Σφαγή Αλαουιτών: Εικόνες που σοκάρουν, δεν το χωράει ανθρώπου νους!

Σύμφωνα με αποκλειστική έρευνα του CNN, τουλάχιστον 84 πτώματα έχουν καταγραφεί σε βίντεο και δορυφορικές εικόνες από το χωριό Αλ-Σανομπάρ (Πευκοχώρι), ενώ μαρτυρίες κατοίκων ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών σε πάνω από 200 άτομα – σχεδόν όλοι άνδρες.

Τα ντοκουμέντα αποκαλύπτουν μια μεθοδευμένη εκστρατεία βίας από ένοπλες ομάδες που συνδέονται με τη νέα ισλαμική κυβέρνηση της Συρίας, η οποία ανέλαβε την εξουσία μετά την ανατροπή του Μπασάρ αλ-Άσαντ τον περασμένο Δεκέμβριο. Οι επιθέσεις, που περιελάμβαναν εκτελέσεις, λεηλασίες, εμπρησμούς και προσβολές, έθεσαν σε αμφισβήτηση τις διακηρύξεις του μεταβατικού προέδρου Αχμάντ αλ-Σάρα για ενότητα και προστασία των μειονοτήτων.

Οι επιθέσεις ξεκίνησαν μετά από ενέδρα που έστησαν πιστοί του Άσαντ σε κυβερνητικές δυνάμεις στις 6 Μαρτίου. Σε αντίποινα, την επόμενη μέρα, ένοπλοι μαχητές εισέβαλαν στα Αλαουίτικα χωριά της Λαττάκειας, στοχοποιώντας κατοίκους ως υποστηρικτές του παλαιού καθεστώτος.

Η οικογένεια Χαλίλ ήταν μεταξύ των θυμάτων. Σε βίντεο-ντοκουμέντο που κατέγραψαν κρυφά δύο γυναίκες από το σπίτι τους, φαίνονται ένοπλοι να συγκεντρώνονται έξω από την αυλή τους. «Προσπαθήσαμε να μην κάνουμε θόρυβο, αλλά δεν μπορούσαμε να ελέγξουμε την αγωνία μας», δήλωσε μία από τις επιζήσασες στο CNN.

Λίγες ώρες αργότερα, ο επικεφαλής της οικογένειας εκτελέστηκε εν ψυχρώ στην αυλή του σπιτιού του, δίπλα στον νεκρό γιο του.

Οι μαχητές φαίνεται να ανήκουν στις κυβερνητικές δυνάμεις

Ένας από τους δράστες μαγνητοσκόπησε τον εαυτό του καθώς περιφερόταν στο σπίτι των θυμάτων, τραγουδώντας: «Εθνοκάθαρση, εθνοκάθαρση», και ανάρτησε το βίντεο στη σελίδα του στο Facebook. Σε άλλο βίντεο, ο ίδιος μαχητής τραγουδά με φόντο πτώματα διαμελισμένων θυμάτων, ενώ κραδαίνει το όπλο του.

Το CNN ταυτοποίησε τον ένοπλο άνδρα που βιντεοσκοπήθηκε στο σπίτι της οικογένειας Χαλίλ ταιριάζοντας τα στοιχεία του προσώπου του, τα ρούχα και τη σωματική του διάπλαση με άλλες φωτογραφίες και βίντεο στο προφίλ του στο Facebook.

Μια έκδοση του λογαριασμού του δείχνει ότι το βίντεο διαγράφηκε αργότερα. Δύο επιζώντες, οι οποίοι είδαν τα πλάνα του που μοιράστηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είπαν στο CNN ότι ήταν ο ίδιος άνδρας που αλώνιζε στην πόλη τους. Το CNN επικοινώνησε με τον άνδρα στο Facebook, αλλά δεν έλαβε απάντηση.

Τις ημέρες που ακολούθησαν, άλλο ένα βίντεο εμφανίστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που τον δείχνει να τραγουδάει, με πτώματα πεταμένα πίσω του. «Έχουμε έρθει σε εσάς. Έχουμε έρθει σε εσάς με τη γεύση του θανάτου».

«Το σπαθί του λαού της Ιντλίμπ θέλει μόνο εσάς», τραγουδάει, αναφερόμενος στην περιοχή στη βόρεια Συρία που κυβερνούσε η διαλυμένη πλέον οργάνωση Hay’at Tahrir Al-Sham (HTS) του αλ-Σαράα, πριν οι δυνάμεις της αποσπάσουν τον έλεγχο από το παλιό καθεστώς και γίνουν η de facto κυβέρνηση.

Στη φωτογραφία του προφίλ του στο Facebook, ο μαχητής φαίνεται με στολή που είναι κεντημένη με αυτό που φαίνεται να είναι τα διακριτικά της HTS. Τρεις στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες δήλωσαν ότι το έμπλαστρο στον ώμο του ταιριάζει με διάφορες μονάδες του HTS, αλλά η φωτογραφία ήταν πολύ θολή για να προσδιοριστεί η συγκεκριμένη ταξιαρχία.

