Πως η λάσπη έγινε… εκμαγείο του νέου ηγέτη του ΠΑΣΟΚ

Ο Γιώργος Καρβουνιάρης, είναι μέλος της Ν.Ε. Αχαΐας του ΚΙΝΑΛ- Δημοσιογράφος.

Τετάρτη βράδυ. Περιμένω υπομονετικά τη σειρά μου για την τρίτη δόση του εμβολιασμού μου στο Νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας».

Η κυρία δίπλα μου πέρασε δύο φορές από μπροστά μου κοιτώντας με έντονα. Λόγω δουλειάς πολλές φορές μου συμβαίνει αυτό, όταν κάποιος θέλει να μου δώσει μια είδηση, να κάνει μια καταγγελία ή αναζητά απλώς μία πληροφορία. Είπα λοιπόν να σπάσω την αμηχανία και τη ρώτησα αν μπορώ να την βοηθήσω σε κάτι.

-Εσύ δεν είσαι με τον Ανδρουλάκη;

-Ναι, απαντώ.

– Εγώ στον πρώτο γύρο ψήφισα Παπανδρέου για λόγους εντοπιότητας, συνεχίζει.

Αρχίζω να ετοιμάζομαι για την… αναμενόμενη επίθεση. Χαμογελάω και της λέω ευγενικά ότι ο καθένας μπορεί να ψηφίσει όποιον θέλει, αρκεί να το κάνει με επιχειρήματα και ωραίο τρόπο και φυσικά να είμαστε όλοι μαζί την επόμενη μέρα.

-Ναι αλλά την Κυριακή θα ψηφίσω Ανδρουλάκη! Με αφήνει σύξυλο…

Συνεχίζοντας τη συζήτηση (με περισσότερο ενδιαφέρον και προθυμία είναι αλήθεια) την ακούω να μου λέει ότι εκνευρίστηκε πολύ από τις επιθέσεις σε βάρος του ευρωβουλευτή και υποψήφιου αρχηγού και διαπίστωσε ότι εκτός από το απαράδεκτο ύφος, πολλά ήταν απλά ψέματα.

Και πρόσθεσε ότι και για να τον χτυπούν από ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. ταυτόχρονα μάλλον τον φοβούνται, άρα είναι… καλός!

Δώσαμε ραντεβού στην κάλπη και έφυγα.

Λίγο πριν το δεύτερο γύρο για την ανάδειξη Προέδρου στο ΠΑΣΟΚ, συνειδητοποιώ ότι η μεγάλη συμμετοχή και το πρωτοφανές ρεύμα υπέρ του 42χρονου ευρωβουλευτή έκανε πολλούς να τρέμουν.

Εντός του κόμματος οι γνωστοί βαρόνοι και βαρονέτοι που θέλουν να βρίσκονται σε μία καρέκλα ισοβίως.

Κυρίως όμως εκτός κόμματος. Οι ενορχηστρωμένες επιθέσεις τόσο από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που προτρέπουν ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να ψηφίσουν… Παπανδρέου, όσο και από οργανωμένα κέντρα της ΝΔ. που επιχειρούν να απαξιώσουν την πολιτική πορεία και την συγκρότηση του Ανδρουλάκη, κάτι… δείχνουν.

Όλο όμως αυτό το συνονθύλευμα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Διότι ο νικητής του πρώτου γύρου ούτε έδειξε να φοβάται, ούτε ακολούθησε σε ύβρεις και λάσπη αλλά έδειξε σιγουριά, σταθερό και συγκροτημένο λόγο με επιχειρήματα και… ευγενική πυγμή!

Όλα αυτά τα στοιχεία της πολιτικής υφής του αλλά και του χαρακτήρα του, θα ήταν αδύνατο να τα ξεδιπλώσει τόσο άμεσα αν δεν τον «βοηθούσαν» οι εχθροί εντός και εκτός των τειχών.

Με άλλα λόγια όλοι αυτοί (παράγοντες, μηχανισμοί, συστήματα) βοήθησαν άθελά τους τον Νίκο Ανδρουλάκη να αναδειχθεί σε ηγέτη- πρωταγωνιστή του πολιτικού σκηνικού στη χώρα, πριν καν κερδίσει τις εκλογές του ΠΑΣΟΚ!

Ακόμα και αν το καταλάβουν (πράγμα λίγο απίθανο απ΄ότι βλέπω) και «ανακρούσουν πρύμναν» έχουν ήδη χάσει…