Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα: Ο καλός Αυστριακός κι ο κακός Βρετανός
Ο δημοσιογράφος Φάνης Ζουρόπουλος μιλά την «Π» για τα παρασκήνια του Καλαβρυνινού Ολοκαυτώματος.
Φάνης Ζουρόπουλος: Δημοσιογράφος, ερευνητής, συγγραφέας. Και μάρτυρας των ηρωικών γεγονότων του Πολυτεχνείου ’73. Εχει γράψει για όλα,συγκεντρώνοντας ένα ποτάμι υλικού στο τελευταίο του βιβλίο, για το οποίο γράφαμε πέρυσι, περίπου τέτοια εποχή.
Αφιέρωσε πολλά χρόνια της ζωής του ερευνώντας το Ολοκαύτωμα του ’43, φθάνοντας μέχρι και στα γερμανικά αρχεία. Εχει άποψη και δεν την κρύβει, αλλά προστατεύει τα γεγονότα: Τα παραθέτει όπως τα φώτισε η έρευνά του. Εχει δημοσιεύσει μπαράζ αφιερωμάτων στο δράμα των Καλαβρύτων στον τύπο της Αιγιάλειας («Βήμα Αιγιάλειας») και της Πάτρας («Αλλαγή»).
Παραμονές της επετείου της εκτέλεσης, του τηλεφωνήσαμε. Πίσω μας βρίσκεται η προβολή της ταινίας «Απόηχοι του Παρελθόντος», με την περιβόητη σφήνα για τον καλό Αυστριακό που έσωσε τα γυναικόπαιδα των Καλαβρύτων από την πυρά, και μπροστά μας η επέτειςο της 13ης του μήνα, αύριο Δευτέρα.
Όχι, δεν είδε την ταινία, αλλά «έχω διαβάσει τα πάντα γύρω απ’ αυτήν και έχω δει και το τρέιλερ κι έχω μιλήσει και με τους Καλαβρυτινούς άπειρες φορές. Είναι σαν να την έχω δει»
Εχει σχόλιο να κάνει; «Ναι, βεβαίως. Είναι ένας μύθος. Δεν έχει γίνει τίποτα από αυτά τα πράγματα. Ο μύθος έχει ξεκινήσει κατά τη δεκαετία του ’50 από γερμανικής πλευράς για να μαλακώσουν τα πράγματα. Ιστορικά δεν αποδεικνύεται από πουθενά»
Αλλά πώς εξηγείται ότι κάποιοι Καλαβρυτινοί διακίνησαν ως φήμη κάτι συναφές; «Οσοι το διακίνησαν δεν ήταν παρόντες. Η Γιώτα η Κωνσταντοπούλου, η δική σας εκεί στην Πάτρα, η οποία ήταν μέσα, 10-12 ετών κορίτσι, ο δήμαρχος ο Νικολάου, και άλλοι που είχαν δει τα γεγονότα με τα μάτια τους και άλλοι, είπαν ότι δεν υπήρχε κανένας αυστριακός που άνοιξε πόρτα,ούτε ήθελαν να σκοτώσουν τα γυναικόπαιδα οι Γερμανοί. Τα έβαλαν μέσα στο σχολείογια να τα φυλάνε όση ώρα οδηγούσαν τους άνδρες στον λόφο, για να μη δημιουργηθεί κανένα επεισόδιο. Και μετά τους άφησαν να φύγουν»
Και η φωτιά που μπήκε στο σχολείο; «Φωτιά βάλανε. Αλλά δεν έκλεισαν τις πόρτες για να τους αφήσουν να καούνε. Η πόρτα άνοιγε προς τα μέσα και εκείνοι προσπαθούσαν να σπρώξουν προς τα έξω. Η Γιώτα το θυμάται καλά αυτό. Όταν κατάλαβαν ότι η πόρτα άνοιγε ανάποδα, την τράβηξαν και ξεμπουκάρανε. Αλλά μέχρι να γίνει αυτό, κάποια παιδιά πηδούσαν από τα παράθυρα. Δεν τα σκότωσε κανένας».
