Πάτρα – Ζωντανεύει ξανά το Σινέ Παντάνασσα!
Ο Νίκος Καββαδίας, θυμάται τις πρώτες βόλτες του κινητού κινηματογράφου ενώ μιλάει για το σινέ Παντάνασσα, που ξεκινάει τις προβολές του με ένα πολύ ιδιαίτερο ντοκιμαντέρ!
Ο «αντάρτης» του κινηματογράφου και το όνειρο θερινής… νυκτός!
Ήταν το 1992 όταν ο κ. Νίκος Καββαδίας ξεκίνησε με μια παρέα φιλόδοξων νεαρών τον «Γυμνό Οφθαλμό» στην πλατεία Όλγας της Πάτρας, με σκοπό να παρακολουθούν τις ταινίες που μέχρι τότε, δεν παίζονταν πουθενά ούτε καν στους -πολλούς- κινηματογράφους της πόλης. Aπό τότε πολλά άλλαξαν! Άλλοι αποχώρησαν από την Πάτρα που σπούδαζαν, ο Γιάννης Αδαλόπουλος που αποτελούσε και από τα πιο ενεργά και δραστήρια μέλη έφυγε από τη ζωή και οι διαδικτυακές πλατφόρμες αλλά & η τηλεόραση ήρθαν να θέσουν σε κίνδυνο τους κινηματογράφους.
Πιστός στην μεγάλη οθόνη, ο κ. Καββαδίας συνεχίζει να μάχεται για την 7η τέχνη και να ονειρεύεται και πάλι ανοιχτό κάποιον από τους ένδοξους θερινούς κινηματογράφους της Πάτρας, που κάποιοι πρόλαβαν να ζήσουν, και ειδικότερα τον «Δαναό».Μεγαλωμένος στην Κόρινθο, επέλεξε την Πάτρα για να ζήσει και να δραστηριοποιηθεί χαρίζοντας μας μέχρι σήμερα πολλές συγκινήσεις αλλά και το Σινέ-Παντάνασσα το οποίο από απόψε το βράδυ ξεκινά το ταξίδι του, με το μουσικό ντοκιμαντέρ «Μάρκος» του Νίκου Σκαρέντζου.
Ο γνωστός σινεφίλ αποκαλεί τον εαυτό του, «αντάρτη» του κινηματογράφου αν και για μένα είναι λίγο περισσότερο σαν «πειρατής». Από αυτούς που πλέουν σε θάλασσες ανοιχτές και κλέβουν θησαυρούς που τους μοιράζονται με τους υπόλοιπους συνταξιδιώτες . Στην προκειμένη περίπτωση οι θησαυροί είναι οι ταινίες ιδιαίτερες και μοναδικές ενώ το πλήρωμα του, είμαστε όλοι εμείς που διψάμε για κινηματογράφο κάτω από τα αστέρια, φεστιβάλ και μαγεία πολλών Oscar.
Ζωντανεύει ξανά το Σινέ Παντάνασσα!
Τα καλοκαίρια στον πεζόδρομο του Σινε Παντάνασσα, που σας συναντάω και σήμερα συμβαίνουν όμορφα πράγματα. Πως επιλέξατε το σημείο αλλά και την ταινία με την οποία ξεκινάτε;
«Για μένα η επιλογή ήταν πάρα πολύ εύκολη λόγω του θέματος του ντοκιμαντέρ αλλά και της καλλιτεχνικής αξίας. Από την πρώτη στιγμή που είδα το ντοκιμαντέρ είπα ότι θέλω να το μοιραστώ με τους εναπομείναντες κινηματογραφόφιλους στην Πάτρα. Τους είχα στο μυαλό μου κατά κάποιο τρόπο, όταν επέλεξα τον «Μάρκο» με τον το οποίο θα ανοίξει ο κινη(το)ματογραφό(ς). Το Σινε Παντάνασσα το θεωρώ τόπο προσκυνήματος των ανθρώπων που αγαπούν τον κινηματογράφο. Των πιστών στις κινούμενες εικόνες. Έτσι επιλέχθηκε να είναι και κοντά στον Ι.Ν. Παντανάσσης. Βέβαια και αυτός ο κινηματογράφος είναι ένα υποκατάστατο καθώς εγώ ονειρεύομαι ένα πραγματικό θερινό σινεμά. Τόσο στο Σινέ Παντάνασσα όσο και στον γυμνό οφθαλμό είμαστε κάτι διαφορετικό από την άποψη ότι όλοι είναι μέλη και πρέπει να το νιώσουν αυτό το πράγμα. Έτσι πρέπει να γίνεται όταν θεωρείς τον άλλον συνταξιδιώτη, συνοδοιπόρο και σ(ι)νένοχο, δεν μπορείς να τον έχεις άφωνο πρέπει να ακούς και να λαμβάνεις σοβαρά υπόψιν αυτά που έχει να σου πει και ανάλογα να πράττεις. Δυστυχώς αυτό δεν το έχω ακόμα καταφέρει.
