Μπάμπης Κούτρας: Η «Π» συνάντησε τον 28χρονο τυφλό τσιγγάνο που πήρε απολυτήριο δημοτικού

Μαρίνα Ριζογιάννη

Ο Χαράλαμπος (Μπάμπης) Κούτρας είναι το καλό πρόσωπο των ημερών που έρχεται να μας ξυπνήσει από το αρνητικό, απαισιόδοξο και μίζερο κλίμα που μας έχουν βυθίσει τα γεγονότα που καταγράφουμε καθημερινά γύρω μας. Είναι ένα ηχηρότατο παράδειγμα πως η διαφορετικότητα δεν είναι εμπόδιο για να πετύχει κάποιος τους στόχους του όταν αυτός που τη φέρει μάχεται με αξιοπρέπεια, υπομονή και επιμονή.

Οντας τυφλός σε ηλικία 28 ετών έβαλε στόχο και κατάφερε να πάρει το απολυτήριο του δημοτικού ώστε να μπορέσει να συνεχίσει στις επόμενες βαθμίδες της εκπαίδευσης και στη συνέχεια να σπουδάσει πληροφορική και να εργαστεί.

Ποιος είναι ο Μπάμπης Κούτρας;

Είναι ένας τυφλός τσιγγάνος 28 ετών που πριν από μερικές ημέρες κράτησε στα χέρια του το απολυτήριο του δημοτικού σχολείου. Με το επίδομά του πλήρωνε και έκανε ιδιαίτερα μαθήματα ώστε να καταφέρει να δώσει εξετάσεις για το απολυτήριο. Επί έξι μήνες εργάστηκε σκληρά για να μάθει το σύστημα των τυφλών Μπράιγ και παράλληλα να κάνει το άλμα της αυτόνομης διαβίωσης μακριά από την οικογένειά του. Εχει άλλα τέσσερα αδέλφια εκ των οποίων τα δύο είναι επίσης τυφλά με τον μικρότερο εξ αυτών να είναι φοιτητής στο Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Πληροφορηθήκαμε την ύπαρξή του από τη διευθύντρια του 12ου Δημοτικού Σχολείου Πατρών, Μαριάννα Μπαρτζάκλη. Ηταν η μία από τις δασκάλες του σχολείου που τον εξέτασαν κατά τη διαδικασία απόκτησης του απολυτηρίου. Την προσπάθεια του Μπάμπη Κούτρα, στήριξε ο διευθυντής της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας, Τάσος Σταυρογιαννόπουλος.

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ

Τον αναζητήσαμε κι έτσι χθες το μεσημέρι τον συναντήσαμε στο σπίτι του, στην οδό Παλαιολόγου στην περιοχή της Αγίας Τριάδας. Ο Μπάμπης Κούτρας μας υποδέχτηκε με ευγένεια και με πολύ χαρά στο μικρό και άκρως τακτοποιημένο διαμέρισμά του. Η κουβέντα μας κύλησε ευχάριστα καθώς κάθε του λέξη μας αποκάλυπτε τον σπουδαίο άνθρωπο που είχαμε απέναντί μας.

Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ

«Η επιθυμία να πάω στο σχολείο και να ολοκληρώσω αυτό που δεν κατάφερα όταν ήμουν παιδί ήταν πολύ μεγάλη. Ζήτησα για να πάω στο σχολείο αλλά επειδή είμαι 28 ετών δεν μπορούσα να πάω σε κάποιο δημοτικό. Ετσι αποφάσισα να κάνω ιδιαίτερα μαθήματα τα οποία πλήρωνα εγώ με το επίδομά μου. Παράλληλα πήγαινα και στον Σύλλογο Τυφλών της Πάτρας ώστε να μάθω το σύστημα Μπράιγ και να εκπαιδευτώ στην κινητικότητα ώστε να μπορώ να ζω μόνος μου.

Ξεκινούσα και πήγαινα με τα πόδια στον Σύλλογο διανύοντας μία απόσταση έξι χιλιομέτρων. Επρεπε να εκπαιδευτώ στη χρήση του λευκού μπαστουνιού και στην κινητικότητα μέσα στην πόλη διότι υπάρχουν πολλά εμπόδια στους δρόμους της πόλης για ένα τυφλό άτομο. Παρ’ όλα αυτά δεν το έβαλα κάτω. Σκόνταφτα και συνέχιζα να προχωρώ με επιμονή και υπομονή για να φτάνω στον Σύλλογο ο οποίος μου πρόσφερε πάρα πολλά. Να σκεφτείτε ότι είχα τόση επιθυμία να πάρω το απολυτήριο του δημοτικού και να μπορέσω να προχωρήσω που μέσα σε έξι μήνες έμαθα το σύστημα Μπράιγ» μας περιγράφει και προσθέτει:
«Ο,τι πέτυχα το κατάφερα με τη βοήθεια της εκπαιδεύτριας κινητικότητας και του συστήματος Μπράιγ, του Συλλόγου Τυφλών κ. Κωνσταντίνας Γαλανοπούλου την οποία ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου που με βοήθησε και είναι δίπλα μου σε κάθε προσπάθεια που κάνω. Επίσης ευχαριστώ όλα τα μέλη του Συλλόγου που μας δίνουν διεξόδους».