Πώς αναπτύχθηκε ο μύθος; «Μετά τον πόλεμο ήρθε η γυναίκα του επιτελάρχη του Χίτλερ που έγραψε στο ημερολόγιο της Βέρμαχτ για την καταστροφή των Καλαβρύτων- εκείνος ήταν στρατιωτικός της παραδοσιακής γερμανικής σχολής, δεν ήταν ναζιστής- θέλησε να κάνει κάτι για τα Καλάβρυτα. Εκείνος έστειλε τη γυναίκα του η οποία πήρε εκατό παιδάκια ορφανά και τα πήγε σε οικοτροφείο στη Γερμανία και τα σπούδασαν. Πολλά έμειναν εκεί και έκαναν καριέρα. Κάποια επέστρεψαν, στο Αίγιο εγκαταστάθηκαν 4-5 παιδιά και έκαναν καλή σταδιοδρομία. Κάπου τότε ξεκίνησε ο μύθος με τον καλό Αυστριακό. Μια προσπάθεια να κατευνάσουν οι Γερμανοί τις εντυπώσεις για το αποτρόπαιο έγκλημα που έκαναν»
Ηταν όλοι οι Γερμανοί ναζί; «Όχι. Αλλά κανείς δεν μπορούσε να παραβεί διαταγή»
Αραγε με μια τέτοια σκηνή θα μπορούσε να ξεπλυθεί η ενοχή των ναζί για τη θηριωδία; «Είναι μια συμφιλιωτική χειρονομία, μια διατύπωση αιτήματος συγνώμης. Αλλά με έναν τρόπο που δεν είναι σωστός».
Ο ίδιος έχει ασχοληθεί με την επιχείρηση «Ουντερνέμεν Καλάβρυτα» των ναζί ίσως όσο κανείς άλλος. Είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η εκτέλεση ήταν προσχεδιασμένη και δεν ήρθε σαν αντίποινα για την εκτέλεση των Γερμανών αιχμαλώτων από τους αντάρτες. «Η εκτέλεση τους ήρθε σαν λαχείο, με τη λέξη σε εισαγωγικά. Εφταιξε η βρετανική προβοκάτσια και η παγίδα στην οποία έπεσε ο ΕΛΑΣ»
Σε τι συνίσταται η προβοκάτσια; «Οι Εγγλέζοι ήθελαν να εξελιχθούν τα πράγματα έτσι, για τους δικούς τους λόγους. Είχαν ήδη αποφασίσει ότι σταματούν κάθε σχέση με την ελληνική αντίσταση. Το είχε αποφασίσει το βρετανικό στρατιωτικό συμβούλιο που καθοδηγούσε όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις, με επικεφαλής τον Τσόρτσιλ. Θεώρησαν ότι δεν μπορούσαν να τα βρουν με τον ΕΛΑΣ, επειδή έβλεπαν ότι ο ΕΛΑΣ πάει για προλεταριάτικη επανάσταση, για να εγκαταστήσει μια ρωσικού στυλ κυβέρνηση. Ο ΕΛΑΣ από την άλλη πλευρά όντως ετοιμαζόταν για να διεκδικήσει την εξουσία, και επιδίωκε να συσπειρώσει τον λαό. Υπήρχαν και άλλα στοιχεία που άφησαν τα πράγματα να εξελιχθούν και δεν τα απέτρεψαν».
Για να αντιδράσουν οι Γερμανοί και να χρεωθούν οι αντάρτες το Ολοκαύτωμα; «Η παγίδα που στήθηκε στον ΕΛΑΣ ήταν η περιβόητη μάχη της Κερπινής. Μετείχαν και Ελληνες στρατιωτικοί, επικεφαλής στον λόχο ήταν ο Νίκος Μουτούσης, μετέπειτα στρατηγός, που επί χούντας διορίστηκε στην Αγροτική, αλλά και πράκτορες των Βρετανών που είχαν εισχωρήσει. Συνελήφθησαν Γερμανοί αιχμάλωτοι. Ο ΕΛΑΣ δεν κρατούσε αιχμαλώτους, δεν είχε στρατόπεδα να τους συντηρήσει. Τους εκτελούσε επί τόπου. Εκείνοι τους κράτησαν, τους περιέφεραν επί σαράντα μέρες στα χωριά. Όταν άρχισαν οι Γερμανοί να ανεβαίνουν και να σφίγγουν τον κλοιό, ο ΕΛΑΣ βγάζει διαταγή εκτέλεσης, στις 7 Δεκεμβρίου. Οι Γερμανοί όμως είχαν αποφασίσει από τις 25 Οκτωβρίου με διαταγή που υπάρχει, να πάνε σε μεγάλη επιχείρησηεξουδετέρωσης του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος στα βουνά της Αιγιάλειας και των Καλαβρύτων, έτσι το έλεγαν.
Η ιστορία έχει κατασκοπική διάθεση. «Οι σύμμαχοι έχουν σπάσει τους κωδικούς των Γερμανών με την επιχείρηση Ενίγκμα και τους έχουν διοχετεύσει την πληροφορία ότι η απόβαση θα γίνει όχι στη Νορμανδία αλλά στα παράλια της Δ. Πελοποννήσου (ΣΣ: Με στόχο τις ιταλικές ακτές). Οπότε οι Γερμανοί δεν ήθελαν να έχουν στην πλάτη τους το αντάρτικο, το οποίο ενοχλούσε τη Βέρμαχτ. Ηθελαν να καθαρίσουν την περιοχή από τους αντάρτες»
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News