Υπό κρίση ΕΛΑΣ – Δικαιοσύνη για τα 3 νεκρά παιδιά: Κενά, αστοχίες και έλλειψη αντανακλαστικών
Αξιωματικοί ε.α της ΕΛΑΣ και ποινικολόγοι αναλύουν στην «Π».
«Παγωμένο» παρακολουθεί το πανελλήνιο τις καταιγιστικές εξελίξεις και τις αποκαλύψεις, που αφορούν στην υπόθεση των τριών νεκρών παιδιών της οικογένειας Δασκαλάκη στην Πάτρα, μετά και τη σύλληψη και δίωξη της μητέρας, Ρούλας Πισπιρίγκου, για ανθρωποκτονία από πρόθεση για το θάνατο της 9χρονης Τζωρτζίνας.
Η εφημερίδα «Πελοπόννησος» σήμερα καταγράφει τις απόψεις έμπειρων απόστρατων αξιωματικών της ΕΛΑΣ και ποινικολόγων, οι οποίοι εντοπίζουν κενά, αστοχίες και έλλειψη αντανακλαστικών μετά και την απώλεια της Ίριδας.
Η αντιστράτηγος εα της ΕΛΑΣ, Ευσταθία Γιαννιά, έχοντας εκπαιδευτεί στο FBI και την Scotland Yard, με αντικείμενο τη διαχείριση «κρίσεων – διαπραγματεύσεων», δηλώνει: «Είναι μια νοσηρή υπόθεση, δεν τη χωρά ανθρώπινο μυαλό, Sirial killer, σύγχρονη Μήδεια τι να πω; Ωστόσο, ανέδειξε κενά στην επιστήμη, στην προανακριτική διαδικασία και στη δικαιοσύνη, που πρέπει πια να τα ξαναδούμε, γιατί χάθηκαν τρία παιδιά και εάν δεν είχε δοθεί η έκταση από τα ΜΜΕ και μετέπειτα η αντίδραση της κοινωνίας «για το τι πραγματικά συνέβη», θα έμεναν επί της ουσίας εγκλήματα ατιμώρητα! Στην υπόθεση ενός αιφνίδιου θανάτου και δη στην περίπτωση ενός παιδιού, εάν ο ιατροδικαστής δεν δει και δεν διαγνώσει κάτι, η Αστυνομία δεν μπορεί να έχει ένα δεδομένο, για να κινητοποιηθεί και να ερευνήσει το ενδεχόμενο τέλεσης εγκληματικής ενέργειας. Δεν ξέρω και σε τι βαθμό, -από την αρχή της υπόθεσης- εάν όλοι οι εμπλεκόμενοι έκαναν τη δουλειά τους και εάν εξαντλήθηκαν όλα τα επιστημονικά περιθώρια».
Ο υποστράτηγος εα της ΕΛΑΣ, Ανδρέας Τσαουρδάς, αφού τόνισε πως δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα και ανέφερε: «Ενδεχομένως, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, να μπορούσε να είχε γίνει κάτι διαφορετικό -μετά και τον δεύτερο θάνατο- εάν οι αρχές είχαν λάβει γνώση, είχαν υποψιαστεί κάτι, ενδεχομένως να είχε διελευκανθεί η υπόθεση πιο νωρίς, ωστόσο, το τελευταίο διάστημα απ’ ότι φάνηκε όλο το σύστημα, είτε η ιατροδικαστική υπηρεσία, είτε η Αστυνομία λειτούργησαν σωστά. Πρόκειται για ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα δυστυχώς, ότι θα είναι το μοναδικό και δεν θα ξαναγίνει κάτι παρόμοιο και ακόμα χειρότερο. Σε μια κοινωνία μπορούν να συμβούν τα πάντα».
Ο πατρινός ποινικολόγος Περικλής Πασχάλης, αναφερόμενος στο τι θα πρέπει να γίνει «μάθημα» από τη συγκεκριμένη υπόθεση υπογραμμίζει: «Το συμπέρασμα που βγαίνει, είναι ότι όλοι όσοι ασχολούνται στο στάδιο της προανάκρισης, με σοβαρά εγκλήματα και ιδιαίτερα με θανάτους, θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί, από την Αστυνομία μέχρι τους ιατροδικαστές, καθώς στο Ποινικό Δίκαιο, όσο πιο κοντά χρονικά στο συμβάν συλλεγεί το αποδεικτικό υλικό και γίνει η αξιολόγηση του από ειδικούς, τόσο πιο ασφαλή είναι συμπεράσματα που εξάγονται για την ανάδειξη της αλήθειας, όσο χάνεται πολύτιμος χρόνος, τόσο λιγοστεύουν οι πιθανότητες να εντοπιστούν και οι πραγματικά ένοχοι. Αν και δεν είμαι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής να παρουσιάζονται υποθέσεις και εγκλήματα στα ΜΜΕ κατά το στάδιο της διερεύνησης, δεν μπορώ να μην παραδεχθώ πως στη συγκεκριμένη περίπτωση τα ΜΜΕ και ιδιαιτέρως η εφημερίδα Πελοπόννησος, που στάθηκε με σοβαρότητα απέναντι στο θέμα και στην πληροφόρηση συνέβαλαν στο να αναδειχθεί τι έχει συμβεί και να οδηγηθεί η υπόθεση στη Δικαιοσύνη».
Η Ανθούλα
Α νάσογλου ποινικολόγος – δικηγόρος Θεσσαλονίκης, επισημαίνει με ιδιαίτερο νόημα: «Από την πρώτη στιγμή που αντιληφθήκαμε οι έχοντες κοινό νου, ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά σε αυτή την υπόθεση, προσπαθούσαμε με κάθε τρόπο να συνδράμουμε, ώστε οι αρμόδιες Αρχές να αποκτήσουν πληροφορίες και προσβάσεις σε γεγονότα, που στην ουσία μιλούσαν από μόνα τους. Θεωρώ ότι υπάρχουν ευθύνες σε πρωτοβάθμιες δομές της Αχαΐας, οι οποίες δεν επέδειξαν κανένα αντανακλαστικό, καμία ευαισθησία και «δεν διευκόλυναν καν» την όλη διαδικασία, ώστε χρειάστηκε να τεθεί προϊστάμενος στο τμήμα Ασφάλειας της Πρωτεύουσας, προκειμένου να κινηθούν οι διαδικασίες πιο άμεσα. Αλγεινή εντύπωση μου προκαλεί, γιατί δεν υπήρξε καμία συνεκτίμηση σε θάνατο δυο παιδιών, γιατί δεν υπήρχε καμία έρευνα κοινωνικής δομής και καμίας εισαγγελίας ανηλίκων, που οφείλουν να παρεμβαίνουν άμεσα και να διερευνούν κάθε υπόθεση θανάτου, που χρήζει περαιτέρω έρευνας. Να τονίσω, ότι σε άλλες περιπτώσεις, παιδιά απομακρύνθηκαν άμεσα από την οικογένεια τους, μόνο και μόνο για παραμέληση ή περιστατικό βίας».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News