Νταίζυ Λέκκα- Χικς: Η ηρωίδα που έγινε βασίλισσα – ΦΩΤΟ
«Εχω ζήσει μία βασιλική ζωή. Να γνωρίζετε όμως ότι η μεγαλύτερη αξία και η μόνη σταθερά στη ζωή μας είναι ο άνθρωπος»: Μια φράση της που δεν θα ξεχάσουμε.
Η αποφοίτηση από το Αρσάκειο, 20 Ιουνίου 1944, Κατοχή. Η Αναστασία, καθιστή κάτω, τρίτη από δεξιά, κρατά το χέρι της φίλης της Γαβριέλλας Δρακοπούλου - Παπαδοπούλου. Μία αδελφική φιλία που κράτησε μέχρι την εκδημία της δεύτερης, το 2013 
«Η Πάτρα είναι μέσα στην καρδιά μου. Κοιτάζω το κάδρο που έχω απέναντί του και φαίνεται όλη η Πάτρα από το κάστρο και αισθάνομαι σαν να είμαι εκεί, κοντά σας».
Ηταν η φράση που μας διατύπωνε σε κάθε τηλεφωνική μας επικοινωνία η ηρωίδα Αναστασία (Νταίζυ) Λέκκα – Χικς.
Αυτό το κάδρο, χάρισμα πατρινού οικογενειακού της φίλου, είχε απέναντί της μέχρι την τελευταία της στιγμή. Η «Πελοπόννησος» είχε καταγράψει και αναδείξει αποκλειστικά την ιστορία της σπουδαίας αυτής γυναίκας που είχε παίξει κομβικό ρόλο στην απελευθέρωση της Πάτρας. Μαζί με τον φωτογράφο Μενέλαο Μιχαλάτο είχαμε ταξιδέψει στο χωριό Μπόλνεϊ, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Λονδίνο.
1953. Με τον σύζυγό της σε εκδήλωση για τη στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ στο Grossers club
Μάλιστα όπως μας μετέφερε ο πατρινός βαφτισιμιός της, Διονύσης Παπαδόπουλος, γιος της παιδικής και αγαπημένης της φίλης Γαβριέλας Δρακοπούλου – Παπαδοπούλου, που παρευρέθηκε στην κηδεία της, την περασμένη Πέμπτη στο Μπράιτον, το αφιέρωμά μας αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης στον καφέ που παρατέθηκε μετά την κηδεία της.
Ζούσε σε αυτή την πέτρινη κατοικία των 300 ετών την οποία από τα πρώτα χρόνια της κοινής τους ζωής ο σύζυγός της την είχε γράψει στο όνομά της όπως άλλωστε και κάθε άλλο περιουσιακό στοιχείο της οικογένειας. Η κατοικία βρίσκεται μέσα σε έκταση δέκα στρεμμάτων με κήπο και άλλα έξι σπιτάκια στα οποία κατοικούσαν οι υπηρέτες και το βοηθητικό προσωπικό
Κι αυτό δεν έγινε τυχαία. Η Αναστασία Λέκκα – Χικς πίστευε ότι μέσω του αφιερώματος που της κάναμε είχε εξοφλήσει ένα χρέος της. «Σας είμαι ευγνώμων διότι αυτή η ιστορία έπρεπε να καταγραφεί και να αναδειχθεί. Οι Πατρινοί έπρεπε
να γνωρίζουν την αλήθεια σχετικά με τον ρόλο των Αγγλων στην απελευθέρωση της πόλης. Αν και ήμουν μία έφηβη έκανα τις μεταφράσεις κι έζησα όλη την ιστορία».
