Ελένη Αλμπάνη: «Η ικανότητα και η ηγεσία δεν περιορίζονται από το φύλο»

Η αντιπρύτανις Φοιτητικής Μέριμνας του Πανεπιστημίου Πατρών, αν. καθηγήτρια του Τμήματος Νοσηλευτικής, μοιράζεται με την «Π» σταθμούς της ζωής της.

Ελένη

Μεγάλωσε με τις αξίες της φροντίδας και της αλληλεγγύης, ακολούθησε τη Νοσηλευτική καθώς την ενέπνεε από μικρή η προσφορά στην κοινωνία και διεύρυνε τους ορίζοντές της με σπουδές στη Διοίκηση, όπου και σταδιοδρόμησε. Η αντιπρύτανις Φοιτητικής Μέριμνας του Πανεπιστημίου Πατρών, αν. καθηγήτρια του Τμήματος Νοσηλευτικής, Ελένη Αλμπάνη μοιράζεται με την «Π» σταθμούς της ζωής της.

-Εντονότερες μνήμες από τα παιδικά σας χρόνια;

Οι πιο έντονες αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια συνδέονται με την οικογένεια και τον τρόπο που με μεγάλωσαν οι γονείς μου. Ημουν πάντα κοντά σε ανθρώπους που φρόντιζαν άλλους, είτε επρόκειτο για τα μέλη της οικογένειάς μας είτε για τη γειτονιά  μας. Οι αξίες της φροντίδας και της αλληλεγγύης ήταν βασικά στοιχεία στο σπίτι μας, και πιστεύω ότι αυτό με επηρέασε σημαντικά στις επαγγελματικές μου επιλογές αργότερα.

-Οπότε επιλέξατε τη Νοσηλευτική επειδή…

Η Νοσηλευτική ήταν πάντα για μένα μια ευκαιρία να προσφέρω κάτι ουσιαστικό στην κοινωνία. Η φροντίδα των ανθρώπων και η προσπάθεια να τους βοηθήσω να ανακτήσουν την υγεία τους ήταν κάτι που με ενέπνευσε από μικρή ηλικία. Μέσα από αυτόν τον ρόλο, βρήκα τη δυνατότητα να επηρεάσω θετικά τις ζωές των ανθρώπων, να τους υποστηρίξω στις πιο δύσκολες στιγμές τους και να συμβάλω στη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας τους. Κάθε στιγμή φροντίδας και κάθε εμπειρία στο επάγγελμά μου υπενθυμίζουν τη σημασία της προσφοράς, της ενσυναίσθησης και της ανθρώπινης επαφής στην καθημερινή μας ζωή.

-Δεν μείνατε εκεί, όμως…

Δεν έμεινα μόνο στη Νοσηλευτική, καθώς πάντα αναζητούσα τρόπους να διευρύνω τους ορίζοντές μου και να προσφέρω σε μεγαλύτερη κλίμακα. Γι’ αυτό αποφάσισα να συνεχίσω τις σπουδές μου και στον τομέα της διοίκησης, όπου μπόρεσα να κατανοήσω καλύτερα πώς λειτουργούν οι δομές υγείας και πώς μπορούν να βελτιωθούν μέσω της οργάνωσης και της στρατηγικής σκέψης. Παρόλο που η Νοσηλευτική παραμένει κεντρικό κομμάτι της επαγγελματικής μου ταυτότητας, η εκπαίδευση αποτέλεσε το επόμενο φυσικό βήμα για μένα. Η επιθυμία μου να συμβάλω στη διαμόρφωση των μελλοντικών επαγγελματιών υγείας με ώθησε να εμβαθύνω στην ακαδημαϊκή πορεία.

-Ξεκινήσατε τη σταδιοδρομία σας από το Καραμανδάνειο. Πώς θα περιγράφετε εκείνα να χρόνια; 

Τα πρώτα χρόνια στο Καραμανδάνειο ήταν γεμάτα προκλήσεις αλλά και μεγάλες ανταμοιβές. Ηταν μια περίοδος που έμαθα πολλά για την πραγματική ουσία της Νοσηλευτικής. Εκεί έμαθα να διαχειρίζομαι δύσκολες καταστάσεις, να συνεργάζομαι στενά με ασθενείς και συναδέλφους, και να αναγνωρίζω την τεράστια σημασία της ομαδικής δουλειάς και της αφοσίωσης. Από τη μία υπήρχε η έντονη πίεση, οι απαιτητικές συνθήκες, οι δύσκολες καταστάσεις που συχνά έπρεπε να αντιμετωπίζουμε. Από την άλλη, η ικανοποίηση του να βλέπεις τους μικρούς ασθενείς να αναρρώνουν και τις οικογένειές τους να ξαναβρίσκουν την ελπίδα ήταν ανεκτίμητη.

-Ποια τα δώρα της διοικητικής σας εμπειρίας (πρώην υποδιοικήτρια 6ης ΥΠΕ, διευθύντρια Νοσηλευτικών Υπηρεσιών κ.λπ.);

Η διοικητική εμπειρία με δίδαξε πολλά για τη διαχείριση ανθρώπων, πόρων και προβλημάτων. Εμαθα πώς να παίρνω αποφάσεις που επηρεάζουν το σύστημα υγείας σε μεγαλύτερη κλίμακα, να διαχειρίζομαι κρίσεις, αλλά και να διατηρώ την ανθρώπινη διάσταση στη διοίκηση. Ενα από τα μεγαλύτερα δώρα αυτής της εμπειρίας ήταν η ευκαιρία να δουλέψω για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των νοσηλευτών και τη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών υγείας προς τους ασθενείς. Η εμπειρία μου στη διοίκηση μου έδωσε την ευκαιρία να συνδυάσω τη φροντίδα με την ηγεσία, και να συνεισφέρω στην ανάπτυξη ενός πιο αποδοτικού και ανθρώπινου συστήματος υγείας.