Όποιος έρχεται και θέλει να ενταχθεί στην «οικογένεια» είναι ευπρόσδεκτος να τον ακούσω και να συμβάλλει να κινήσουμε το όνειρο»!
Ο Νίκος Καββαδίας ονειρεύεται την δημιουργία ενός θερινού σινεμά στο κέντρο της Πάτρας ή και αναβίωση του “Δαναός”
Πως ξεκινήσατε;
«Αρχές της δεκαετίας του 70, όταν ήμουν 7-8 ετών στην Κόρινθο. Ο πατέρας μου ήταν χωροφύλακας και εκτός όλων των άλλων μετακινούταν πολύ στην Πελοπόννησο. Αγαπούσε πάρα πολύ το ποδόσφαιρο και τον κινηματογράφο. Αυτό το μικρόβιο όπως και την λατρεία για την στρογγυλή θεά, το πέρασε και σε μένα με αποτέλεσμα να αγαπήσω το ποδόσφαιρο και να εθιστώ από πιτσιρίκι στο κινηματογράφο. Τότε να φανταστείς που δεν είχα καν το ανάστημα κατάφερνα λόγω της ιδιότητας του πατέρα μου να μπαίνω σε ταινίες ακατάλληλες όπως αστυνομικά έργα. Από τις αλάνες στο σκοτάδι των κινηματογραφικών αιθουσών και που για μένα είναι το πιο φωτεινό σκοτάδι.
Εγώ είμαι αυτός που το 1996 ξεκίνησε στην Πάτρα τον κινητό κινηματογράφο σε μια εκδήλωση που αν θυμάμαι καλά λεγόταν ημέρες πολιτισμού. Με υπεύθυνο τότε τον αείμνηστο Θανάσης Τσιπινάκη, τον Κώστα Κοκκοβίκα και τον Δημήτρη Πεφάνη που εμπλέκονταν στον πολιτισμό του Δήμου Πατρέων, βγάλαμε βόλτα τον κινηματογράφο στις γειτονιές της πόλης. Τότε βγήκαμε με τη παλιά ογκώδη μηχανή προβολής που ήταν ένα εντυπωσιακό θέαμα σαν ένα φωτεινό τρένο μέσα στη νύχτα. Είκοσι χρόνια μετά το 2016, θεωρώ έπειτα από προσωπική πρόσκληση και επιλογή του προέδρου του πολιτιστικού Οργανισμού Βασίλη Θωμόπουλο, αναστήσαμε τον κινητό κινηματογράφο. Έπειτα δήλωσα πως δεν θα ξαναεμπλακώ με τους φορείς και θα παραμείνω «αντάρτης».
. Ο ρομαντισμός και η λαχτάρα για τις προβολές κάτω από τα… αστέρια δεν αρκεί για να στηριχτεί η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από τους λάτρεις της μεγάλης οθόνης!
Εκφράζεται μια πικρία ενώ όντως τότε θυμάμαι ότι ο κινητός κινηματογράφος γνώρισε τεράστια επιτυχία. Εξηγήστε μου λίγο!
