K. Λεβιδιώτης: «Δεν έχω δει κάποιον …Τεντόγλου, αλλά ταλέντο υπάρχει»

Βαγγέλης Γερογιάννης

Ο Κώστας Λεβιδιώτης είναι ένας από τους ανθρώπους του στίβου που έχει βάλει τη σφραγίδα του σε μεγάλες επιτυχίες των αθλητών της Ολυμπιάδας τα τελευταία χρόνια μέχρι και σήμερα.

Ο ίδιος υπήρχε αθλητής του συλλόγου στα 400μ. εμπόδια από το 1985 μέχρι το 1993 με προπονητή τον Τόλη Αποστολόπουλο. Στη συνέχεια έκανε ένα μικρό διάλειμμα στον Πανελλήνιο λόγω σπουδών στα ΤΕΦΑΑ και επέστρεψε στην Ολυμπιάδα ως προπονητής. Η πρώτη του θητεία κράτησε από το 1998 μέχρι το 2000 όταν σταμάτησε για επαγγελματικούς λόγους και η δεύτερη ξεκίνησε το 2014 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Για τον 52χρονο προπονητή δεν αποτέλεσε εμπόδιο ούτε όταν διαγνώστηκε πριν από πέντε χρόνια με σκλήρυνση κατά πλάκας. Συνέχισε να δίνει τα πάντα σ’ αυτό που αγαπάει και να απολαμβάνει την αγάπη και την αποδοχή των αθλητών και τνω συναδέλφων του.

– Τι γεύση αφήνει η φετινή χρονιά για την Ολυμπιάδα;
«Πήγαμε πάρα πολύ καλά στον Βόλο και γενικά πήγε πολύ καλά η σεζόν. Ημασταν πρώτοι σε όλα και σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς, που βέβαια δεν είναι επίσημοι, μάλλον εδώ στη ΕΑΣ θα είμαστε το πρώτο σωματείο. Βέβαια, θα προσμετρηθεί και ο Μαραθώνιος, αλλά έχουμε πάει καλύτερα σε σχέση με πέρυσι.
– Αφού ξεκινήσαμε έτσι, η συγκομιδή μεταλλίων και οι πρωτιές έχουν τη μεγαλύτερη σημασία;
«Οχι. Αυτό που σου λέω δεν αποτελεί αυτοσκοπό, τουλάχιστον για εμάς. Αυτό που θέλουμε είναι να βελτιώνονται συνεχώς οι αθλητές μας, να ξεπερνούν τον εαυτό τους και να κάνουν ατομικά ρεκόρ. Αν αυτό τους φέρνει και κάποιες διακρίσεις, τότε τόσο το καλύτερο. Είναι το μόνο που μπορούμε να ελέγξουμε στο αγωνιστικό κομμάτι. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τον ανταγωνισμό, αλλά τον θέλουμε. Δεν μπορείς να ξέρεις τι θα κάνει ο άλλος αθλητής δίπλα σου. Είναι ένα κίνητρο για να βελτιωνόμαστε όλοι μας, και ως σωματείο, και ως προπονητές και αθλητές. Αλλά αυτό που κυρίως έχει σημασία για εμάς είναι τα παιδιά να βλέπουν ότι οι προσπάθειές τους πηγαίνουν συνεχώς προς το καλύτερο και υπάρχει μια βελτίωση.
– Με την εμπειρία τόσων ετών, αυτή τη στιγμή σε ποιο επίπεδο θα μπορούσαμε να κατατάξουμε την Αχαΐα στον στίβο σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα;
«Πιστεύω ότι είμαστε αρκετά ψηλά. Σίγουρα δεν μπορούμε να πιάσουμε την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη. Αλλά πιστεύω ότι είμαστε μια αρκετά σημαντική δύναμη. Υπάρχουν σωματεία τα οποία είναι πολύ ενεργά στο αγωνιστικό κομμάτι. Υπάρχουν πολλά παιδιά που ασχολούνται ειδικά μετά την πανδημία. Μπορώ να πω ότι ο αριθμός των παιδιών που έρχονται στην ακαδημία μας και μένουν και στο αγωνιστικό, είναι πολύ μεγαλύτερος.

