Ιωάννης Μπαλτζώης – Ο πρώην υπασπιστής του Κωστή Στεφανόπουλου μιλά στην «Π»: «Οι Τούρκοι ετοιμάζουν πρόκληση που θα αποφέρει επίθεση»

Ο αντιστράτηγος ε.α. Ιωάννης Μπαλτζώης, πρώην υπασπιστής του Κωστή Στεφανόπουλου, σε μια χειμαρρώδη εξομολόγησή του στην «Πελοπόννησο της Δευτέρας»

Ιωάννης Μπαλτζώης

Διαβάστε τη συνέντευξη του Ιωάννη Μπαλτζώη λέξη προς λέξη. Λέει φοβερά πράγματα, και τα λέει ωμά… Για το πού θα φτάσει ο Ερντογάν, πότε και πώς θα χτυπήσει, για το αν υπάρχει ελπίδα να βρεθεί η χρυσή τομή με την Τουρκία, για το τι έχει διατάξει ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ σε περίπτωση θερμού επεισοδίου, για το ΝΑΤΟ που δεν θα προλάβει αυτή τη φορά να επέμβει και για την βραδυφλεγή βόμβα μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας!

Ο αντιστράτηγος (εα), Αρτινός στην καταγωγή, είναι εξπέρ στα ελληνο-τουρκικά. Κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στην Γεωπολιτική. Είναι πρόεδρος του ΕΛΙΣΜΕ (Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών).

Και το πιο βασικό: διετέλεσε Υπασπιστής του αείμνηστου Προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου, από το 1995-2000. Εχει, δηλαδή, εξαιρετικές σχέσεις και με την Πάτρα…

-Το εθνικιστικό παραλήρημα του Ερντογάν θα μείνει μόνο λεκτικό ή ανησυχείτε μήπως γίνει και πρακτικό;

Δεν είναι μόνο ρητορικό παραλήρημα, αλλά πρόκειται για έναν ολοκληρωμένο στρατηγικό σχεδιασμό που απειλεί ευθέως την πατρίδα μας.

 

-Θεωρείτε πως ό,τι κάνει το κάνει πιεζόμενος λόγω των εκλογών στην Τουρκία ή αυτό είναι απλώς η εύκολη αφορμή;

Είναι απλώς μια αφορμή για ν’ αλλάξει πίστα και να μεταφερθεί στην τελική πίστα. Ο Εργοντάν διακυβεύει στις εκλογές τα πάντα, ακόμα και την ύπαρξή του. Και σταδιακά υλοποιεί αυτό που ξέρουμε εδώ και καιρό. Τα εκατό χρόνια από τον περιβόητο Εθνικό Ορκο του Μουσταφά Κεμάλ.

 

-Είναι δηλαδή, λέτε, ανεξέλεγκτος και απρόβλεπτος;

Δεν θα το ‘λεγα. Είναι προβλέψιμος και πάντα μας ειδοποιεί ευθέως για την επόμενη κίνησή του. Είναι στοιχείο της πολιτικής του.

 

-Ποια είναι η τελική πίστα που αναφέρατε πριν;

Μια σύγκρουση Ελλάδας και Τουρκίας. Η Τουρκία πολύ θα θελε, μπαίνοντας σ’ αυτή την πίστα, να έκανε η Ελλάδα την πρώτη κίνηση, για να φανεί αμυνόμενη…

 

-Πώς φαντάζεστε ένα θερμό επεισόδιο; Στο Αιγαίο; Στη Θράκη;

Αυτό το τοξικό κλίμα που έχει δημιουργήσει ο ίδιος, δημιουργεί μια επικίνδυνη κατάσταση. Και το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Οτι δεν υπάρχει σε όλη την Τουρκία μια φωνή σύνεσης, ένα χειρόφρενο να τον συγκρατήσει. Ακόμα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης πλειοδοτούν σε εθνικισμό. Και προκαλούν τον Ερντογάν να διαβεί τον Ρουβίκωνα. Να πάρει τα νησιά. Ακόμα και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας, ναι, υπάρχει και τέτοιο στην Τουρκία, τάσσεται υπέρ της πολιτικής Ερντογάν. Η Τουρκία, λοιπόν, θα ήθελε ένα ελεγχόμενο θερμό επεισόδιο. Στο Αιγαίο πιθανότατα. Να φανεί ότι αμύνεται και ότι η Ελλάδα επιτίθεται…