Ο Μπάμπης Κούτρας σταμάτησε να πηγαίνει στο σχολείο το 2003. Φοίτησε μέχρι την Γ’ τάξη του δημοτικού σε σχολείο τυφλών. «Ωστόσο τότε δεν είχα το μυαλό να προχωρήσω. Είχαμε καλούς δασκάλους που ενδιαφέρονταν για εμάς αλλά εγώ δεν διάβαζα. Ετσι αποφάσισα τώρα να προχωρήσω. Εκανα μαθήματα πήγα στο 12ο Δημοτικό Σχολείο με εξέτασαν οι δασκάλες Μαρία Κρητικού και Μαριάννα Μπαρτζάκλη. Ηταν πάρα πολύ καλές κι έτσι κατάφερα να πάρω το απολυτήριο του δημοτικού. Θέλω στη συνέχεια να πάω στο γυμνάσιο, μετά στο λύκειο και στη συνέχεια να ασχοληθώ με την πληροφορική. Ο στόχος μου είναι να εργαστώ και να έχω έναν στόχο. Να κάνω κάτι στη ζωή μου. Σήμερα στενοχωριέμαι που δεν το έκανα αυτό όταν έπρεπε ώστε τώρα να εργάζομαι. Δεν θα έμενα κλεισμένος μέσα στο σπίτι μου όπως συμβαίνει σήμερα».

Η ΔΕΞΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ

Ο Μπάμπης ως παιδί μπορεί να είχε εγκαταλείψει τη σχολική αίθουσα αλλά εκπαιδεύτηκε σε κάτι άλλο που αποτελεί γι’ αυτόν επίτευγμα. «Αν με βάλει κάποιος στο αυτοκίνητό του στη θέση του συνοδηγού και το αυτοκίνητό του έχει κάποιο πρόβλημα εγώ μπορώ να το αντιληφθώ αμέσως. Αυτό το έχω καταφέρει διότι από πολύ μικρός ήμουν δίπλα στα ξαδέλφια μου που είναι μηχανικοί αυτοκινήτων. Εγώ ως παιδί ήμουν συνεχώς δίπλα τους και τους ρωτούσα για καθετί που άκουγα ή έπιναν με τα χέρια μου. Εχω μάθει τα πάντα σε μηχανικό επίπεδο για τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια. Ομως είμαι τυφλός και δεν μπορώ να γίνω μηχανικός γι’ αυτό και αποφάσισα να ασχοληθώ με την πληροφορική που είναι δυνατόν να βρω μία θέση εργασίας».

«Ο Μπάμπης μας δίδαξε»

«Ο Μπάμπης είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου που σπάει τα στερεότυπα. Είναι ένα δυνατό παράδειγμα για όλους μας. Μας δίδαξε ότι μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα αρκεί να εστιάσουμε στον στόχο μας», μας είπε η δασκάλα και διευθύντρια του 12ου δημοτικού σχολείου Πατρών, Μαριάννα Μπαρτζάκλη.
Η ίδια πρόσθεσε ότι «το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να ανοίγει δρόμους και να εφαρμόζει τη συμπερίληψη που τόσο κόπτεται γι’ αυτή στα χαρτιά. Ο Μπάμπης μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για πολλούς άλλους αναπήρους να βρουν τον δρόμο τους και να εξελιχθούν. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα μπορεί να βοηθήσει όλους τους συνανθρώπους μας να πετύχουν τους στόχους στους».

Ο Μπάμπης Κούτρας με το απολυτήριο στο χέρι μαζί με τη Μαριάννα Μπαρτζάκλη

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Ο Μπάμπης Κούτρας έκανε ένα ακόμα σημαντικό βήμα στη ζωή του. Κι αυτό αφορά στην αυτόνομη διαβίωση. Εφυγε από το πατρικό του σπίτι και ενοικίασε δικό του διαμέρισμα.
«Δεν ήταν για μένα εύκολο να φύγω από την Αγυιά που ήταν το πατρικό μου σπίτι και να έρθω σε μία άγνωστη περιοχή στη Θωμά Παλαιολόγου. Να μείνω σε ένα διαμέρισμα μόνος μου, να κάνω όλες τις δουλειές του σπιτιού, μαγείρεμα, σφουγγάρισμα, πλύσιμο ρούχων κ.ά. μόνος μου. Πάλεψα και παλεύω ακόμα και θα τα καταφέρω. Στην αρχή όλα αυτά μου ήταν πάρα πολύ δύσκολα. Σιγά– σιγά όμως τα συνηθίζω και τα καταφέρνω πολύ καλύτερα. Με το επίδομα που παίρνω καλύπτω τις ανάγκες μου και προσπαθώ να επιβιώσω μόνος μου. Η οικογένειά μου με στηρίζει ηθικά και με ενθαρρύνει να συνεχίσω την προσπάθειά μου».
Στο ερώτημά μας πώς είναι η συνύπαρξή του με τους άλλους ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων της πολυκατοικίας όπου διαμένει, μας απάντησε: «Είναι όλοι πολύ καλοί μαζί μου. Απέναντί μου μένει η κ. Νικολίτσα η οποία είναι πάρα πολύ καλή. Μου έχει πει αν χρειαστώ κάτι να χτυπήσω την πόρτα της. Προσπαθώ όμως να τα καταφέρνω μόνος μου».

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ

Τα προγράμματα εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας του Συλλόγου Τυφλών αποτελούν για τον Μπάμπη Κούτρα τη βασική διέξοδο. «Πηγαίνω στον Σύλλογο δύο φορές την εβδομάδα όπου κάνουμε πολύ σημαντικά πράγματα και τονίζω και πάλι τη μεγάλη βοήθεια σε μένα της κ. Κωνσταντίνας Γαλανοπούλου. Πέραν αυτού έχω πέντε πολύ καλούς φίλους που με στηρίζουν και βγαίνω μαζί τους πηγαίνουμε βόλτα και για καφέ. Παίρνω το λεωφορείο και πηγαίνω στο πατρικό μου σπίτι στην Αγυιά.
Βλέπω τηλεόραση αρκετή και έχω αρχίσει πλέον να διαβάζω. Περιμένω τον Σεπτέμβριο για να πάω στο σχολείο».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News