«Έτσι ήταν. Θυμάμαι βραδιές γεμάτες κόσμο και κυριολεκτικά να πέφτουν μπουνιές για μια θέση στην προβολή. Η ευκαιρία χάθηκε γιατί η συνεργασία που είχα τότε με την σημερινή δημοτική αρχή δεν μπόρεσε να συνεχιστεί. Ο κ. Θωμόπουλος με τον οποίο συνεργάστηκα άψογα αποχώρησε. Μετά τις δύο επιτυχημένες σεζόν (2016 & 2017) ζήτησαν να θεσμοθετηθεί ο κινητός κινηματογράφος. Όχι για την «καρέκλα». Για να υπάρχει ένα email και ένα γραφείο που μπορεί να μας βρει κάποιος. Δεν πήρα ποτέ απάντηση ο κινητός κινηματογράφος που δημιουργήσαμε ανατέθηκε αλλού για άλλες σκοπιμότητες αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Το δρώμενο αυτό δόθηκε σε άλλον με εντελώς αδιαφανής διαδικασία και ο οποίος/οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με τον κινηματογράφο. Για αυτό θα παραμείνω αντάρτης στους πεζόδρομους που όσο αντέχω θα διαμορφώνω σε θερινούς κινηματογράφους.
Το Σινέ Παντάνασσα είναι ανθρώπινο ανυπότακτο και αυθεντικό. Τα ανυπότακτα και τα αυθεντικά δεν τα θέλει εξουσία, γιατί δεν μπορεί να τα ελέγξει. Θα ήταν οξύμωρο πλέον να περιμένω να με χρηματοδοτήσει ο Δήμος ή η Περιφέρεια το κράτος την ώρα που δεν μπορεί να μας ελέγξει. Μου αρκεί ότι απλά μας ανέχεται. Το δικό μας πρόβλημα είναι η χρηματοδότηση δηλαδή, έστω αυτά τα λίγα χρήματα που έχουμε μάθει εμείς να λειτουργούμε (τεχνικός, καθίσματα) αυτά τα ελάχιστα καύσιμα για να κάνουμε το ταξίδι».
Σας έχει ζητηθεί από όσο γνωρίζω συνεργασία και με το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Ελλάδος…
“Ναι. Αλλά μάλλον δεν θα γίνει. Μου έχει γίνει πρόταση από το Γαλλικό Ινστιτούτο στην Αθήνα και στην Πάτρα και την Γαλλική Ελληνική Πρεσβεία για να γίνει μεταφορά του γαλλόφωνου φεστιβάλ κινηματογράφου της Ελλάδος στην Πάτρα. Οι άνθρωποι, μας παραχώρησαν δωρεάν τις ταινίες, ενώ θα κάνουν και την γραφιστική δουλειά μόνοι τους. Μας λείπουν όμως και αυτά τα ελάχιστα χρήματα για να πληρωθεί ο τεχνικός και να έρθει εδώ να στήσει την οθόνη να νοικιάσουμε τις καρέκλες και να κάνουμε μία γιορτή. Βασικά χάνουν την ευκαιρία οι κινηματογραφόφιλοι της πόλης να δουν εξαιρετικές πρόσφατες γαλλόφωνες ταινίες όχι μόνο γαλλικές.
Μετά την πρώτη μας αποψινή προβολή με τον «Μάρκο» κάνουμε την Παρασκευή 18 Ιουνίου μία κοινή πρεμιέρα με το 7ο διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας. Άλλη ταινία εμείς άλλη ταινία στην Καλαμάτα. Τον Ιούλιο θα παίζουμε τις Δευτέρες και Τετάρτες, δύο ταινίες την ημέρα οπότε συνολικά θα παίξουν σε εννιά προβολές 17 ταινίες. Αυτό θα συμβεί γιατί η περιφέρεια έδωσε αυτή την ταπεινή χρηματοδότηση που μου λείπει εμένα για το φεστιβάλ του Γαλλόφωνου, στο φεστιβάλ Καλαμάτας. Διαφορετικά δεν θα γινόταν η μεταφορά του, στο Σινέ Παντάνασσα.
Eπίσης πρέπει να ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκυμανταίρ Θεσσαλονίκης, και προσωπικά τον Διευθυντή του κ. Ορέστη Ανδρεαδάκη, για την εξακολουθητική εμπιστοσύνη και την σταθερή (υπο)στήριξη στο δύσκολο έργο μου. Δεν παύω να είμαι και θα εξακολουθήσω να είμαι ένας εθισμενος στις κινούμενες εικόνες και αυτή η εμπιστοσύνη που μου δείχνει το διεθνές φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, κάθε φορά που θα ζητήσω τη βοήθεια του είναι μία πάρα πολύ μεγάλη αναγνώριση από ανθρώπους που με αγαπούν και αγαπούν και τον κινηματογράφο.”
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
