Το δικαίωμα να ζούμε χωρίς βία
Η ενδοοικογενειακή βία, ως τρόπος συμπεριφοράς, σωματικά, σεξουαλικά, συναισθηματικά ή ψυχολογικά βίαιος, έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας.
Αν και λανθασμένα αποδίδεται στην πανδημία, ήρθε γα τα καλά στο προσκήνιο εν μέσω αυτής και δείχνει, όχι μόνο να συντηρείται στην επικαιρότητα, αλλά να την τροφοδοτεί καθημερινά με θλιβερά και αποτρόπαια συμβάντα.
Μέχρι τώρα, περιπτώσεις κυριαρχίας, φόβου ή και τρόμου, σωματικής βίας με χαστούκια ή γροθιές, εξαναγκασμού σε σεξουαλικές πράξεις, ακόμα και σε παντρεμένα ζευγάρια, απειλές ή βρισιές και τόσα άλλα μέσα σε σπιτικά -σε πολλές περιπτώσεις με παιδιά να γίνονται μάρτυρες- δεν είναι πως δεν συνέβαιναν.
Συνέβαιναν, όπως και τώρα, αλλά σίγουρα έμεναν «κρυφές και κουκουλωμένες»… περισσότερο απ’ ότι τώρα!
Η κοινωνία βλέπει και ζητά προστασία.
Η πολιτεία γνωρίζει, αλλά δεν βλέπουμε να μπορεί να παράσχει προστασία.
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς -ο καθένας χωριστά- αν θέλουμε να μην «βιώνουμε» την ενδοοικογενειακή βία;
• Να το πούμε σε κάποιον που εμπιστευόμαστε
• Να βρούμε ασφαλές μέρος για λίγο διάστημα
• Να κρατάμε ημερολόγιο με τα περιστατικά
• Να επικοινωνήσουμε με υπηρεσία στήριξης
• Να αναφέρουμε, με τεκμήρια, τους τραυματισμούς μας
• Να κάνουμε αναφορά στην αστυνομίας
Κι αν όλα τα παραπάνω δεν «μας» αφορούν, σίγουρα ως κοινωνία, μπορούμε να κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε την ενδοοικογενειακή βία.
Να εκφράζουμε ανοιχτά τη γνώμη μας αν βλέπουμε ή ακούμε για τέτοια περιστατικά, που συμβαίνουν δίπλα μας και να στηρίζουμε γυναίκες και παιδιά – θύματα οικογενειακής βίας, είτε ζητάνε, είτε όχι βοήθεια…
Ολοι μας έχουμε το δικαίωμα να ζούμε χωρίς βία.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
