Καλό ταξίδι, φίλε Ανδρέα Σκουβάκη
Ο Σήφης Μπουζάκης είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών.
Η Κρήτη, και όχι, μόνο θρηνεί για την απώλεια ενός πανάξιου τέκνου της, ενός ξεχωριστού, δημιουργικού και ωραίου Ανθρώπου, του Ανδρέα Σκουβάκη. Τον θρηνεί η μεγάλη και όμορφη οικογένειά του, η γενναία σύζυγός του που στάθηκε όρθια σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, δίπλα σ’
έναν γενναίο σύζυγο που ήθελε να ζει κάθε στιγμή. Αντιμετώπισε όρθιος σαν τον Ψηλορείτη και ανθεκτικός σαν τις Μαδάρες πολλές ‘επιθέσεις’ στην υγεία του. Η τελευταία επίθεση, αυτή η ύπουλη και αόρατη, τον λύγισε, τον πήρε και άφησε την οικογένεια του και όλους εμάς, τους πολυάριθμους φίλους του, χωρίς την όμορφη συντροφιά του.
Ο διαλεκτός, καρδιακός φίλος Ανδρέας, ήρθε στην Πάτρα από την Κρήτη πριν από δεκαετίες, εσωτερικός μετανάστης, μαζί με τον αδερφό του Μανώλη. Με τον τίμιο αγώνα τους, την εργατικότητα και την ικανότητά τους συνέβαλαν στην ανοικοδόμηση της Πάτρας (πολλά κτήρια έχουν τη σφραγίδα τους), χτίζοντας και τη ζωή της οικογένειάς τους. Ανήσυχος, δημιουργικός, ευαίσθητος, δραστήριος και λάτρης της γενέθλιας γης, της Κρήτης, ‘ανέστησε’ τον ιστορικό Σύλλογο, τον αρχαιότερο στην Πάτρα, ‘
ΤΟ ΑΡΚΑΔΙ’, καθιστώντας τον ‘φάρο πολιτισμού’ για την πόλη, αναδεικνύοντας και διατηρώντας τις όμορφες λαϊκές παραδόσεις, αλλά και την πλούσια και αγωνιστική-επαναστατική ιστορία του ηρωοτόκου και ωραιοτόκου νησιού, ενός νησιού που δεν άντεχε κατακτητές. Ήθελε νά ‘ναι λεύτερο. Έτσι είναι και οι άνθρωποί του. Ζυγό δεν υπομένουν…
Πολλοί οι τυχεροί που είχαν φίλο τον Ανδρέα Σκουβάκη, αυτόν τον αρχοντάνθρωπο, τον ευχάριστο συνομιλητή με την ευγενική ψυχή, τη νηφάλια σκέψη, την αγάπη για όλους και την αλληλεγγύη στον πάσχοντα συνάνθρωπο.
Το φιλόξενο σπίτι του, ήταν πάντα ανοιχτό στους φίλους με τη μαντινάδα ‘ Χίλια καλώς ορίσατε και φίλοι και δικοί μου- και αν δε χωρεί το σπίτι μου πάνω στην κεφαλή μου’…Κι όμως, όλοι, και ήταν πολλοί και διαλεκτοί, χωρούσαν, γιατί στις αποσκευές του ο Ανδρέας έφερε από την Κρήτη μαζί του στην Πάτρα τον ‘Ξένιο Δία’.
Φίλε καρδιακέ, εκεί που θα πας, θα βρεις πολλούς και πολύ δικούς μας ανθρώπους, που έφυγαν πριν από σένα, κάποιοι πολύ νωρίς. Πες τους ότι εμείς εδώ κάτω, δεν του ξεχάσαμε ποτέ, όπως δεν θα ξεχάσουμε και σένα, γιατί αφήσατε έντονο το αποτύπωμά σας. Οργανώστε και μια Κρητική βραδιά εκεί στον Παράδεισο, σαν αυτές που ήξερες να οργανώνεις στην Πάτρα, φτιάξτε και (γαμο)πίλαφα σαν αυτά που πάντα γευόμασταν στο αρχοντικό σου, καλέστε και τον Μεγάλο Μίκη -ο Μίκης σίγουρα δεν θα σας το αρνηθεί- να σας ξεσηκώσει με τη μουσική του, πιάστε και το ριζίτικο ‘Τον ανδρειωμένο μην τον κλαις…” . Ο ήχος, σίγουρα θα φτάσει μέχρι εδώ…
Καλό ταξίδι φίλε. Η καρέκλα σου στον ‘καφέ της Τρίτης’ θα μένει άδεια, αλλά εσύ πάντα θα είσαι εκεί.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
