Φώτης Μπίμπασης: Χειροκροτήστε τους, αλλά όχι ψεύτικα!

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Είναι από τους μαχητές της ζωής και τους αγωνιστές του Αναπηρικού Κινήματος. Ο Φώτης Μπίμπασης, Β΄αντιπρόεδρος της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής, μιλάει αποκλειστικά στην «Π», με θρυαλλίδα την Παραολυμπιάδα του Τόκιο, που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Εκεί πάμε καλά! Στην καθημερινότητά μας, όμως;
Το μήνυμά του μέσω της εφημερίδας μας, τα λέει όλα: «Οι αθλητές με αναπηρία δεν υπολείπονται σε τίποτα από τους υπόλοιπους!».
Φθάνει βέβαια, όλοι εμείς, να έχουμε τη διάθεση να το αντιληφθούμε…

Πώς πάει η Ελλάδα έως τώρα στους φετινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες; Είσαστε ικανοποιημένος από τις επιδόσεις και τα μετάλλια της ομάδας μας;
Πάμε πολύ καλά! Εχουμε κατακτήσει έως τώρα 7 μετάλλια (σσ: Τρίτη βράδυ). Στην προηγούμενη Παραολυμπιάδα του Ρίο, είχαμε κατακτήσει βέβαια 13 μετάλλια, αλλά εκεί δεν συμμετείχε η Ρωσία, η οποία διαθέτει σπουδαίους αθλητές. Συμμετέχουμε με 46 αθλητές και περιμένουμε και κάποια ακόμα μετάλλια από το στίβο! Πρέπει να συνυπολογίζουμε και τα προβλήματα που προέκυψαν με την πανδημία στην προπόνηση των αθλητών, οπότε μπορούμε να εκτιμήσουμε, ότι πάμε πολύ καλά!

Ποια είναι η αίσθηση του κόσμου για τον παραολυμπιακό αθλητισμό; Τον θεωρούν σαν κάτι… παρακατιανό;
Παλιά πράγματι, δεν ήταν έτσι όπως θα έπρεπε η άποψη του κόσμου, όμως σιγά- σιγά εμπεδώνεται στη συνείδηση της κοινωνίας η αξία του παραολυμπιακού αθλητισμού. Κάθε τέσσερα χρόνια που έχουμε Παραολυμπιακούς αγώνες, καθώς κερδίζουμε μετάλλια και γίνεται η ανάλογη προβολή από τα ΜΜΕ, αναζωπυρώνεται το ενδιαφέρον του κόσμου και καταλαβαίνουν όλοι, ότι οι αθλητές με αναπηρία δεν υπολείπονται σε τίποτα από τους υπόλοιπους!
Και πρέπει να υπάρξει και μία τομή: Πρέπει να γίνονται βραβεύσεις σε Ολυμπιονίκες και Παραολυμπιονίκες ταυτόχρονα, στην ίδια εκδήλωση και όχι σε ξεχωριστές όπως συμβαίνει τώρα. Ετσι, θα περάσει και το μήνυμα ότι όλοι οι αθλητές είναι ίσοι. Οτι μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες και καταβάλλουν τις ίδιες προσπάθειες για να διακριθούν και να φέρουν μετάλλια στην πατρίδα μας. Πρέπει να πραγματοποιούνται δράσεις, οι οποίες θα αποδείξουν ότι όλοι είμαστε ίσοι!

Είστε ευχαριστημένοι από την αντιμετώπιση της Πολιτείας;
Η Πολιτεία εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων κάθε 4 χρόνια, δίνει επιπλέον κονδύλι για τους αγώνες. Στο μεσοδιάστημα υπάρχουν αρκετές ιδιωτικές εταιρείες που προσφέρουν χορηγίες και είναι στο στόχο μας να μεγαλώσει αυτή η ενίσχυση, ώστε να υπάρξουν υποδομές και τα χρήματα που χρειάζονται για την προετοιμασία των αθλητών.

Πέρα από τις εταιρείες, η Πολιτεία στέκεται αρωγός στο μεσοδιάστημα των Παραολυμπιακών Αγώνων;
Στέκεται, απλά θέλουμε να σταθεί ακόμα περισσότερο. Η συνεργασία της Επιτροπής με το υπουργείο Αθλητισμού είναι καλή και προσπαθούμε να γίνει ακόμα καλύτερη.

Στα σχολεία προωθείται επαρκώς ο παραολυμπιακός αθλητισμός;
Υπάρχει ένας σχεδιασμός από την Επιτροπή μας, με Παραολυμπιονίκες που πηγαίνουν στα σχολεία και μιλάνε στους μαθητές. Αλλά πρέπει να υπάρξει ένα πρόγραμμα με πιο συστηματικό σχεδιασμό, ώστε να γίνει γνωστός ο αθλητισμός των αναπήρων, που δεν αφορά μόνο στο αυτονόητο αθλητικό κομμάτι του ευ αγωνίζεσθαι, αλλά βοηθάει στην κοινωνικοποίηση των ανθρώπων.

«ΟΙ ΑΝΑΠΗΡΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΕΧΘΕΙ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ»
Εχετε αισθανθεί ρατσισμό ως αθλητές του αναπηρικού κινήματος;
Γενικά οι ανάπηροι έχουν δεχθεί κοινωνική απομόνωση και ρατσισμό, σε κάποια φάση της ζωής τους! Τα προηγούμενα χρόνια ήταν πιο έντονο αυτό το φαινόμενο, τώρα προσπαθούμε να μηδενιστεί. Ομως αυτό πάντα θα υπάρχει. Γι’ αυτό θα πρέπει να υπάρξει διάπλαση των παιδιών από μικρή ηλικία για την απαλοιφή των διακρίσεων, να υπάρξει συνύπαρξη με τους αναπήρους, να παίζουν και να κάνουν μαζί δραστηριότητες. Ωστε να καταλάβουν, ότι όλα τα παιδιά είναι ισότιμα και ικανά και με κάποια βοήθεια μπορούν να αντεπεξέλθουν στις όποιες απαιτήσεις και δυσκολίες. Αν αυτό περάσει στη συνείδηση ενός μικρού παιδιού, δύσκολα θα αλλάξει ως πεποίθηση όταν αυτό μεγαλώσει.

Πόσο εύκολη είναι στην Ελλάδα η προετοιμασία των αθλητών του αναπηρικού κινήματος;
Δυστυχώς μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα υπάρχουν οι υποδομές και οι δυνατότητες για να πληρωθούν οι προπονητές που χρειάζονται. Σε μια μικρότερη πόλη, είναι πολύ δύσκολο ένα Σωματείο να πληρώνει προπονητές για έναν-δύο αθλητές. Γενικά οι ανάπηροι αντιμετωπίζουν προβλήματα στις μικρές πόλεις της Ελλάδας, ενώ αντίθετα στις μεγάλες πόλεις είναι πολύ πιο εύκολο να υπάρξουν συνέργειες για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των αναπήρων.

«ΘΕΤΙΚΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗ»
Οι επιχορηγήσεις της Πολιτείας στα αθλητικά σωματεία ΑμΕΑ είναι ικανοποιητικές;
Είναι σχετικά καλές, αλλά μπορεί να γίνουν καλύτερες. Με τον Νόμο Αυγενάκη, μπορούν πλέον οι δήμοι να επιδοτήσουν τα σωματεία, ενώ πολύ θετικό είναι και το Μητρώο που θέσπισε ο ίδιος νόμος, γιατί δίνονται πλέον πιστοποιήσεις στα σωματεία που πληρούν τις προϋποθέσεις.

Το διαχρονικό παράπονο του αναπηρικού κινήματος στην Ελλάδα, ποιο είναι;
Είναι ότι οι υποδομές που δημιουργούνται για τους αναπήρους, καταλαμβάνονται συχνά από τους πολίτες! Με τη γνωστή δικαιολογία, ότι «πάρκαρα για ένα λεπτό». Ναι, αλλά αυτό το «ένα λεπτό», αναγκάζει τον ανάπηρο να εγκλωβίζεται, να ακολουθεί άλλη διέξοδο και να ταλαιπωρείται. Πρέπει να εφαρμόζονται οι υφιστάμενοι νόμοι, αλλά κυρίως να υπάρχει σωστή διαπαιδαγώγηση, ώστε να μην χρειάζεται να εφαρμόζονται οι νόμοι.

«ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ!»
Βλέπουμε με χαρά, αναπήρους, να προωθούνται στην πολιτική και να καταλαμβάνουν αξιώματα. Αυτό δεν είναι ενθαρρυντικό για την πρόοδο της κοινωνίας μας;
Αναμφίβολα χρειάζονται συγκυρίες για να εκλεγεί κάποιος ανάπηρος. Οσοι έχουν εκλεγεί, είναι και γιατί οι επικεφαλής των δημοτικών- περιφερειακών ομάδων ή των εκλογικών σχηματισμών όπου ανήκουν, τους βοήθησαν. Η κοινωνία είναι δύσκολο να τους επιλέξει διαφορετικά…

Υπάρχει δηλαδή κάποια προκατάληψη από τους ψηφοφόρους, έναντι των αναπήρων που ασχολούνται με τα κοινά;
Ναι, υπάρχει!

«ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΤΩ!»
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε στους αθλητές ΑμΕΑ, αλλά και στους φιλάθλους, με αφορμή την Παραολυμπιάδα;
Το μήνυμα γενικότερα στους ανθρώπους με αναπηρία, είναι να αγωνίζονται και να μην το βάζουν κάτω! Και ότι σημασία έχει ο αγώνας και όχι το αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να απελπιζόμαστε από τις δυσκολίες που κατά περιόδους θα αντιμετωπίσουμε. Ο αθλητισμός προσφέρει στους αναπήρους ψυχολογική διέξοδο και ένταξη στην κοινωνία!
Στους φιλάθλους θέλω να πω, να χειροκροτούν αυθεντικά τους ανάπηρους αθλητές όπως ακριβώς κάνουν και με τους μη ανάπηρους. Οχι ψεύτικα! Το αξίζουν!

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News