Ενας πνιγμός και 22 περιστατικά διάσωσης: Ο απολογισμός της φετινής σεζόν στις παραλίες της Πάτρας

Αν και η χώρα μας λούζεται στη θάλασσα, οι Ελληνες δεν έχουν κολυμβητική παιδεία – Η χώρα μας βρίσκεται στην 7η θέση στην Ευρωπαϊκή Ενωση – Σχεδόν 400 πνιγμοί κάθε χρόνο στην Ελλάδα

Ενας πνιγμός και 22 περιστατικά διάσωσης: Ο απολογισμός της φετινής σεζόν στις παραλίες της Πάτρας Οι ναυαγοσώστες χρειάστηκε να παρέμβουν 22 φορές μέχρι στιγμής

Η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο νησί. Οι 400 άνθρωποι που πνίγονται κάθε χρόνο στα θαλάσσια ύδατά της αποδεικνύουν ότι υπάρχει μεγάλο έλλειμμα κολυμβητικής παιδείας. Σωτήρια αποδεικνύεται τα τελευταία χρόνια η παρουσία ναυαγοσωστών σε μεγάλες παραθαλάσσιες περιοχές.

Στην παρουσία αυτών οφείλεται και το γεγονός ότι στην Αχαΐα έχουμε τα τελευταία χρόνια ελάχιστα τραγικά συμβάντα. Αυτό το καλοκαίρι μέχρι τώρα έχουν καταγραφεί στον νομό μας 22 περιστατικά, από τα οποία τα 7 χρειάστηκαν αναζωογόνηση, ενώ είχαμε κι έναν θάνατο.

Ο πνιγμός που συνέβη την περασμένη Δευτέρα σε παραλία των Βραχνεΐκων σημειώθηκε ώρα που δεν υπήρχε ναυαγοσωστική κάλυψη.

Η παρουσία των επαγγελματιών αποδεικνύεται καταλυτική, καθώς από τις αρχές Ιουνίου μέχρι και προχθές, έχουν καταγραφεί 22 περιστατικά, όπου χρειάστηκε να μπουν στη θάλασσα και να προχωρήσουν σε διάσωση. Από τα 22 περιστατικά, τα 6 ήταν πιο σοβαρά και χρειάστηκε να δοθούν πρώτες βοήθειες και αναζωογόνηση με τη συνδρομή του ΕΚΑΒ, με πολλά από τα περιστατικά να μεταφέρονται στο νοσοκομείο για ιατρική φροντίδα. Το ουσιαστικό όμως είναι ότι σε όλα τα περιστατικά, οι λουόμενοι έμειναν ζωντανοί.

Από τη μια πλευρά βλέπαμε ότι παρότι η χώρα μας βρέχεται από θάλασσα και θα περίμενε κανείς πως ο γενικός πληθυσμός θα γνώριζε και θα τηρούσε ευλαβικά τους κανόνες ασφαλείας για το κολύμπι, αυτό δεν ισχύει. Δυστυχώς, σχεδόν 400 άνθρωποι, πνίγονται ετησίως στη χώρα, σε θάλασσες και πισίνες, με σχεδόν 300 εξ αυτών να είναι άτομα άνω των 60 ετών. Μάλιστα, ο πνιγμός είναι η δεύτερη αιτία θανάτου για τα παιδιά από τη βρεφική ηλικία μέχρι τα 14 έτη.

Το 2024, 395 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε υδάτινο περιβάλλον, με τη συντριπτική πλειοψηφία να είναι στη θάλασσα. Το 68% των θανόντων ήταν άνδρες. Τα τελευταία πέντε χρόνια η μοναδική μείωση θανάτων ήταν το 2020, τη χρονιά δηλαδή της πανδημίας που δεν υπήρχαν στην ουσία τουριστικές ροές, λόγω του Covid-19.

Ενας στους 17 πνιγμούς που καταγράφονται ετησίως στην Ευρωπαϊκή Ενωση συμβαίνει στην Ελλάδα. Η χώρα μας κατέχει την έβδομη υψηλότερη θέση σε απόλυτους αριθμούς ανθρώπων που χάνουν τη ζωή τους και αυτό είναι ανησυχητικό.

Από την άλλη πλευρά, λέμε ότι καλώς που υπάρχουν και οι ναυαγοσώστες που φυλούν τις ακτές, καθώς έχουν σωθεί πολλές ζωές, με τα περιστατικά να φτάνουν τα 22 και πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι θα πρέπει, προϊόντος του χρόνου, να φυλάσσονται ακόμα περισσότερες παραλίες.

Σε ό,τι αφορά τις αιτίες για τα συχνά περιστατικά, όπως εκτιμούν οι επιστήμονες, η βασικότερη είναι η διαχρονική έλλειψη κολυμβητικής κουλτούρας και εκπαίδευσης, η οποία έχει τεράστιες επιπτώσεις στα άτομα άνω των 60 ετών, αλλά και στις μη ελεγχόμενες δραστηριότητες, όπως η κολύμβηση.

Εκτός από αυτό, ένα μεγάλο ποσοστό κατοίκων (αγγίζει ακόμη και το 60%, όπου σημαντικό ποσοστό αυτών είναι παιδιά και έφηβοι) δεν γνωρίζει πώς να κολυμπά και πώς να τηρεί βασικούς κανόνες ασφαλείας, με στόχο την αποφυγή των πνιγμών.

