Ιδιωτικά Πανεπιστημία: Το αφήγημα και η πραγματικότητα

Του Δημήτρη Τσιπιανίτη, πρόεδρος Συλλόγου Μελών ΕΔΙΠ Πανεπιστημίου Πατρών – γγ Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ειδικού – Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού ΑΕΙ.

Η εξαγγελία ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων αναδεικνύει τις προτεραιότητες της κυβέρνησης, που δυστυχώς δεν είναι η υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αλλά η μετατροπή της σε πεδίο κερδοφορίας.

Αφήγημα 1ο: Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα κρατήσουν τα Ελληνόπουλα στη χώρα, αντί να φεύγουν στο εξωτερικό, για σπουδές κι έτσι δεν θα φεύγουν χρήματα εκτός.

Πραγματικότητα: Αυτό, που κρύβει επιμελώς η κυβέρνηση είναι ότι, όπως δείχνουν σχετικές έρευνες ,ένα μικρό ποσοστό 5% των φοιτητών, που φοιτούν σε άλλη χώρα παρακολουθούν Προπτυχιακά, ενώ το αντίστοιχο για Μεταπτυχιακές ή

Διδακτορικές σπουδές είναι 4% και οι λόγοι που σπουδάζουν σε Προπτυχιακό επίπεδο στο εξωτερικό σχετίζονται με το ότι δεν υπάρχουν αντίστοιχα Τμήματα στη χώρα τους, ή δεν μπορούν να εισαχθούν σ’ αυτά που επιθυμούν.

Αφήγημα 2ο: Γιατί να φύγει κάποιος για σπουδές στο εξωτερικό, όταν έχει στη χώρα του ίδιου επιπέδου ιδιωτικά πανεπιστήμια;

Πραγματικότητα: Μεταξύ ελληνικών ΑΕΙ είναι το ΕΚΠΑ (49ο στην ΕΕ και 180ο στον κόσμο). Ακολουθούν, ΑΠΘ (59ο και 205ο αντίστοιχα), το ΕΜΠ (103ο και 329ο), το Πανεπιστήμιο Πάτρας (166ο και 533ο) και των Ιωαννίνων (181ο και 581ο). Προσφέρουν στους αποφοίτους τους πολύ υψηλά ακαδημαϊκά και επαγγελματικά προσόντα και η φοίτηση τους είναι ιδιαίτερα απαιτητική.

Τα δύο καλύτερα Κολέγια είναι: American College of Greece, μετά και το τελευταίο δημόσιο ΑΕΙ στην 625η θέση στην ΕΕ. και 2.811η παγκοσμίως και το Metropolitan College στη θέση 992 και 6.188 αντιστοίχως.

Αφήγημα 3ο: Δεν πρέπει να εμποδίζουμε τα φημισμένα ξένα πανεπιστήμια να έλθουν στην Ελλάδα.

Πραγματικότητα: Το γεγονός ότι αυτά τα φημισμένα δεν έχουν πάει πουθενά αλλού στον κόσμο είναι αδιάφορο. Οτι η φοιτητική μετανάστευση δεν σταμάτησε με την ίδρυση κολεγίων, με ίδια επαγγελματικά δικαιώματα με τα δημόσια ΑΕΙ είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Το γεγονός ότι τα περισσότερα ιδιωτικά πανεπιστήμια σε διάφορες χώρες της Ευρώπης είναι Β’ και Γ’ κατηγορίας και δεν είναι ελκυστικός προορισμός για νέους είναι άνευ σημασίας.

Αφήγημα 4ο: Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα βοηθήσουν με τον ανταγωνισμό, στην βελτίωση των δημόσιων.

Πραγματικότητα: Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων θα έχει σοβαρές συνέπειες εις βάρος των δημοσίων. Η εισαγωγή διδάκτρων σε Προπτυχιακά, ο κατακερματισμός Προγραμμάτων Σπουδών, η εισαγωγή της ανταποδοτικότητας στη λειτουργία του πανεπιστημίου είναι στοιχεία, που πρόκειται να αλλάξουν τη λειτουργία των δημόσιων. Η κρατική χρηματοδότηση μειώνεται. Ταυτόχρονα, επιβάλλονται δίδακτρα για αλλοδαπούς σε όλα τα Προπτυχιακά, πέραν των αγγλόφωνων, καθώς θα δίνεται απεριόριστη δυνατότητα εγγραφής στα τμήματα των ελληνικών ΑΕΙ. Παράλληλα, θα δημιουργηθεί μηχανισμός χρηματοδότησης καινοτόμων ιδεών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για περαιτέρω εμπορευματοποίηση της δημόσιας ΤΕ.

Το μέλλον δημόσιων ΑΕΙ προβλέπεται εφιαλτικό, καθώς το νομοσχέδιο προβλέπει ότι «αποκτούν μεγαλύτερη ευελιξία» ως προς τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις Τμημάτων», προκαλώντας συνεχή αστάθεια στον Ακαδημαϊκό Χάρτη, υπονομεύοντας εν γένει τα Δημόσια Πανεπιστήμια

Η δυνατότητα παροχής τίτλων σπουδών ισότιμων ακαδημαϊκά και επαγγελματικά από ιδιωτικούς φορείς, επί πληρωμή, ανοίγει τον δρόμο για παροχή Τίτλων Σπουδών αμφιβόλου ποιότητας!

Κι επειδή, όσοι μπορούν θα συνεχίσουν να σπουδάζουν στα ακριβότερα πανεπιστήμια του εξωτερικού, οι προσφερόμενες θέσεις θα αφορούν όσους δεν μπορούν οικονομικά να αντέξουν και ταυτόχρονα δεν έχουν τα κατάλληλα προσόντα εισαγωγής σε ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο.