Η φημισμένη ροδοζάχαρη από χέρια μοναχών
Μόλις 13 χιλιόμετρα έξω από το Αίγιο, μέσα σε ένα τοπίο με πλούσια βλάστηση και άφθονα νερά, κάτω από το βουνό Kλοκός, στη δεξιά όχθη του ποταμού Σελινούντα και πολύ κοντά στο χωριό Μελίσσια, βρίσκεται η ανδρική Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών, ένα από τα σπουδαιότερα και πιο ιστορικά μοναστήρια της Πελοποννήσου, αφού εκεί φυλάσσονται σημαντικά κειμήλια και εκκλησιαστικοί θησαυροί, όπως τα Αχραντα Πάθη του Κυρίου, η Τίμια Κάρα του Οσίου Λεοντίου.
ΡΟΔΟΠΕΤΑΛΑ
Φημισμένη είναι όμως η παρασκευή ροδοζάχαρης, ενός ιδιαίτερου γλυκού του κουταλιού, που φτιάχνουν με παραδοσιακό τρόπο οι μοναχοί, έχοντας βασική πρώτη ύλη τα πέταλα από το τριαντάφυλλο τα γνωστά ροδοπέταλα- από τους ροδώνες της Μονής!
ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Η ροδοζάχαρη είναι από τα πολύ γνωστά και νόστιμα γλυκά, με ιδιαίτερη γεύση. Το φτιάχνουν με τα χέρια τους οι μοναχοί που ζουν εκεί, αφού η Ι.Μ διαθέτει ιδιόκτητη έκταση, για την παραγωγή της, για πάνω από 100 χρόνια. Από πολύ παλιά, οι μοναχοί για να επιβιώσουν έφτιαχναντο γλυκό του κουταλιού από τριαντάφυλλο.
ΕΠΑΙΝΟΣ
Στο μοναστήρι μάλιστα υπάρχει Δίπλωμα Βράβευσης – Επαινος από την Εκθεση της Θεσσαλονίκης του 1935, ως το μοναδικό γλυκό, που για την παραγωγή του χρησιμοποιούνται τα φύλλα του άγριου τριαντάφυλλου και ζάχαρη, ενώ για την καλλιέργεια απαιτείται ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη.
ΕΤΗΣΙΩΣ
Οι άγριες τριανταφυλλιές δίνουν καρπό μία φορά τον χρόνο. Ποτίζονται κατά την παραγωγική διάρκεια περίπου 15 – 20 ημέρες. Το μάζεμα του τριαντάφυλλου γίνεται αρχές ή στα μέσα περίπου του Μαΐου, κάτι που εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες και γίνεται πάντα πολύ νωρίς το πρωί από τους μοναχούς.
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην «Π» μοναχός των Ταξιαρχών «ενδείκνυται, σύμφωνα με γιατρούς, για παθήσεις του εντέρου αλλά και για ευεξία και αναζωογόνηση κυττάρων. Γι’ αυτό και παλαιότερα οι μοναχοί -και όχι μόνο- ζούσαν πολλά χρόνια, καθότι έφταναν 90-95 χρόνων».
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Στο μοναστήρι καλλιεργείται, επίσης, κι ένα άλλο είδος τριαντάφυλλου, το «Απριλιάτικο» το οποίο οι μοναχοί το μαζεύουν το ίδιο διάστημα και έχει ιαματικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται για να θεραπεύει τη δυσπεψία και τη δυσκοιλιότητα. Αλλά κάθε χρονιάδεν είναι ίδια, αφού υπάρχουν και οι δύσκολες χρονιές που δεν μαζεύουν καθόλου ή συγκεντρώνονται μερικές δεκάδες κιλά. Το μάζεμα γίνεται σε κοφίνια, κοσκινίζονται σε τελάρα κι έπειτα ξεχωρίζονται τα ροδοπέταλα.
ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ
Στη συνέχεια γίνεται η επεξεργασία στο εργαστήριο του μοναστηριού. Με τη βοήθεια εργατών –αφού είναι δύσκολο να το κάνουν εντελώς μόνοι τους οι λίγοι μοναχοί, αφού μαζέψουν τα τριαντάφυλλα καθαρίζουν τα φύλλα, τα ροδοπέταλα από τον μίσχο και κάνουν το διάλεγμα με ιδιαίτερη προσοχή. Οσα τριαντάφυλλα τρυγηθούν πρέπει να καθαριστούν και να γίνουν πάστα την ίδια μέρα, αλλιώς θα χαλάσουν.Αμέσως μετά αρχίζει το ζύμωμα, διαδικασία που απαιτεί γερά χέρια, καθώς στο μίγμα δεν μπαίνει νερό, και η ζάχαρη λιώνει με το υγρό που περιέχουν τα ροδοπέταλα. Το μίγμα ζυμώνεται μέχρι να γίνει ομοιόμορφη πάστα. Οταν η επιθυμητή θερμοκρασία φτάσει τους 35 βαθμούς, σταματάει το βράσιμο και το γλυκό είναι έτοιμο. Η ζεστή ροδοζάχαρη τοποθετείται σε ειδικά ανοξείδωτα δοχεία, για να παγώσει και στη συνέχεια σε αποστειρωμένα γυάλινα βάζα.
Πάνω στο βάζο μπαίνει μια φωτογραφία της Μονής και η επιγραφή «Ροδοζάχαρη Ιεράς Μονής Ταξιαρχών Αιγιαλείας».
Ολα γίνονται με οικολογικό-βιολογικό τρόπο, τον καλογερικό, χωρίς χημικά και λιπάσματα.Συγκεκριμένα, σε 1 κιλό τριαντάφυλλα χρησιμοποιούν 6 κιλά ζάχαρη. Η πάστα που φτιάχνεται, αποτελεί την πρώτη ύλη του γλυκού και μπορεί να μείνει στο ψυγείο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Κάποτε το μοναστήρι διέθετε πάνω από 20 στρέμματα καλλιεργημένης γης από τριαντάφυλλα, με μεγάλη παραγωγή, αλλά δυστυχώς οι πυρκαγιές της περιοχής έκαψαν το μεγαλύτερο μέρος αυτής της εύφορης γης της.
Το ξακουστό γλυκό της μονής έχει τη δική του ιστορία. Τα παλιότερα χρόνια ο κάθε μοναχός είχε τα δικά του δέντρα τα οποία καλλιεργούσε, συντηρούσε και επεξεργαζόταν. Επειτα έβγαζε τη Ροδοζάχαρη και την πουλούσε. Αργότερα το μοναστήρι έγινε κοινόβιο, αλλά το καθεστώς της ατομικής φροντίδας παρέμεινε έχοντας ο κάθε μοναχός τις δικές του τριανταφυλλιές.
Τα έσοδα από τις πωλήσεις της ροδοζάχαρης καταλήγουν στη Μονή.
Ο ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ
Σχετικά με το εάν η μονή μπορεί να συντηρηθεί με βάση τα έσοδά της, μέρος των οποίων απορρέει από την πώληση της γνωστής ροδοζάχαρης, ο νέος ηγούμενος – αρχιμανδρίτης πατήρ Ιερόθεος Παπαθανασίουαπαντά: «Η Μονή μπορεί να διατηρηθεί και να είναι βιώσιμη, κυρίως από την ακίνητη περιουσία μα και την πώληση της ροδοζάχαρης. Για την παραγωγή και διακίνηση της ροδοζάχαρηςτονίζει:« Είναι η κύρια πηγή εσόδων».
Η ροδοζάχαρη, μετά από παραγγελία, φτάνει σε όλη την Ελλάδα αλλά έχει και παραγγελίες από το εξωτερικό, όπως από την Ιταλία και τη Γερμανία. (Για παραγγελίες, Ι. Μ. Παμμεγίστων Ταξιαρχών, τηλ.: 26910 56300.
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ
triadafilop@pelop.gr
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
