Το χρονικό της καταστροφής του Αιγίου και της Αιγιάλειας

Του Ηλία Ασπρούκου, Περιβαλλοντολόγος.

Ιούνιος 1995: Το Αίγιο πλήττεται από καταστροφικό σεισμό, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τάζει λαγούς με πετραχήλια, στους Αιγιαλείς, καθώς είδαν μέσα σε μια νύχτα τη ζωή τους να γίνεται κουρνιαχτός. Μέσα στα άλλα έταξαν και την ίδρυση ενός ΤΕΙ. Κατά το γνωστό σε κάθε πόλη και ένας στρατώνας σε κάθε χωριό και ένα ΤΕΙ, για να αναπτύξουν και καλά την περιοχή. Βρήκαν τρόπο και αυτοί να φέρουν την ανάπτυξη καβάλα στη χελώνα από τον Νότιο πόλο, αποτέλεσμα όλου αυτού να πηγαινοέρχονται παράγοντες και παραγοντίσκοι πάνω κάτω Αθήνα και Αίγιο να ζητιανεύουν ένα έρμο ΤΕΙ που τους είχαν υποσχεθεί.

Η ουσία είναι µία: Φθάνουμε στις εκλογές του 1998 όπου εκλέγεται δήμαρχος, για τελευταία φορά, ο Αλέκος Μέγαρης, στον τότε Καποδιστριακό Δήμο Αιγίου. Με ευαισθησίες και με μαθηματικό μυαλό ζητούσε και επιδίωκε πάντα το καλύτερο για το Αίγιο και άφησε την εκπαιδευτική του καριέρα για να αφοσιωθεί, με περίσσιο πάθος, στη μεγάλη του λατρεία την αυτοδιοίκηση. Αυτό σας το λέω εγώ , ένας άνθρωπος που ανήκε σε άλλον πολιτικό χώρο, πολλές φορές κοντραριζόμασταν, αλλά πάντα βρίσκαμε κοινό σημείο επαφής, που δεν ήταν άλλο πέρα από την αγάπη μας για το Αίγιο.

Οταν προέκυψε ζήτημα για το ΤΕΙ, ο Μέγαρης έβαλε στοίχημα να το φέρει και έδωσε τον προσωπικό του αγώνα. Μόνο, που ως τελειομανής πάντα διεκδικούσε το καλύτερο και ουσιαστικότερο για την περιοχή του, χτύπησε πόρτες, παρακάλεσε, διεκδίκησε με αξιοπρέπεια. Το μέλημά του ήταν να έρθει στο Αίγιο οπωσδήποτε μια βιώσιμη σχολή. Στις προσωπικές μας συζητήσεις έλεγε, με περίσσια αξιοπρέπεια: «Δεν θέλω να μου χρυσώσουν το χάπι με παραμύθια, θέλω η σχολή που θα έρθει στο Αίγιο να μείνει, όχι σε μερικά χρόνια να κλείσει». Πόσο προφητικά ήταν τα λόγια του!

Εν τέλει, ο πραγµατικά επιτυχημένος δήμαρχος δεν ήταν αρεστός στο «Σημιτικό» ΠΑΣΟΚ, το οποίο είχε πάρει την εποχή εκείνη τα ηνία της εξουσίας. Οσο κι αν προσπάθησε να συμπορευτεί μαζί τους, όλοι με τον δικό τους τρόπο του έσκαβαν το λάκκο. Εκείνος επέμενε «εγώ θα εργαστώ ως το τέλος» μέχρι το τέλος διεκδικούσε για την πόλη και την περιοχή ότι περισσότερο μπορούσε. Πολλές φορές συγκρούστηκε με διάφορους υπουργούς του, τους έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα, ανέβηκε επάνω παρότι η υγεία του ήταν βεβαρημένη και διεκδίκησε το λιμάνι, το ΤΕΙ, ζήτησε το αποχετευτικό να μη μείνει μόνο στο Αίγιο αλλά να φθάσει σε κάθε σημείο του διευρυμένου τότε δήμου. Πολλές αιτήσεις και τα ξεσπάσματα μαζί, όταν έβλεπε την αδιαφορία τους. Ολοι τον αντιμετώπιζαν ως το γέρο ενοχλητικό δήμαρχο, που συνεχώς ζητά για την περιοχή του. Κάποιοι τον είπαν «τρελό» και κάποιοι άλλοι «γραφικό». Αυτός δεν καταλάβαινε τίποτα, τους έλεγε τα τρωτά τους και σηκωνόταν και έφευγε.

