Ιλια Ράγκου: «Ο,τι έχω ονειρευτεί το έχω αποκτήσει»

Οι σπουδές μάρκετινγκ με εξειδίκευση στη διαφήμιση στη Γαλλία, όπου και εργάστηκε για ένα διάστημα, έδωσαν στην Ιλια Ράγκου γερά εφόδια, τα οποία της χρησίμευσαν και κατά την επιστροφή της στην Ελλάδα, με πρώτο σταθμό την Αθήνα. Η γενέτειρά της, όμως, την έθελγε περισσότερο, οπότε έριξε άγκυρα στην Πάτρα, όπου άνοιξε τα δικά της φτερά και δημιούργησε οικογένεια με τον σύζυγό της Σπύρο Παπαθεοδώρου. Πάνω από δέκα χρόνια τώρα, η ενασχόλησή της ως επιχειρηματίας με το «Επίκεντρο+» της δίνει ενέργεια σε όλους τους τομείς της ζωής της, προσφέροντας στην πόλη μας ανάσες πολιτισμού.

-Εντονότερες αναμνήσεις από τα παιδικά σου χρόνια; Πώς ήταν η Ιλια μικρή;

Λίγο αγοροκόριτσο. Θυμάμαι την ανεμελιά του καλοκαιριού και το πολύ παιχνίδι στα Ψηλά Αλώνια με φίλους.

-Μετά το σχολείο τι ακολούθησε;

Δουλειά από τα 18 μου στο φαρμακείο του θείου μου. Ξεκίνησα ως summer job και κατέληξα να δουλεύω για 2 ολόκληρα χρόνια έως ότου καταλήξω τι θέλω να σπουδάσω. Την εποχή εκείνη δεν είχαμε καθόλου επαγγελματικό προσανατολισμό και ήταν λίγο πιο δύσκολο να καταλάβεις σε τι είσαι καλός να ακολουθήσεις.

-Γάμος στα 21 σου χρόνια και αναχώρηση πρώτα για Αμερική κι έπειτα για Γαλλία, όπου και σπούδασες. Πώς ήταν η εμπειρία;

Μια εμπειρία καταπληκτική που με έχει στιγματίσει έως τώρα. Το Χιούστον, όπου μείναμε με τον Σπύρο για ένα χρόνο δεν είναι από τα μέρη που θα επέλεγα να μείνω σε όλη μου τη ζωή, αφού η νοοτροπία των Αμερικανών είναι εντελώς διαφορετική από των Ευρωπαίων. Στην Ευρώπη και κυρίως στη Γαλλία θα μπορούσα να ζήσω για πάντα. Οχι μόνο στο Παρίσι, όπου μείναμε για σπουδές 5 χρόνια, αλλά και στην επαρχία. Οι ρυθμοί είναι χαλαροί, ανθρώπινοι. Υπάρχει ποιότητα ζωής, πράγμα που μετά από 20 και πλέον χρόνια, δεν έχουμε καταφέρει να αποκτήσουμε στην Ελλάδα. Εκεί τελείωσα τις σπουδές μου στο marketing με εξειδίκευση στη διαφήμιση και είχα την ευκαιρία να δουλέψω σε μεγάλες εταιρείες, να ταξιδέψω σε πολλές χώρες της Ευρώπης και να αποκτήσω μεγάλη εργασιακή εμπειρία.

-Επιστρέφετε στην Ελλάδα, στην Αθήνα επειδή;… Πώς ήταν η προσαρμογή στη χώρα και πώς το εργασιακό περιβάλλον;

Η επιλογή της Αθήνας ήταν για να προσγειωθούμε λίγο πιο ήπια τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά. Η γαλλική διαφημιστική εταιρεία Publicis, στην οποία έκανα πρακτική μου στο Παρίσι, με έστειλε να δουλέψω για μεγάλους πελάτες στο παράρτημά της στην Αθήνα, την Publicis Etoile, όπου έμεινα για 2 χρόνια. Πραγματικά μπήκα στο πνεύμα των ιδιωτικών επιχειρήσεων με πολλές ώρες δουλειάς, με καλές βέβαια αποδοχές και μεγάλες δυνατότητες επαγγελματικής εξέλιξης. Η ζωή όμως στην Αθήνα είναι πάρα πολύ σκληρή και ακριβή. Δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να επιλέξει κάποιος την Αθήνα εάν δεν είναι καριερίστας ή δεν έχει την οικογένειά του εκεί.