 

-Ολα τα βασικά σημεία της επιθετικής πολιτικής Ερντογάν είναι, θεωρείτε, αβάσιμα;

Εξωπραγματικά. Αδιανόητα. Και στηρίζονται σε μια παρανοϊκή ερμηνεία του διεθνούς δικαίου. Ακούστε: Τα ελληνικά νησιά, λένε οι Τούρκοι, δεν έχουν υφαλοκρηπίδα ούτε ΑΟΖ. Μα αφού όλα τα νησιά σ’ όλο τον πλανήτη έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.

Εσείς, λένε, έχετε 6 ναυτικά μίλια, επειδή είμαστε μεγαλόψυχοι, αλλά δεν μπορείτε να πάτε στα 12. Μα όλα τα νησιά στον κόσμου έχουν χωρικά ύδατα 12 ναυτικά μίλια. Είναι παρανοϊκοί οι άνθρωποι. Κι εμείς μένουμε απαθείς.

 

-Γιατί πιστεύετε πως οι ελληνικές κυβερνήσεις εδώ και χρόνια επιλέγουν να τηρούν πάντα αμυντική στάση;

Κάθε πολιτική ηγεσία θέλει να παραδώσει στον επόμενη την καυτή πατάτα. Ξέρετε πώς σκέφτονται; Στη δική μου βάρδια να μη γίνει κάτι…

 

-Μήπως δεν θέλουν να ρίξουν λάδι στη φωτιά και γι’ αυτό τηρούν τέτοια στάση;

Σιγά μη χρειάζεται λάδι ο Ερντογάν… Σας είπα, οι Τούρκοι υλοποιούν τον σχεδιασμό από το 1920, του Μουσταφά Κεμάλ, τη γαλάζια πατρίδα, τον περίφημο εθνικό όρκο. Γι’ αυτό διεκδικούν παντού εδάφη. Ο Ερντογάν είναι ο δίδυμος αδελφός του Μουσταφά Κεμάλ, μόνο που, όπως φαίνεται, αυτός ο δίδυμος αδελφός είναι έτοιμος να καταργήσει τον αδελφό του και να γίνει ο μοναδικός Ατατούρκ.

 

-Λένε, πάντως, αρκετοί πως πάλι δεν θα γίνει τίποτα. Οτι εδώ και χρόνια η ίδια ιστορία στα ελληνοτουρκικά…

Αυτό το μήνυμα το περνάνε στον κόσμο αυτοί που θέλουν να διαμορφώσουν ένα κλίμα μιθριδατισμού, δουλικότητας. Μας εμπότιζαν με δηλητήριο δειλίας και φόβου, για να μάθουμε πάντα να συμβιβαζόμαστε. Τώρα, όμως, είναι άφαντοι αυτοί… Και δυστυχώς είναι καθηγητές, ευαγή ιδρύματα, κυρίως καθηγητές. Αναγκάζομαι με θλίψη να θυμηθώ μια φράση του Κάιζερ, που είχε πει «τρεις καθηγητές κι η πατρίδα χάθηκε…». Κι εδώ στην Ελλάδα 3-4 έχουν κάνει τη ζημιά…

 

-Συμφέρει την Τουρκία στο πικ του τουρισμού να προκαλέσει αναταραχή;

Καταρχάς, θέλουν κάτι ελεγχόμενο. Αλλά όπως έχει πει και ο Κωνσταντίνος Φλώρος, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας, δεν θα υπάρξει σημειακό επεισόδιο αλλά ολιστική απάντηση σε όλα τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Η αντίδραση της Ελλάδας, δηλαδή, όπως έχει ξεκαθαρίσει ο αρχηγός, δεν θα συμβεί μόνο νότια της Ρόδου πχ, αν εκεί γίνει ένα επεισόδιο, αλλά παντού: από τις Καστανιές του Εβρου μέχρι το Καστελλόριζο.

