη. Αυτό βέβαια θα πρέπει να το δει καλύτερα και ο προπονητής της ομάδας, ότι δηλαδή το συγκεκριμένο σύστημα ταίριαξε πολύ στους παίκτες και είχε αποτέλεσμα. Όταν όμως δημιουργείς ευκαιρίες και δε βάζεις το γκολ, σε μια ανύποπτη στιγμή έρχεται ένας πολύ καλός επιθετικός (Kean) και σου δίνει τη χαριστική βολή πετυχαίνοντας το τρίτο γκολ, «σκοτώνοντας» σου τα όνειρα για κάτι καλύτερο. Ακόμη κι εκεί όμως υπήρξε μια αντίδραση και ο Ουναΐ (πολύ καλή εμφάνιση) κέρδισε το πέναλτι, με τον Ιωαννίδη να σκοράρει από την άσπρη βούλα και να «βάζει» ξανά στο παιχνίδι την ομάδα του, χωρίς όμως αποτέλεσμα τελικά, αφού η Φιορεντίνα πήρε την πρόκριση και ο Παναθηναϊκός «αποχαιρέτησε» τη διοργάνωση.

Αυτό που πρέπει να κρατήσει από τη φετινή ευρωπαϊκή του πορεία ο Παναθηναϊκός είναι ότι ανοίγει ο δρόμος πλέον για ακόμη καλύτερες ευρωπαϊκές εμφανίσεις και πορείες, αφού οι «πράσινοι» έχουν στο DNA τους την Ευρώπη από παλιά. Σιγά σιγά οι «πράσινοι» φτιάχνουν και τη θέση τους στο UEFA Ranking, αφού και φέτος πήραν αρκετούς πόντους και βοήθησαν και την ομάδα, αλλά και τη χώρα μας γενικότερα όσον αφορά τη βαθμολογική της συγκομιδή στην τελική κατάταξη. Ήταν πολλά τα χρόνια που η ομάδα ήταν εκτός Ευρώπης (όλοι θυμόμαστε τον λόγο) και όλη αυτή η αποχή δεν «στρώνει» από τη μια χρονιά στην άλλη… Θέλει αρκετή δουλειά απ΄ όλους και σίγουρα μια αλλαγή στο σκεπτικό της υπάρχουσας Διοίκησης σε πολλά πράγματα, αν θέλουν ο Παναθηναϊκός να ξαναγίνει… Panathinaikos! Ας είναι αυτές οι βάσεις για κάτι καλύτερο την επόμενη χρονιά, αφού πλέον η ομάδα δεν είναι στην αφάνεια όπως ήταν τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και σίγουρα υπάρχει η δυνατότητα για μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες και επιτυχίες.

Υ.Γ.1: Ο Σκωτσέζος διαιτητής χθες προκάλεσε αρκετά νεύρα στους παίκτες των «πρασίνων» και κάποιες αποφάσεις του ήταν λανθασμένες. Ειδικά στο τέλος που σταματούσε τις αντεπιθέσεις των παικτών του Τριφυλλιού, δίνοντας τους φάουλ στην αρχή της φάσης ενώ η αντεπίθεση ήταν υποσχόμενη…
Υ.Γ.2: Πέντε Σιώπηδες αν είχε στο ρόστερ του ο Παναθηναϊκός, θα μιλούσαμε για εντελώς διαφορετική ομάδα. Ο γίγαντας Μανώλης Σιώπης έχει το πάθος και την ενέργεια μέσα στο γήπεδο που είναι αξιοζήλευτα και δεν τα βρίσκεις εύκολα πλέον!

Υ.Γ.3: Αυτοί που αξίζουν πολλά συγχαρητήρια είναι οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, οι οποίοι ταξίδεψαν στην Ιταλία, βρέθηκαν δίπλα στην αγαπημένη τους ομάδα και έδωσαν βροντερό «παρών» στις κερκίδες του γηπέδου, φωνάζοντας από το πρώτο έως και το τελευταίο λεπτό για την ομάδα τους! Στις χαρές και στις λύπες μαζί…