-Κι όταν ήρθε η σειρά της Πάτρας να επιστρέψεις, πώς σου φάνηκε;

Η Πάτρα ήταν επιλογή μου και στην αρχή όλα ήταν πολύ ωραία. Ημουν κοντά στην οικογένειά μου, είχα μεγάλη αισιοδοξία για το μέλλον και ήθελα να έχω τη δυνατότητα να μεταφέρω όλα αυτά που είχα δει στο εξωτερικό. Επιασα δουλειά σε μια τοπική διαφημιστική εταιρεία όπου γνώρισα ανθρώπους τους οποίους έχω συνεργάτες έως και σήμερα. Μπορεί η Πάτρα να μην έχει τις άπειρες επαγγελματικές ευκαιρίες της πρωτεύουσας, αλλά δεν συγκρίνεται στην καθημερινότητά της. Είναι μια μεγάλη πόλη που μπορεί να διεκδικήσει πολύ περισσότερα από αυτά που έχει αυτή τη στιγμή. Μακάρι να αλλάξουν οι συνθήκες και να έχουμε αυτό που μας αξίζει!

-Η επαγγελματική ενασχόλησή σου με την Πολιτιστική, τι σου έμαθε;  

Μεγάλο σχολείο η Πολιτιστική Πρωτεύουσα για εμένα. Με έβαλε σε ένα κόσμο διαφορετικό από εκείνο που είχα έως εκείνη τη στιγμή. Γνώρισα την καλή και κακή πλευρά της πολιτικής που δεν μπορούσα να φανταστώ ότι υπάρχει στον χώρο του πολιτισμού που ήταν το βασικό της αντικείμενο. Παρ’ όλα αυτά, εκεί ξεκίνησα να μπαίνω στον χώρο της διοργάνωσης πολιτιστικών εκδηλώσεων και των δημοσίων σχέσεων. Εκανα βέβαια και πολλούς καλούς φίλους.

-Επειτα, άνοιξες τα δικά σου φτερά με τη διαφημιστική εταιρεία που ίδρυσες. Πώς θα περιέγραφες αυτό το βήμα και τη διαδρομή; Με τι χρώματα τα θυμάσαι;  

Η AcrobatCom ήταν το πρώτο μου επαγγελματικό μωρό, το οποίο με βοήθησε πολύ στο να καταλάβω σε ποιο χώρο θέλω να κινηθώ. Ηταν η περίοδος που η οικονομική κρίση είχε αρχίσει να φαίνεται και έπρεπε να λάβω δράση για να την αντιμετωπίσω.

-Κι έρχεται το 2013 και το «Επίκεντρο+». Νέα επιχειρηματική πτυχή, όπου σε βρίσκουμε έως σήμερα. Ποιες οι προκλήσεις, τα ζόρικα, τα ωραία;

Το «Επίκεντρο+» είναι η πραγματικότητά μου για πάνω από 10 χρόνια, που αγαπώ πολύ παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο χώρος του πολιτισμού. Οι θεατρικές παραγωγές, οι μετακλήσεις θεατρικών παραστάσεων, η διοργάνωση εκδηλώσεων, σεμιναρίων, ημερίδων αλλά και οι παρουσιάσεις βιβλίων και άλλων επιστημονικών δράσεων που φιλοξενεί ο χώρος, μου δίνουν ενέργεια σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Ο πολιτισμός είναι πολύ δημιουργικός χώρος και χρειάζεται ενσυναίσθηση και αξιοπρέπεια. Χρειάζεται συνειδητή στήριξη γιατί μας κάνει καλύτερους ανθρώπους!

-Παράλληλα, μεγαλώνεις δύο παιδιά. Τις ισορροπίες τις έχεις βρει;

Εχουμε με τον Σπύρο δύο πολύ καλά κορίτσια που προσπαθούν να βρουν τους δικούς τους βηματισμούς. Εχουμε βρει όλοι στην οικογένεια τις ισορροπίες μας και ο ένας υποστηρίζει πολύ τον άλλον, τόσο στις δυσκολίες όσο και στις χαρές.

-Και τα «όπλα» σου στις δυσκολίες;

Υπομονή και επιμονή. Και η αισιοδοξία.

-Στόχοι/όνειρα;

Ονειρεύομαι με μάτια ανοιχτά. Ο,τι έχω ονειρευτεί έως ώρας, το έχω αποκτήσει. Εύχομαι παρ’ όλα αυτά να έχω υγεία και στο μέλλον, ώστε να συνεχίσω να βοηθάω την οικογένειά μου και τους γύρω μου αλλά και να μπορώ να συνεχίσω να ταξιδεύω και να γνωρίζω καινούργια πράγματα.