 

-Υπάρχει περίπτωση να τα βρούμε ποτέ με τους Τούρκους;

Ποτέ. Αυτή είναι η αλήθεια. Ας μην τρεφόμαστε με αυταπάτες. Ποτέ δεν θα τα βρούμε γιατί δεν μπορούμε να τα βρούμε. Οι Τούρκοι έχουν στο αίμα τους, στο DNA τους την υποταγή του άλλου.

 

-Είπατε πρόσφατα ότι ο Τούρκος πρόεδρος εργαλειοποιεί το ΝΑΤΟ. Και το ΝΑΤΟ; Τον φοβάται ή τον έχει τόσο πολύ ανάγκη και κάθεται απαθές;

Είναι το χαϊδεμένο παιδί του ΝΑΤΟ ο Ερντογάν. Ο Τζέιμς Σταυρίδης, πρώην διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, και νυν καθηγητής, υμνεί την Τουρκία και λέει πως έχει δίκιο σε όλα. Και απλώς μιλάει για μια διαφωνία με την Ελλάδα. Ελληνικής καταγωγής. Θαυμάστε τον… Αλλά πάντα οι γενίτσαροι ήταν πιο επικίνδυνοι…

 

-Αν οξυνθεί κι άλλο η κατάσταση, θα πάρουν θέση οι ΗΠΑ ή θα συνεχίσουν να παίζουν ρόλο Πόντιου Πιλάτου;

Οι ΗΠΑ δεν θέλουν επ’ ουδενί πόλεμο στη νοτιανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Και θα προσπαθήσουν να τον αποτρέψουν. Φοβάμαι όμως ότι ίσως δεν προλάβουν αυτή τη φορά, γιατί οι Τούρκοι θέλουν να φύγουν από το δυτικό μαντρί. Δεν υπακούουν πλέον στους Αμερικάνους οι Τούρκοι. Είναι ολοφάνερο.

 

-Η Ευρωπαϊκή Ενωση;

Ποια Ευρωπαϊκή Ενωση; Η άλλοτε κραταιά Ευρώπη του Μιτεράν, του Κολ, της Θάτσερ, έχει καμιά σχέση με τη σημερινή; Εχει ηγέτες σήμερα η Ευρώπη; Η ΕΕ υποτάχθηκε πλήρως στην αμερικανική πολιτική. Δεν βλέπετε τι γίνεται στην Ουκρανία; Με τις κυρώσεις στη Ρωσία τι πέτυχε η Ευρώπη; Πυροβόλησε τα πόδια της. Η Ευρώπη διαλύεται οικονομικά και οι ΗΠΑ κερδίζουν. Ποιος σκοτώνεται σ’ αυτό τον πόλεμο; Οι Ουκρανοί. Οι Αμερικανοί τους οδηγούν στο θάνατο ελέγχοντας πλήρως τον ηγέτη της Ουκρανίας. Και πίσω απ’ όλα αυτά είναι η Βρετανία. Γιατί οι ΗΠΑ στην πραγματικότητα αλλού έχουν στραμμένη την προσοχή τους. Στην Ασία. Στον Ειρηνικό ωκεανό. Εκεί είναι το μεγάλο πεδίο, που πολύ σύντομα, δυστυχώς, μπορεί να οδηγήσει σε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα. Στο Νέτφλιξ υπάρχει μια εξαιρετική ταινία ενός αμερικανού δημοσιογράφου, με τίτλο ο επερχόμενος πόλεμος με την Κίνα. Και λέει τρομερά πράγματα, τα οποία βλέπονται πως συμβαίνουν σιγά-σιγά. Ότι οι ΗΠΑ περικυκλώνουν σιγά σιγά την Κίνα… Εκεί είναι το μεγάλο παιχνίδι. Γι’ αυτό οι ΗΠΑ προσπαθούν να εξουδετερώσουν πρώτα τη Ρωσία, για να ρίξουν μετά εκεί το βάρος τους. Όταν, όμως, σπρώχνεις τη Ρωσία εκτός Ευρώπης, την οδηγείς στην αγκαλιά της Κίνας. Αν γίνει αυτός ο στρατιωτικός συνασπισμός, Ρωσίας, Κίνας και Ινδίας και μερικών αραβικών κρατών, θα είναι ένας κολοσσιαίος συνασπισμός και δεν θα μπορεί να αναχαιτιστεί με τίποτα. Η θέση της Ρωσίας είναι στην Ευρώπη. Το είχε πει ρητά ο στρατηγός Ντε Γκολ, εξηγώντας ότι η Ρωσία, με τους ανεξάντλητους φυσικούς και οικονομικούς πόρους που διαθέτει, κάνει την Ευρώπη γιγαντιαία δύναμη. Οι ΗΠΑ δεν το θέλουν αυτό και γι’ αυτό έγινε ό,τι έγινε τώρα και στην Ουκρανία… Φοβάμαι πως η συνέχεια θα είναι εφιαλτική.