 -Αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Νοσηλευτικής Πανεπιστήμιο Πατρών. Τι αγαπάτε στη δουλειά σας και ποια η σχέση σας με τους φοιτητές σας;

Αγαπώ το γεγονός ότι ως καθηγήτρια μπορώ να συμβάλλω στη διαμόρφωση των επόμενων γενεών νοσηλευτών. Μέσα από τον ρόλο της διδασκαλίας στη Νοσηλευτική, αισθάνομαι ότι έχω την ευκαιρία να ενισχύσω και να ενδυναμώσω τους φοιτητές μου, όχι μόνο σε ακαδημαϊκό επίπεδο, αλλά και σε κοινωνικό. Στόχος μου είναι να τους παρέχω τα εφόδια και τις δεξιότητες που χρειάζονται για να ανταποκριθούν στις προκλήσεις του επαγγέλματος, καλλιεργώντας παράλληλα κριτική σκέψη, ενσυναίσθηση και αίσθημα ευθύνης. Η διδασκαλία δεν είναι μόνο η μετάδοση γνώσεων, αλλά και μια διαδικασία αυτογνωσίας, καθώς με κάθε νέο μάθημα και κάθε αλληλεπίδραση με τους φοιτητές ανακαλύπτω νέες πτυχές του εαυτού μου. Η σχέση μου με τους φοιτητές είναι αμφίδρομη. Μαθαίνω κι εγώ από αυτούς, και προσπαθώ να είμαι όσο πιο υποστηρικτική γίνεται, γιατί  η εκπαίδευση δεν αφορά μόνο τις γνώσεις, αλλά και τη στήριξη των φοιτητών να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες. Αυτό που με γεμίζει περισσότερο είναι το να βλέπω τους φοιτητές μου να εξελίσσονται, και να βάζουν τις γνώσεις που απέκτησαν στην πράξη.

 -Αντιπρύτανις Φοιτητικής Μέριμνας, τον τελευταίο χρόνο. Ποιες οι ευθύνες, οι προκλήσεις και πώς τις αντιμετωπίζετε;

Η θέση της Αντιπρύτανι Φοιτητικής Μέριμνας είναι μια θέση με μεγάλη ευθύνη, γεμάτη προκλήσεις, αλλά και ευκαιρίες να κάνουμε πραγματικές αλλαγές για τους φοιτητές. Πρωταρχικός μου στόχος είναι να εξασφαλίσω ότι οι φοιτητές μας έχουν πρόσβαση σε όλες τις απαραίτητες υπηρεσίες, όπως σίτιση, στέγαση, συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη καθώς και ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στην εκπαιδευτική τους διαδικασία. Οι προκλήσεις είναι πολλές, ειδικά σε ένα περιβάλλον με περιορισμένους πόρους και αυξημένες ανάγκες. Η συνεργασία με τους άλλους φορείς του Πανεπιστημίου και η εστίαση στη δημιουργία ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος  που ενισχύει τις δεξιότητες των φοιτητών, εξασφαλίζοντάς τους προοπτικές για το μέλλον, είναι οι τρόποι που αντιμετωπίζω αυτές τις προκλήσεις .

-Στην επαγγελματική σας πορεία, συναντήσατε δυσάρεστες συμπεριφορές/τρικλοποδιές λόγω του φύλου σας;

Ναι, κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής μου πορείας, συνάντησα δυσάρεστες συμπεριφορές και εμπόδια λόγω του φύλου μου, ιδιαίτερα σε χώρους όπου οι θέσεις ευθύνης ήταν κυρίως ανδροκρατούμενες. Σε τέτοιου είδους περιβάλλοντα, συχνά ένιωθα πως έπρεπε να καταβάλω διπλάσια προσπάθεια για να αποδείξω την αξία μου και να κερδίσω την αναγνώριση που άλλοι θεωρούσαν δεδομένη. Παρ’ όλα αυτά, οι εμπειρίες αυτές με ενδυνάμωσαν και μου έδωσαν μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να συνεχίσω, δείχνοντας ότι η ικανότητα και η ηγεσία δεν περιορίζονται από το φύλο.

-Σε δυσκολίες, γενικά, ποια τα ισχυρά όπλα σας;

Η υπομονή, η επιμονή,  η αισιοδοξία  και η ικανότητα να προσαρμόζομαι σε διαφορετικές καταστάσεις είναι τα ισχυρά όπλα μου. Πάντα προσπαθώ να αντιμετωπίζω τα προβλήματα με ψυχραιμία και να αναζητώ λύσεις μέσω της συνεργασίας και της ομαδικής δουλειάς. Η αίσθηση της ευθύνης απέναντι στους φοιτητές και τους συναδέλφους μου με ωθεί να συνεχίζω ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.

-Στόχοι/όνειρά σας;

Οι στόχοι και τα όνειρά μου επικεντρώνονται στη συνεχή εξέλιξή μου, τόσο ως άνθρωπος όσο και ως επιστήμονας, διατηρώντας  τις αξίες της προσφοράς και της αλληλεγγύης. Επιδιώκω να αναπτύσσομαι διαρκώς, διευρύνοντας τις γνώσεις μου και ενισχύοντας τις ικανότητές μου, ώστε να μπορώ να προσφέρω ουσιαστικά στην εκπαίδευση. Το όνειρό μου είναι να συμβάλλω στη διαμόρφωση μιας νέας γενιάςεπαγγελματιών υγείας που θα συνδυάζουν επιστημονική αριστεία με ανθρωπιά και ηθική στην πρακτική τους.