Ένας άλλος μαχητής είναι αναγνωρίσιμος σε δύο βίντεο που το CNN εντόπισε γεωγραφικά στο χωριό Pine και πιστεύεται ότι τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια της επίθεσης. Ο γενειοφόρος άνδρας με τα κόκκινα μαλλιά φαίνεται στα πλάνα που τραβήχτηκαν στο σπίτι του Khalil και στην είσοδο του χωριού Pine.

Ένα άλλο κλιπ που επαληθεύτηκε από το CNN δείχνει έναν μαχητή να σέρνει έναν μεσήλικα άνδρα – που αναγνωρίστηκε από τοπικές πηγές ως ο χωρικός Yazan Mostafa – προς την εκτέλεσή του, μεταφερόμενος από άλλους αγνώστους μαχητές.

Συγκλονιστικές μαρτυρίες – «Μας αποκαλούσαν Αλαουίτικα σκυλιά»

Μια γυναίκα, της οποίας ο πατέρας και οι δύο αδελφοί εκτελέστηκαν, περιέγραψε στο CNN τον τρόμο που έζησε: «Είπαν ότι έψαχναν για υπολείμματα του καθεστώτος. Μας πήραν τα κινητά, έφυγαν, ξαναγύρισαν, ρήμαξαν το σπίτι μας. Και ύστερα μας είπαν να βγάλουμε έξω τους άνδρες της οικογένειας».

«Ο πατέρας μου ήταν 75 ετών, συνταξιούχος δάσκαλος. Του έριξαν μια σφαίρα στο κεφάλι. Στον αδελφό μου, στην καρδιά» είπε. «Η μητέρα μου καθόταν σοκαρισμένη δίπλα στα νεκρά σώματα, όταν ένας από τους ενόπλους της έβαλε το πιστόλι στο κεφάλι και την αποκάλεσε ‘Αλαουίτικο σκυλί’».

Άλλοι επιζώντες περιέγραψαν πώς οι μαχητές γύριζαν στα σπίτια τρεις φορές, αναζητώντας άνδρες για εκτέλεση. Ένας κάτοικος είπε ότι προσπάθησε να διαπραγματευτεί για τη ζωή του αδελφού του, αλλά δεν τα κατάφερε. «Δεν έτρεξα να κρυφτώ, στάθηκα μπροστά τους. Με σημάδεψαν με τα όπλα τους. Τους ικέτεψα να αφήσουν τον αδελφό μου. Κανείς δεν με άκουσε».

Ομαδικοί τάφοι

Για τρεις ημέρες, τα πτώματα έμεναν πεταμένα στους δρόμους, καθώς οι μαχητές απαγόρευαν στους συγγενείς να τα μαζέψουν. Στις 10 Μαρτίου, οι ένοπλοι επέτρεψαν την περισυλλογή των νεκρών, αλλά υπό την επίβλεψή τους.

Βίντεο που επαλήθευσε το CNN δείχνει 42 πτώματα τυλιγμένα σε λευκά σάβανα, παραταγμένα κατά μήκος του δρόμου, ενώ κοντά υπήρχαν δύο ανοιχτοί μαζικοί τάφοι.

Δορυφορικές εικόνες από τις 11 Μαρτίου καταγράφουν μεταβολές στο έδαφος κοντά σε ένα ιερό των Αλαουιτών, που συμπίπτουν με τους τάφους που εντοπίστηκαν στα βίντεο.

Άλλη φωτογραφία από το νεκροταφείο του χωριού δείχνει τουλάχιστον 10 πτώματα τοποθετημένα σε στενές τάφρους. Το CNN επεξεργάστηκε και δορυφορικές εικόνες της Maxar (14 Μαρτίου), οι οποίες επιβεβαιώνουν μετατόπιση εδάφους σε τάφο διαστάσεων 26×16 μέτρων.

Ο αλ-Σάρα υπό πίεση

Η νέα κυβέρνηση επέρριψε την ευθύνη για τις σφαγές σε «ακραία στοιχεία», ενώ ο πρόεδρος Αχμάντ αλ-Σάρα διέταξε τη σύσταση επιτροπής διερεύνησης. Ωστόσο, βίντεο από μαχητές πιστούς στην κυβέρνησή του περιείχαν εκκλήσεις για «εθνοκάθαρση των Αλαουιτών».

Ανθρωπιστικές οργανώσεις, όπως το Συριακό Δίκτυο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (SNHR), αναφέρουν ότι οι νεκροί σε όλες τις επιθέσεις ξεπερνούν τους 800, ενώ ορισμένες πηγές κάνουν λόγο για ακόμα μεγαλύτερο αριθμό.

Το κύμα βίας έχει προκαλέσει ανησυχίες για το αν ο αλ-Σάρα θα μπορέσει να συγκρατήσει τους ακραίους ισλαμιστές και να εγγυηθεί την προστασία των μειονοτήτων.

Οι οικογένειες των θυμάτων, όμως, έχουν έναν πιο άμεσο φόβο: «Θα επιστρέψουμε ποτέ στο χωριό μας για να θάψουμε τους δικούς μας; Ή θα μας σκοτώσουν κι εμάς;» αναρωτήθηκε μία από τις επιζήσασες.