 

«Ο μεγαλύτερος Πρόεδρος που είχε η Ελλάδα»!

 

Ιωάννης Μπαλτζώης

Οταν ζήτησα από τον Ιωάννη Μπαλτζώη να μου μιλήσει για τον Κωστή Στεφανόπουλο, κατάλαβα τον απέραντο σεβασμό με τον οποίο μιλούσε για τον αείμνηστο αχαιό Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Εζησαν μαζί, άλλωστε, την υπόθεση των Ιμίων τον Γενάρη του 1996…

«Είναι ο άνθρωπος που σημάδεψε τη ζωή μου. Εγώ τότε ήμουν ένας νεαρός αντισυνταγματάρχης και είχα την τιμή να επιλεγώ υπασπιστής του, Στρατού Ξηράς, από το 1995 ως το 2000. Ο,τι και να πω γι’ αυτόν θα είναι λίγο. Ο τρόπος που μιλούσε, που δεν μιλούσε, που κινούνταν, η αγάπη του για την πατρίδα, η μεγαλοψυχία του, το ήθος του. Κάποια στιγμή θα γράψω ένα βιβλίο για τον Κωστή Στεφανόπουλο που δεν γνώρισε ο κόσμος και θα έρθω να το παρουσιάσω, φυσικά, στην Πάτρα.

Το ξέρετε ότι τον μισό μισθό του κάθε μήνα, από την αποζημίωση του ως ΠτΔ, τον μοίραζε σε αναξιοπαθούντες; Είχε δώσει ρητή εντολή, όμως, να μην το μάθει κανείς.

Θα μπορούσα να μιλάω ώρες ατελείωτες για τον Κωστή Στεφανόπουλο. Για το πώς αντιμετώπιζε τους ξένους ηγέτες, πώς τον αντιμετώπιζαν αυτοί, την ιστορική ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ο μεγαλύτερος και ο καλύτερος Πρόεδρος της Δημοκρατίας που είχε ποτέ η Ελλάδα.

Αγαπούσε πολύ την Πάτρα. Η πρώην σύζυγος του Γιώργου Παπανδρέου, η Αντα, ήταν Πατρινιά και ήταν η κόρη του συνεργάτη τού αείμνηστου προέδρου στο δικηγορικό του γραφείο στην Πάτρα. Σε ένα ταξίδι την Πολωνία η Αντα, που συνόδευε τον Γιώργο Παπανδρέου ως υπουργό εξωτερικών τότε,  μιλούσε στον Πρόεδρο με πολλή οικειότητα, κάτι που γινόταν σπάνια έως ποτέ. Και ρώτησα τον Κώστα Ορλώφ τι γίνεται; Και μου εξήγησε πως την Αντα την είχε σαν παιδί του.

Επίσης, ο Πρόεδρος είχε μεγάλη αδυναμία στην κυρία Μαρία, τη σύζυγο του αδελφού του. Ο Πρόεδρος είχε χάσει τη σύζυγό του, η Μαρία τον άνδρα της κι αυτό προφανώς ήταν η αιτία που ήταν τόσο δεμένοι».