Υπάρχει πολύ καλό προσωπικό όσον αφορά τους προπονητές γενικότερα σε όλα τα σωματεία. Είναι έμπειροι προπονητές με γνώση με παιδαγωγική καθοδήγηση στα παιδιά. Παντού υπάρχει νομίζω ένα πολύ καλό επίπεδο. Εχουμε μια πάρα πολύ καλή εγκατάσταση στο Παμπελοποννησιακό στάδιο που σίγουρα είναι και αυτό πάρα πολύ σημαντικό. Αναλογικά πιστεύω ότι είμαστε σε μια πάρα πολύ καλή θέση που βέβαια πάντα μπορεί να βελτιωθεί και με κινήσεις που μπορεί να γίνουν τόσο από τα σωματεία όσο και από το ΣΕΓΑΣ, αλλά και από την ΕΑΣ.
– Θα μπορούσε από την Αχαΐα τα επόμενα χρόνια να βγει ένας Τεντόγλου ή ένας Καραλής ή ένας αθλητής τόσο υψηλού επίπεδου; Και πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό;
«Πρώτα και κατά κύριο λόγο κατά την άποψή μου, είναι θέμα ταλέντου. Και παίζει ρόλο και η τύχη με την έννοια ότι ως χώρα δυστυχώς δεν έχουμε ένα οργανωμένο σύστημα ανίχνευσης ταλέντων. Αρα λοιπόν σίγουρα κάπου και εκεί έξω, ίσως και στην περιοχή μας υπάρχει ο καινούριος Τεντόγλου ή ο καινούριος Καραλής. Το θέμα είναι να τον βρεις, να τον φέρεις στο στάδιο, να τον κάνεις να αγαπήσει το στίβο και από εκεί και πέρα πιστεύω το τεχνικό προσωπικό, οι προπονητές δηλαδή υπάρχουν έτσι ώστε να αξιοποιήσουν αυτό το ταλέντο».
– Εχετε εντοπίσει παιδιά τα τελευταία χρόνια που να σας είχαν εντυπωσιάσει με το ταλέντο τους και να πιστεύατε ότι μπορούν να φτάσουν πολύ ψηλά;
«Υπάρχουν παιδιά με ταλέντο. Εναν Τεντόγλου, όχι δεν έχω δει στην περιοχή μας. Αυτό που έχω δει από μια πολύ μικρή εμπειρία μου δουλεύοντας σε κάποια ποδοσφαιρικά σωματεία ως προπονητής φυσικής κατάστασης είναι ότι συνάντησα πολλά παιδιά που στον στίβο θα μπορούσαν να κάνουν σπουδαία πράγματα. Ηταν καλοί ποδοσφαιριστές αλλά με ένα ταβάνι στην Α’ Κατηγορία ή στη Γ’ Εθνική. Στον στίβο θα μπορούσαν να κάνουν πάρα πολλά, όμως είναι αυτό που σας είπα και πριν. Δυστυχώς δεν υπάρχει ένα οργανωμένο πρόγραμμα ανίχνευσης των ταλέντων και κατεύθυνσης των παιδιών το οποίο αυτό πρέπει να γίνει, έτσι όπως είναι δομημένο το σύστημά μας μέσα από τα σχολεία, προκειμένου να κατευθυνθούν τα παιδιά στο άθλημα που πραγματικά τους ταιριάζει και θα μπορούσαν να είναι καλοί και να διακρίνονται».
– Και στον στίβο υπάρχει το φαινόμενο να σταματούν τις προπονήσεις τα παιδιά σε κάποια ηλικία, είτε λόγω σχολικών υποχρεώσεων, είτε για άλλους λόγους;
«Ναι. Και ο στίβος πλήττεται απ’ αυτό το φαινόμενο. Για μένα ο κύριος λόγος είναι η έλλειψη κινήτρου, όχι τόσο οικονομικών, όσο κάποιων διευκολύνσεων, που θα μπορούσε να έχει ένας αθλητής υψηλού επιπέδου, προκειμένου να μπορεί να συνεχίζει απρόσκοπτα την προετοιμασία του. Κακά τα ψέματα, οι Πανελλήνιες είναι κάτι πολύ σημαντικό για κάθε ελληνική οικογένεια, οπότε σε εκείνη την ηλικία τα παιδιά σταματούν. Κάποια απ’ αυτά ξαναγυρίζουν, κάποια συνεχίζουν τον στίβο στην πόλη που σπουδάζουν. Από εκεί και πέρα όμως, ειδικά στην κατηγορία K23 και πάνω, δηλαδή τελειώνοντας ένα παιδί τις σπουδές του στα 22-23 χρόνια, θέλει να αποκατασταθεί οικονομικά και να ξεκινήσει μια καριέρα. Αρα μειώνει τον χρόνο προπόνησης και γι’ αυτό λέω πως θα πρέπει να βρεθεί ένα ισχυρό κίνητρο».
– Ποιες συμβουλές δίνετε στους αθλητές σας, εκτός προπόνησης και αγωνιστικού κομματιού;
«Αυτό που λέω στα παιδιά είναι να βελτιώνετε συνεχώς τον εαυτό σας και να εξελίσσεστε. Σήμερα στον στίβο, αύριο στις σπουδές σας, μεθαύριο στον στίβο της ζωής. Αν είναι κάτι να τους μείνει, ας είναι αυτό. Κουράζεσαι καθημερινά στην προπόνηση, καταβάλλεις μια μεγάλη προσπάθεια, σωματικά, ψυχολογική, πνευματική και οικονομική. Πάρτε λοιπόν αυτό το μάθημα και εφαρμόστε το στη ζωή σας. Να έχετε στόχο καθημερινά να βελτιώνετε τον εαυτό σας σε όλα τα επίπεδα της ζωής σας».
