Ρούλα Πισπιρίγκου: Μόνη, άυπνη και φοβισμένη στις φυλακές Θηβών – Τι φοβάται σύμφωνα με ρεπορτάζ
Η 35χρονη, καταδικασμένη σε ισόβια και δις ισόβια για τις δολοφονίες των τριών παιδιών της – Τζωρτζίνας, Μαλένας και Ίριδας – φέρεται να έχει περιέλθει σε καθεστώς πλήρους ψυχολογικής κατάρρευσης.

Σε συνθήκες απομόνωσης και έντονου ψυχολογικού φόρτου φαίνεται να ζει η Ρούλα Πισπιρίγκου στις Γυναικείες Φυλακές Θηβών, σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα της εφημερίδας Espresso. Από τη στιγμή της μεταγωγής της από τις Φυλακές Κορυδαλλού, η 35χρονη, καταδικασμένη σε ισόβια και δις ισόβια για τις δολοφονίες των τριών παιδιών της – Τζωρτζίνας, Μαλένας και Ίριδας – έχει περιέλθει σε καθεστώς πλήρους ψυχολογικής κατάρρευσης.
«Survival mode» και ο φόβος της νύχτας
Η Πισπιρίγκου βρίσκεται – όπως περιγράφεται – σε “survival mode”. Δεν κοιμάται τα βράδια, κάθεται οκλαδόν στη μέση του κελιού της με τα μάτια ανοιχτά μέχρι να ξημερώσει, και αρνείται να συμμετάσχει στον προαυλισμό, φοβούμενη για τη σωματική της ακεραιότητα. Όταν μεταφέρθηκε στις φυλακές Θηβών, έγινε δεκτή με έντονες αποδοκιμασίες από τις συγκρατούμενές της, οι οποίες από τότε φέρονται να την έχουν στοχοποιήσει. Το κλίμα γι’ αυτήν στις νέες φυλακές είναι αποπνικτικό, με τις άλλες κρατούμενες να την αντιμετωπίζουν εχθρικά και να την θεωρούν «κόκκινο πανί».
Ο τρόμος της δηλητηρίασης
Ένας από τους βασικούς της φόβους είναι η πιθανότητα να δηλητηριαστεί από το φαγητό. Αρχικά ζήτησε να της επιτραπεί να έχει ένα κουζινάκι στο κελί της ώστε να μαγειρεύει μόνη της, αίτημα που απορρίφθηκε. Στη συνέχεια πρότεινε μια εναλλακτική: να της μεταφέρουν το μεταλλικό τρόλεϊ με τα φαγητά, όπως ακριβώς φτάνει από την κουζίνα του σωφρονιστικού καταστήματος, ώστε να διαλέγει η ίδια το πιάτο της και να αποφεύγει ύποπτες μερίδες. Η επιμονή της να διασφαλίσει ότι το φαγητό της δεν είναι επιμολυσμένο μαρτυρά έναν διαρκή φόβο για δολοφονική επίθεση.
Μοναδική διέξοδος: Το καρτοτηλέφωνο
Η μόνη επαφή της με τον έξω κόσμο είναι το ένα τηλεφώνημα που δικαιούται ημερησίως. Περιμένει να επιστρέψουν όλες οι συγκρατούμενές της στα κελιά τους και τότε ζητά από τους φύλακες να της ανοίξουν την πόρτα για να τηλεφωνήσει. Εκείνη την ώρα, σύμφωνα με μαρτυρίες, κάθεται μπροστά από το καρτοτηλέφωνο και ψιθυρίζει ακατάληπτα στο ακουστικό, με το πρόσωπό της κολλημένο στο τηλέφωνο. Κανείς δεν γνωρίζει σε ποιον απευθύνεται ή τι λέει. Τα μοναδικά πρόσωπα που την επισκέπτονται είναι η μητέρα της και η αδερφή της.
Θρησκευτική τελετή και τα ονόματα των τριών παιδιών
Το τελευταίο Ψυχοσάββατο, συνοδευόμενη από αστυνομικούς, παρακολούθησε τη θεία λειτουργία στο εκκλησάκι της φυλακής. Ζήτησε από τον ιερέα να αναφέρει τα ονόματα των τριών παιδιών της, για τα οποία καταδικάστηκε, στο ειδικό μνημόσυνο των ψυχών. Ήταν μια από τις σπάνιες δημόσιες κινήσεις της μέσα στον αυστηρά περιορισμένο κόσμο που ζει πλέον.
Από «χαϊδεμένη» στον Κορυδαλλό, ανεπιθύμητη στον Ελεώνα
Κατά το ίδιο ρεπορτάζ, στις Φυλακές Κορυδαλλού, η Πισπιρίγκου απολάμβανε κάποιας μορφής «ειδικής μεταχείρισης» ή τουλάχιστον ευνοϊκότερου περιβάλλοντος, κάτι που φαίνεται να έχει εκλείψει πλήρως στον Ελεώνα Θηβών. Εκεί, προσπάθησε – όπως αναφέρεται – να υιοθετήσει ρόλο «ντίβας», αλλά βρήκε απέναντί της τις συγκρατούμενές της, οι οποίες δεν την ανέχονται. Η προσπάθειά της να ενταχθεί απορρίφθηκε εξ αρχής και πλέον ζει πλήρως απομονωμένη, υπό ένα μόνιμο καθεστώς φόβου και αγωνίας για την ίδια της τη ζωή.
Η υπόθεση της Πισπιρίγκου εξακολουθεί να προκαλεί έντονο δημόσιο αίσθημα και η εικόνα της μέσα στις φυλακές αντανακλά σε μεγάλο βαθμό το κοινωνικό στίγμα που φέρει – ίσως όσο καμία άλλη γυναίκα κατηγορούμενη και καταδικασμένη σε υποθέσεις παιδοκτονίας στη σύγχρονη Ελλάδα.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News