Εγινε… ακροδεξιός ο Ρόμπερτ Κένεντι τζούνιορ;

Για τη δημόσια στήριξη του Ρόμπερτ Κένεντι τζούνιορ στον Ντόναλντ Τραμπ χύθηκε πολύ μελάνι. Πραγματικά προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στον γράφοντα τόσο η υποβάθμιση μιας τόσο βαρυσήμαντης πολιτικής επιλογής (σε αντίθεση με την τεράστια προβολή που πήρε η… λατρεία του Αμερικανού μπασκετμπολίστα Στεφ Κάρι προς την Κάμαλα Χάρις!) όσο και τα τραβηγμένα σχόλια ότι ο Ρόμπερτ Κένεντι τζούνιορ «αποτελεί τον προδότη μιας ολόκληρης δυναστείας» ή ότι «στιγματίζει την πολιτική κληρονομιά της οικογένειας».

Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; Κατά τη δική μας άποψη δεν είναι ο Ρόμπερτ Κένεντι τζούνιορ ο προδότης των αρχών και των αξιών του μεγάλου Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ. Τον ρόλο αυτό μάλλον πρέπει να τον αναζητήσουμε αλλού. Και ούτε ο απόγονος της μεγάλης πολιτικής δυναστείας είχε ανάγκη να… πικάρει ή να εκδικηθεί τη σημερινή ηγεσία του (πρώην) κόμματός του για τις μεθοδεύσεις που οδήγησαν στον διπλό αποκλεισμό του, τόσο από τις εσωκομματικές διαδικασίες για την υποψηφιότητα του προέδρου των ΗΠΑ όσο και από την προβολή του από τα ΜΜΕ της «χώρας των ελευθέρων και των γενναίων» (όπως αναφέρει σχετικά ο εθνικός ύμνος της Αστερόεσσας).

Γι΄αυτόν τον λόγο, θα βαρεθείτε να βλέπετε το επόμενο διάστημα τον Ρόμπερτ Κένεντι τζούνιορ από το κανάλι FOX, την ίδια ώρα που θα ακούτε τα χειρότερα λόγια γι΄ αυτόν από τα υπόλοιπα αμερικανικά δίκτυα, με πρώτο και καλύτερο το NBC.

Πέρα, όμως, από όλα τα παραπάνω και ειδικά τις γραφικότητες του προεκλογικού αγώνα, των image makers και των λοιπών παρατρεχάμενων, καλό είναι να πάμε στην πολιτική ουσία της υπόθεσης. Και αυτή δεν είναι άλλη από το ότι ο Ρόμπερτ Κένεντι τζούνιορ θα μπορούσε κάλλιστα να είναι υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ με το Ρεπουμπλικανικό κόμμα στη σημερινή του μορφή, αλλά και ο Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσε επίσης να είναι υποψήφιος πρόεδρος με το Δημοκρατικό κόμμα στην παλιά του μορφή (άλλωστε ο Τραμπ ως Δημοκρατικός ξεκίνησε). Τόσο μεγάλη είναι η πολιτική ταύτιση των δύο ανδρών (φυσικά δεν συμφωνούν με όλα), οι οποίοι πρεσβεύουν το παλιό κι επιτυχημένο αμερικάνικο όνειρο παλαιότερων εποχών, το οποίο -κακά τα ψέματα- από την εποχή των επεκτατικών πολέμων και τις παρεμβάσεις των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στην Ανατολική Ευρώπη και στη Βαλτική θάλασσα, μοιάζει τόσο μακρινό.

Οπότε ας μη βιαστούν κάποιοι να χαρακτηρίσουν έναν κατεξοχήν ευπρεπή και συγκροτημένο άνθρωπο όπως ο Ρόμπερτ Κένεντι τζούνιορ ως… ακροδεξιό (μόνο αυτό δεν είναι!), καθώς μάλλον δεν γνωρίζουν τίποτα από αμερικάνικη πολιτική Ιστορία. Γιατί για να αναλύσουμε σοβαρά αυτές τις πολιτικές επιλογές θα πρέπει να ξέρουμε ότι οι Ρεπουμπλικάνοι ήταν το κόμμα που κατήργησε τη δουλειά στις ΗΠΑ και οι Δημοκρατικοί το κόμμα που στάθηκε κοντά στην εργατική τάξη στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια. Αυτό που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια, πολύ απλά δεν είναι το Δημοκρατικό κόμμα που γνωρίζαμε.

Και κάτι ακόμη: Πολλοί λένε ότι ο Τραμπ θα ξεσαλώσει μόλις αναλάβει και τα… σχετικά! Η παρουσία ανθρώπων όπως ο Ρόμπερτ Κένεντι τζούνιορ δίπλα του, εγγυάται ότι τα όρια δεν θα ξεπερνιούνται. Από την άλλη πλευρά, ο καψερός ο Τζο Μπάιντεν, ποιους είχε δίπλα του αλήθεια όλα αυτά τα χρόνια για να του τραβήξουν τα… χαλινάρια, όταν με τις πολιτικές που ακολουθούσε η κυβέρνησή του στο θέμα του Αφγανιστάν, της Μέσης Ανατολής και φυσικά της Ουκρανίας, άνοιγε το φρέαρ της αβύσσου και η ανθρωπότητα απέχει, πλέον, ένα μόλις πάτημα κουμπιού από τον πυρηνικό όλεθρο;

Για τα οικονομικά δεν είπαμε κάτι. Γιατί αν καταπιαστούμε και με αυτό το ζήτημα θα γίνουμε πολύ δυσάρεστοι. Κι επειδή πάντα στις αμερικάνικες εκλογές η οικονομία έπαιζε ρυθμιστικό ρόλο, ο Τραμπ έχει ένα ξεκάθαρο προβάδισμα (και) σε αυτόν τον τομέα. Συνυπολογίστε όλα αυτά και θα πάρετε αμέσως απαντήσεις για τη στάση του Ρόμπερτ Κένεντι τζούνιορ, χωρίς «δαιμονοποιήσεις» και αναθέματα.

Οι παλιοί έλεγαν ότι όσοι παρατηρούσαν τα σημεία, έπαιρναν απαντήσεις για όλα. Παρατηρήστε, λοιπόν, με προσοχή τα σημεία και θα ξέρετε τι θα επιλέξουν σε μερικούς μήνες οι Αμερικανοί. Ολα είναι θέμα κοινής λογικής!