Μέχρι που το 2002, ο τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που ενώ ήταν κολλητός του Γιώργου Παπανδρέου κι αυτός τον είχε στηρίξει αρχικά, μετά να γίνει αντινομάρχης και κατόπιν βουλευτής. Αποφάσισε να ταχθεί στο «Σημιτικό» μπλοκ και να στήσει το δικό του καπετανάτο κόντρα στον Μέγαρη. Αυτό γιατί ο Μέγαρης ενοχλούσε, του φόρεσαν την ταμπέλα του Παπανδρεϊκού και τον άφησαν να κολυμπήσει μόνος του. Οι δήθεν προοδευτικοί, του «Σημιτικού» μπλοκ είχαν βρει τον δικό τους αχυράνθρωπο», πως όπως νόμιζαν μπορούσαν να κατευθύνουν. Στο πλαίσιο αυτά και με την ανοχή της ΝΔ και τα μαγειρέματα που έστησαν με τον τότε «αντάρτη» της ΝΔ εξέλεξαν τον δικό τους δήμαρχο, για να μπορεί όπως νόμιζε ο τότε βουλευτής να παίζει το δικό του παιχνίδι. Για να μπορεί να συμβεί αυτό έκαναν δώρο στο Αίγιο ένα θνησιγενές ΤΕΙ, με την υπόσχεση ότι θα φέρουν και μια ακόμα σχολή να κάνει παρέα στην πρώτη.

Ο Αλέκος Μέγαρης αρκετά καταβεβλημένος στην τελευταία επικοινωνία που είχαμε λίγο πριν φύγει από τη ζωή, αφού μου είπε ότι σε λίγες μέρες ήταν σε ένα τραπέζι που θα έκαναν φίλοι του και στελέχη της παράταξής του για να τον τιμήσουν, μου εκμυστηρεύτηκε. Με δάκρυα στα μάτια «Φέρανε στο Αίγιο ΤΕΙ Φυσικοθεραπείας και το παρουσιάζουν σαν κατόρθωμα, λάφυρο στα χέρια της Πάτρας φέρανε». Εκείνη τη στιγμή ίσως κάποιος θα έλεγε ότι εκφράζει αυτή την άποψη από λόγους πικρίας. Τελικά αυτή η φράση αποδείχθηκε προφητική.

Οι άνθρωποι αυτοί, που σήμερα παρουσιάζονται ως σωτήρες της πόλης, ήταν οι ίδιοι οι άνθρωποι που πάντα λειτουργούσαν με γνώμονα το προσωπικό τους συμφέρον. Αλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός, ότι η συγκεκριμένη δημοτική αρχή που στήθηκε μόνο και μόνο για να φύγει ο Αλέκος Μέγαρης από την μέση, όχι μόνο δεν είχε διάρκεια ζωής, αλλά το χειρότερο σύντομα διαλύθηκε και από τη ομάδα αυτή δημιουργήθηκαν τρεις παρατάξεις;

Τώρα θα µου πεις γιατί τα σκέπτεσαι όλα αυτά; Γιατί δεν είμαι ΠΑΣΟΚ άρα μπορώ να εκφράζω αντικειμενικά την αλήθεια και τέλος δεν μπορώ να βλέπω όλους αυτούς που οδήγησαν την πόλη στην απόλυτη καταστροφή και τον μαρασμό να μου κουνάνε το δάχτυλο και να δηλώνουν σωτήρες.
Η υποκρισία έχει και αυτή ένα όριο.