Ειρήνη και δικαιοσύνη εις το της θαλάσσης κράτος μέγα
Ο δρ. Αλέξιος Παναγόπουλος είναι ακαδημαϊκός-καθηγητής Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών κσι Τεχνών Σαλτζμπουργκ Αυστρίας
Καμία ουτοπία δεν διαρκεί αιώνια, γιατί καμία νοσηρή κατάσταση ή θεωρία δεν αντέχει στον χρόνο και στο ανθρώπινο γίγνεσθαι. Είναι κοινωνικό, πολιτικό και επιστημονικό καθήκον να αναδείξουμε την κοινωνική ανισότητα και τη γεωπολιτική σημασία, ώστε να ενώσουμε τον Ελληνισμό και πάλι και να επιτύχουμε το θαυμαστό όραμα του ανιδιοτελή κυβερνήτη μας Ιωάννη Καποδίστρια.
Εκατομμύρια Ελλήνων αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν απ’ τις εστίες τους, απ’ τη Μητέρα Ελλάδα και τη Μεγάλη Ελλάδα, την Κύπρο και τη Σαρδηνία και μετά απ’ τις βαρβαρότητες του 1861 και την ίδρυση του τεχνητού κράτους της Ιταλίας, στα πέρατα της Οικουμένης, είναι έγκλημα κατά του ανθρώπου, του πολιτισμού και της ανθρωπότητας. Αργότερα με τη φοβερή προδοσία και Μικρασιατική καταστροφή το έτος 1922, όπου στάλθηκε ο ένδοξος ελληνικός στρατός έως και έξω από την Αγκυρα για τα πετρέλαια της Μοσούλης.
Και όταν οι «φίλοι» Φράγκοι μας εγκατέλειψαν, εκδηλώθηκε η βαρβαρότητα της γενοκτονίας απ’ τον Κεμάλ (τον οποίο ο Βενιζέλος πρότεινε για νόμπελ ειρήνης, ποιον τον σφαγέα;), ενώ τα κόκκαλά τους έγιναν λίπασμα, μας έλεγε ο παππούς μου Αλέξιος Παναγόπουλος ως στρατιώτης του μηχανικού έως έξω απ’ την Αγκυρα και αιχμάλωτος στη Σμύρνη και ως εκ θαύματος, διασωθείς επέστρεψε για να ζήσει έως τα 97 έτη, να μας τα διηγηθεί διά ζώσης, ότι στη Σμύρνη δεν ήταν συνωστισμός και πράσινα άλογα που ισχυρίζονται καθηγητές επιζήμιοι, για τη νέα γενιά μας.
Στο πέρασμα του χρόνου λέγεται ότι γιατρεύονται οι πληγές κι ίσως να ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, να αποκατασταθεί η κοινωνική αλήθεια και η επανένωση όλων των Ελληνικών Μεσογειακών Λαών και Αποικιών, με τη δημιουργία στο κέντρο της Μεσογείου μιας μεγάλης Πολιτιστικής Ευρωπαϊκής Κρατικής και Πολιτειακής Πραγματικότητας, όπως την οραματίσθηκε ο Ιω. Καποδίστριας.
Είναι ώρα η Ελλάδα να σταθεί δυναμικά, να πραγματοποιηθεί σήμερα το όνειρο του ανιδιοτελή Ιωάννου Καποδίστρια, με τη δημιουργία ενός τέτοιου κοινωνικό-πολιτικού-κρατικού μορφώματος ως Ελληνικού Μεσογειακού Ευρωπαϊκού Συνδέσμου. Που θα συμπεριλάμβανε τη Σικελία, την Κάτω Ιταλία, την Ελλάδα, την Κύπρο, ακόμα και τη Σαρδηνία, έχοντας υπόψη το πρότυπο της οργάνωσης που επέφερε ο ίδιος στην Ελβετία με τα αυτόνομα καντόνια, ενώ η ναυμαχία του Ναυαρίνου εξυπηρέτησε κυρίως τη δίοδο της Αγγλίας στις Ινδίες, ενώ το νέο-ελληνικό κράτος αναδείχθηκε από τη ρωσική συνθήκη της Ανδριανούπολης, το 1829.
Αποτέλεσμα αυτής της Πανελληνικής και Πανευρωπαϊκής Ενωσης θα μπορούσε να είναι και η κοινωνική και πολιτισμική σύνδεση ή συνομοσπονδία με όλα τα εκατομμύρια των ελληνικών μεσογειακών πληθυσμών, ως «μέγα το της θαλάσσης κράτος» του οράματος του Καποδίστρια, αλλά και της Ευρύτερης Διασποράς έως και την Αργεντινή, με όλα τα σχεδόν 120 εκατομμύρια Ελλήνων δέκατης γενιάς που ζουν σε όλο τον πλανήτη γη, που έχουν ελληνική και αρχαιοελληνική καταγωγή και ας μη μιλούν σήμερα την ίδια γλώσσα.
Η κοινωνική πραγματικότητα πολλούς απασχολεί τελευταία, να γίνει γεωπολιτικό γεγονός με γεωστρατηγικό ρόλο στη διευρυμένη Ευρώπη των Πολιτισμών και των Λαών, το ελληνικό μεσογειακό κράτος, μέσα στην ελληνική λίμνη της Μεσογείου. Απαιτείται η ενεργή συμμετοχή των πολιτών στα κοινά ειδικά σήμερα, με επαναφορά στους θεσμούς του συστήματος της αρχαιο-ελληνικής οργάνωσης της Αμεσης Δημοκρατίας της πόλης-κράτος. Ελεύθερες υπάρξεις και ελεύθερα «πολιτικά όντα» κατά τον Αριστοτέλη, σήμερα, για να διαφωτιστεί και να διασωθεί και πάλι ο κόσμος της Ευρώπης κι όχι σκοτεινές φιέστες με τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι του 2024, που αμαύρωσε τον τίτλο του ως πόλη του φωτός.
Το Καποδιστριακό όραμα και το Σύνταγμά του (που έμεινε σχέδιο στα χαρτιά του), να βρει έστω και σήμερα μικρή εφαρμογή του και το Μέγα το της Θαλάσσης Κράτος του Καποδίστρια (ίσως δολοφονήθηκε να μην φέρει για ψήφιση το Σύνταγμά του, να μην οργανώσει στη Μεσόγειο τη νέα-Ελλάδα, όπως τα καντόνια στην Ελβετία), ούτε το Ελληνικό Παγκόσμιο Ιδεώδες γίνει πρότυπο κράτος παγκοσμίως, με τον Ενωτικό Μεσογειακό Ελληνισμό, μέσα στη μεγάλη ελληνική λίμνη της Μεσογείου. Σήμερα οι Ελληνες θέλουν να πάρουν το μέλλον και την τύχη τους στα χέρια τους, οι περισσότεροι θα πουν, όχι άλλο πια σε δοσίλογους, νενέκους και εφιάλτες, αρκετά μας αφαίμαξαν με ξένους πολέμους και με θαλασσοδάνεια, οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά, δίχως ειρήνη, ούτε δικαιοσύνη.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