Γιώργος Μπονέλης:  «Εχουμε σώσει ζωές, δεν τηρούν τα μέτρα»

Ενας πνιγμός και 22 περιστατικά διάσωσης: Ο απολογισμός της φετινής σεζόν στις παραλίες της Πάτρας

Ζητήσαμε για το θέμα αυτό την άποψη ενός ειδικού. Κι αυτός είναι ο κ. Γιώργος Μπονέλης, ιδιοκτήτη της εταιρείας «dolfins», ο οποίος με τους ναυαγοσώστες του τα τελευταία χρόνια καλύπτουν τις ακτές της Πάτρας.

Ο Γιώργος Μπονέλης εστιάζει ιδιαίτερα στην έλλειψη της τήρησης μέτρων από τους λουόμενους και τόνισε ότι οι ναυαγοσώστες έχουν σώσει, στην κυριολεξία, ζωές.

«Ετσι όπως έχει διαμορφωθεί η ναυαγοσωστική κάλυψη τα τελευταία χρόνια, με προεδρικό διάταγμα του 2020, έχουν πραγματικά σωθεί ζωές στην Πάτρα. Εχουμε προλάβει πολλά περιστατικά τα οποία θα είχαν εξελιχθεί σε περιστατικά πνιγμού, αν δεν είχαμε παρέμβει. Στη χώρα μας δεν καταγράφονται τα περιστατικά πρόληψης, πάρα μόνο τα περιστατικά διάσωσης» σημειώνει.

Ο ίδιος αναφερόμενος στις αιτίες περιγράφει: «Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα περισσότερα περιστατικά αφορούν ηλικιωμένους και παιδιά. Για τα παιδιά είναι γνωστό ότι δεν τα αφήνουμε να κολυμπούν χωρίς εποπτεία από γονείς ή ενήλικες.

Σε ό,τι αφορά τους ηλικιωμένους, δεν πρέπει να κολυμπούν μόνοι τους, και όχι σε παραλίες που δεν υπάρχει ναυαγοσωστική κάλυψη, ενώ φυσικά όσοι έχουν υποκείμενα νοσήματα θα πρέπει να κολυμπούν μόνο αν έχουν πάρει πράσινο φως από τον ιατρό τους.

Θα πρέπει οι λουόμενοι να τηρούν τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης και τις οδηγίες που τους έχουν δοθεί. Ας μη γελιόμαστε όμως, δεν έχουμε κολυμβητική παιδεία και θα πρέπει να γίνει κάτι από την Πολιτεία, ώστε να αποκτήσουμε τη νοοτροπία και τα παιδιά να μαθαίνουν κολύμπι σε νεαρή ηλικία».

Νατάσα Σολωμού: «Λογικό να έχουμε περιστατικά, χρειάζεται ενημέρωση»

Ενας πνιγμός και 22 περιστατικά διάσωσης: Ο απολογισμός της φετινής σεζόν στις παραλίες της Πάτρας

Νατάσσα Σολωμού

Για το ίδιο θέμα απευθυνθήκαμε στην διευθύντρια του ΕΚΑΒ της περιοχής μας Νατάσα Σολωμού, η οποία έχει μεγάλη εμπειρία ως γιατρός και διασώστρια.

«Πρώτα από όλα θεωρώ λογικό να έχουμε ορισμένα περιστατικά διάσωσης, γιατί η Πάτρα και η ευρύτερη περιοχή έχει πολλές παραλίες και κατ΄ επέκταση πολλούς λουόμενους τους καλοκαιρινούς μήνες, οπότε μαθηματικά θα υπάρξουν περιστατικά» σχολιάζει προσθέτοντας ότι: «Για μένα το βασικό είναι ότι δεν υπάρχει σωστή ενημέρωση και πρόληψη από όσους πάνε για μπάνιο. Η πρόληψη είναι κομβική και θα πρέπει πριν πάμε για μπάνιο να τηρούμε συγκεκριμένα μέτρα.

Βλέπουμε πολλά περιστατικά ηλικιωμένων, οι οποίοι πηγαίνουν μόνοι τους για μπάνιο. Αυτό είναι απαγορευτικό. Κανένας ηλικιωμένος μόνος του στη θάλασσα, καθώς τα στοιχεία δείχνουν ότι υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους. Τα παιδιά ποτέ δεν θα πρέπει να κολυμπούν μόνα τους και ποτέ μακριά από τους ενήλικες».

Η κ. Σολωμού δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στη γνώση Α΄ βοηθειών. «Και κάτι ακόμη, που για μένα είναι σημαντικό. Επειδή δεν είναι δυνατόν σε όλες τις παραλίες και όλη τη μέρα να υπάρχουν ναυαγοσώστες, θα πρέπει άπαντες να γίνουμε εν δυνάμει ναυαγοσώστες. Να μάθουν πρώτες βοήθειες, ώστε να συνδράμουν στα πρώτα κρίσιμα λεπτά ενός λουόμενου, όπου μαθηματικά είναι τα πιο σημαντικά για να σωθεί η ζωή του.

Επίσης, θα πρέπει η ενημέρωση να είναι μεγαλύτερη και συχνότερη από την Πολιτεία σχετικά με τα μέτρα πρόληψης. Ειδικότερα, στα παιδιά θα πρέπει να γίνουν κινήσεις για να αποκτήσουν παιδεία στην κολύμβηση και να μειωθούν όσο το δυνατόν τα περιστατικά».