ΔΗΠΕΘΕέας δεσμώτης

Ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Λουκάς Θάνος είναι ένας καλλιτέχνης με σημαντική διαδρομή. Επιλέχθηκε με τις ψήφους των εκπροσώπων της Λαϊκής

Συσπείρωσης, της παράταξης του δημάρχου δηλαδή. Η επιλογή είναι καταφανώς πολιτική.

Ο κ. Θάνος εμφανίστηκε να μαθαίνει από την «Π» ότι εν τέλει επιλέχθηκε, αλλά δεν πιστεύουμε πως δεν είχε πάρει κάτι το αυτί του νωρίτερα. Και μπορούμε να εικάσουμε ότι δεν είναι καν επιλογή της παράταξης, αλλά υπόδειξη του κόμματος.

Η παράταξη του Κ. Πελετίδη είναι εθελουσίως δέσμια του Περισσού κάτι δεν εκπλήσσει κανέναν, αντιθέτως ήταν εν γνώσει του πατραϊκού λαού ο οποίος δεν θεώρησε ότι μια τέτοια σχέση εξάρτησης είναι οχληρή και απαγορευτική, καθώς άλλωστε το ΚΚΕ δεν είναι ένα ενοχοποιημένο κόμμα στη συνείδηση της κοινωνικής πλειοψηφίας, αντιθέτως θεωρείται φιλολαϊκό, αγνό και καλών προθέσεων, αντίθετα με τα «κόμματα εξουσίας» στα οποία έχει καταλογιστεί φαυλότητα και σύμπλευση με συμφέροντα. Όχι πως το ΚΚΕ καμία σχέση με συμφέροντα δεν έχει, αλλά να μην πάμε κόντρα στο ρεύμα γιατί μερικές φορές είναι πολύ κουραστικό.

Εξουσιαστικό μηχανισμό, πάντως, αποτελεί σίγουρα, για όσους βλέπουν πώς λειτουργεί η αυτοδιοικητική του εκδοχή και πώς ο Δήμος. Εξαίρεση στον κανόνα: Αφέθηκε ελεύθερη η ομάδα που σχεδίασε τη μετατροπή των παλαιών Σφαγείων σε καρναβαλικό πάρκο, με την προσθήκη του απαραίτητου Καραγκιόζη. Αλλά η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα: Απλά η Λαϊκή Συσπείρωση δεν το κατέχει το θέμα, συνεπώς το χειρίστηκαν πρόσωπα που το κατέχουν, προκειμένου να εκμεταλλευθούμε το πρόγραμμα.

Δεν υπάρχουν αναμάρτητοι στις επιλογές διευθυντών για το ΔΗΠΕΘΕ. Πάντα κάποιο πολιτικό, καλλιτεχνικό ή διαπροσωπικό δίκτυο βάζει ένα χεράκι. Στην περίπτωση του ΚΚΕ, πάντως, ήταν εμφανές ότι μπήκαν και κατευθύνσεις μέσα στις οποίες έπρεπε να κινηθεί ο διευθυντής. Στις περισσότερες παραστάσεις, το μήνυμα ήταν ότι πρέπει να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας και να εναντιωθούμε στις αυθεντίες, όπως όφειλε να κάνει ο Γαλιλαίος ή όπως έκανε ο Προμηθέας. Το πήραμε απόφαση- στις περιπτώσεις αυτές χαλαρώνεις και το απολαμβάνεις- άλλωστε να δεις και λίγο Μπρεχτ παραπάνω, κακό δεν κάνει. Ούτως ή άλλως τα περιθώρια να ασκεί το ΔΗΠΕΘΕ δυναμική θεατρική πολιτική και να επηρεάσει καταλυτικά τα καλλιτεχνικά πράγματα στην περιοχή και να εξάγει αντίληψη και όλα αυτά που λέγαμε αφελώς πριν καμιά εικοσαριά χρόνια, δεν υφίστανται. Όχι πώς δεν γίνονται κάποια αξιόλογα πράγματα κατά διαστήματα- ταλαντούχοι και ικανοί δημιουργοί υπάρχουν, και παλεύουν- αλλά δεν γράφεται κάποια ιστορία με συνοχή, με συνέχεια και με αποτέλεσμα που διαρκεί και που μετατρέπεται σε γόνιμη ύλη.

Η διαδικασία μέσω της οποίας επιβλήθηκε η επιλογή του νέο διευθυντή- εισήχθη η μπετόν πρόταση της δημοτικής αρχής χωρίς προγενέστερη συζήτηση στους κόλπους του ΔΣ, με όρους «εμείς», «εσείς»- προκάλεσε αντίδραση στο όργανο, που είναι ήδη διαιρεμένο, για τον λόγο ότι η Λαϊκή Συσπείρωση διαιρεί και διχάζει. Οφείλεις να συμβαδίζεις με τις απόψεις της, οφείλει να αποκρούει τις δικές σου, για τον λόγο ότι είναι εμβολιασμένη με το κλασικό ερμηνευτικό σχήμα επί της ιστορίας και της πολιτικής.

Συνεπώς, θεωρεί ότι και η θέση του διευθυντή πολιτική είναι και με πολιτικά κριτήρια θα καλυφθεί, είτε για να υπηρετηθεί το ιδεολογικό προαπαιτούμενο είτε για να ικανοποιηθεί ένας δικός μας άνθρωπος, κατά την πάγια φιλοσοφία των εξουσιαστικών μηχανισμών. Και ο προοδευτισμός σκέφτεται με όρους συντήρησης.

 

Η αντίδραση που λέγαμε θα μείνει εκεί. Χθες το θέμα της ημέρας ήταν η άνοδος του Απόλλωνα- βροχή οι συγχαρητήριες δηλώσεις- και η παρουσίαση του προγράμματος για τα Σφαγεία, η οποία κατέδειξε ότι μεγάλο μέρος των δυνάμεων του δημοτικού συμβουλίου δεν ξέρουν και πολλά από καρναβάλι, αλλά αυτό δεν τις εμποδίζει να μιλούν γι’ αυτό, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ευρύτερες μάζες του πληθυσμού, που επίσης δεν ξέρουν και πολλά για το θέμα.

Και μετά πιάσαμε συζήτηση για την επίθεση με το βιτριόλι. Και πάνε τα Γλυκά Νερά.