Η Αναστασία (Νταίζη) Λέκκα, νοσοκόμα στον Ερυθρό Σταυρό στη Πάτρα μαζί με την Εμμέλεια Δημητροπούλου χειρίζονταν το μηχάνημα των εξετάσεων για τη φυματίωση (Από αρχείο του ΟΗΕ)
Ζήσαμε μαζί της πέντε ημέρες γεμάτες ζεστή φιλοξενία στην αγγλική κατοικία 300 ετών, ακούσαμε συγκλονιστικές αφηγήσεις, ξεφυλλίσαμε το άλμπουμ της ζωής της (μερικά στιγμιότυπα φιλοξενούμε σήμερα), γευτήκαμε από τα χεράκια της ελληνικές παραδοσιακές συνταγές, ήπιαμε το αγαπημένο της λικέρ που συνήθιζε να απολαμβάνει κάθε απόγευμα στα φινετσάτα κρυσταλλένια ποτηράκια του 18ου αιώνα. Μας ξενάγησε στις κλειστές αίθουσες του σπιτιού της με αντικείμενα μεγάλης αξίας.
Δεχτήκαμε τις συμβουλές της που πήγαζαν μέσα από την καρδιά της. «Εχω ζήσει μία βασιλική ζωή. Να γνωρίζετε όμως ότι η μεγαλύτερη αξία και η μόνη σταθερά στη ζωή μας είναι ο άνθρωπος. Οσα και να έχεις, αυτό που μένει είναι τι κουβαλάς στην ψυχή σου. Αν έχεις απλώσει το χέρι σου σε αυτόν που είχε ανάγκη. Αν μοιράστηκες το φαγητό σου. Αν βοήθησες τον συνάνθρωπο στη δύσκολη στιγμή του».
Φωτογραφημένη από τον φακό της «Π» στην Αγγλία, το 2016
Κάτι που έκανε η ίδια απλόχερα. Η πόρτα της κατοικίας των Χικς ήταν πάντα ανοιχτή για τους Ελληνες. Μάλιστα, χαριτολογώντας, η κ. Νταίζυ μας ανέφερε: «Ημουν πρέσβειρα της Ελλάδος άνευ χαρτοφυλακίου για γιατρούς και προίκες» κι εξήγησε: «Πάντα είχα Ελληνίδα καμαριέρα και για τα Ελληνικά αλλά και με το σκεπτικό να βοηθήσω ένα κορίτσι από χωριό. Κάθονταν εδώ για τρία και τέσσερα χρόνια, έφτιαχναν όλη τους την προίκα μέχρι και το νυφικό. Εχω αγοράσει 22 προίκες. Μερικές μάλιστα τις κουβαλούσα με το τρένο. Επαιρνα πρώτο βαγόνι και είχα 12 βαλίτσες, με ρωτούσαν εάν έκανα εμπόριο».
Βοήθησε δεκάδες Ελληνες που μετακινούνταν στην Αγγλία με κάποιο πρόβλημα υγείας. Πέραν της φιλοξενίας κάλυπτε και ιατρικά έξοδα.
Οπως διαπιστώσαμε ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα πρόσωπα του Μπόλνεϊ αλλά και της ιδιαίτερα ανεπτυγμένης ελληνικής κοινότητας στην περιοχή του Μπράιτον.
Με την Εύη Λαδοπούλου
Αυτή την προίκα ζωής την έπλεξε με βαθιά συναισθήματα αγάπης και αλληλεγγύης η Αναστασία Λέκκα – Χικς, αυτή τη συνοδεύει στην τελευταία της κατοικία κι αυτή θα την κρατήσει για πάντα ζωντανή στη μνήμη και στην καρδιά των ανθρώπων που είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν και να τη συναναστραφούν.
Οπως κι εμείς θα θυμόμαστε πάντα τη σφικτή αγκαλιά της κ. Νταίζυ που δεν έλεγε να χαλαρώσει όταν είχε φτάσει η ώρα του αποχωρισμού μας, ψιθυρίζοντας στο αφτί μας «ευχαριστώ για το δώρο ζωής που μου κάνατε».
Με τη διαφορά ότι αυτό το «ευχαριστώ» θα της οφείλουμε εμείς ισόβια για όσα έκανε για την Πάτρα. Και προσωπικά που μας άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της και κυρίως την πόρτα της καρδιάς της.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