– Πριν από λίγα χρόνια διαγνωστήκατε με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Θα θέλατε να μου μιλήσετε γι’ αυτό;
«Δεν έχω πρόβλημα. Πριν από πέντε χρόνια διαγνώστηκα με σκλήρυνση κατά πλάκας. Εκείνη τη στιγμή γνωρίζοντας περίπου την εξέλιξη που θα έχει, είπα ένα πράγμα στον εαυτό μου. Ή θα καθίσω στο σπίτι και θα κοιτάζω τον τοίχο ή όσο μπορώ και έχω δυνάμεις, θα προσπαθήσω να κάνω αυτά που έκανα με τον τρόπο που τα έκανα. Το σκέφτηκα με αυτόν τον τρόπο και προσπαθώ να το υποστηρίξω όσο καλύτερα μπορώ. Οφείλω να πω ότι μόνος σου δύσκολα θα καταφέρεις κάποια πράγματα. Εχω πάρει πολύ μεγάλη στήριξη πρώτα από την οικογένειά μου και απ’ όλον τον οργανισμό της Ολυμπιάδας. Από τους συναδέλφους μου, την Ντίνα Μπορνιβέλι που είμαστε μαζί στο αγωνιστικό, ενώ τεράστια δύναμη παίρνω από τους αθλητές. Η αποδοχή που δείχνουν και η ευαισθησία στο πρόβλημά μου είναι απίστευτή. Το ίδιο και από τις οικογένειές τους, γιατί κακά τα ψέματα, οι γονείς βλέπουν την κατάσταση και συνεχίζουν να δείχνουν εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου, κάτι που είναι πολύ συγκινητικό».
– Πώς αντιμετωπίσατε την κατάσταση όταν αναγκαστήκατε να χρησιμοποιήσετε καροτσάκι;
«Το καροτσάκι ήταν μια πολύ συνειδητή επιλογή και κυρίως το χρησιμοποιώ στο στάδιο, γιατί οι αποστάσεις είναι μεγάλες και πρέπει να είμαι πιο κοντά στους αθλητές. Οπότε, εδώ και ένα χρόνο το χρησιμοποιώ και με έχει βοηθήσει πολύ. Σίγουρα, έρχονται στιγμές που πέφτεις ψυχολογικά, αλλά είναι πολύ λίγες. Προσπαθώ να διατηρήσω ένα καλό επίπεδο σε αυτό που κάνω. Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί όλο αυτό. Στο σπίτι μου δεν χρησιμοποιώ καροτσάκι. Μπορώ ακόμα να εξυπηρετώ τις βασικές μου ανάγκες, περπατάω κάποια μέτρα με υποβοήθηση, αλλά κυρίως με βολεύει στο στάδιο ή αν πάω κάποια μεγάλη βόλτα. Εντάξει, δεν είναι όλα εύκολα σε καμία περίπτωση. Πάντα υπάρχουν δύσκολες στιγμές, αλλά προσπαθούμε όσο μπορούμε να τις παρακάμπτουμε, να προχωράμε και να συνεχίζουμε».
– Με αυτόν τον τρόπο είστε παράδειγμα για πολλούς…
«Ειλικρινά δεν θέλω να είμαι παράδειγμα. Δεν θεωρώ ότι κάνω κάποια υπέρβαση. Κάνω αυτό που μου αρέσει και προσπαθώ να το υποστηρίξω. Να συνεχίσω τη ζωή μου όπως γίνεται με τις προσαρμογές που χρειάζονται για να κάνω αυτό που έκανα όσο καλύτερα μπορώ. Κάνω πολύ απλά αυτό που αγαπάω και αυτό που μου αρέσει. Αν αυτό αποτελεί κάποιο παράδειγμα ή κάποια έμπνευση για κάποιους είναι καλοδεχούμενο. Εγώ το κάνω για μένα. Τα περισσότερα πράγματα μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε αρκεί να τα δούμε από τη σωστή οπτική γωνία για να βρούμε τη δύναμη που κυρίως είναι από μέσα μας ώστε να συνεχίσουμε όσο καλύτερα μπορούμε».
– Είχατε πάντα αυτόν τον τρόπο σκέψης;
«Γενικά πάντα το είχα στη ζωή μου. Το πρόβλημα όμως που αντιμετωπίζω έφερε στην επιφάνεια κάποιες δυνάμεις εσωτερικές που ίσως να μη γνώριζα πως υπήρχαν».
– Να κλείσουμε με Ολυμπιάδα. Τι περιλαμβάνουν οι στόχοι για τη νέα περίοδο;
«Ξεκινάμε την πρώτη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου. Η ενέργειά μου στους πρώτους δύο μήνες πηγαίνει στην οργάνωση των ακαδημιών γιατί είναι ένα μεγάλο κομμάτι. Καταρχάς, σημασία έχει να επιστρέψουν όλα τα παιδιά υγιή, να έχουν τη διάθεση να γυμναστούν και να πάμε λίγο καλύτερα την επόμενη σεζόν. Να βοηθήσω τους αθλητές μου να βελτιώσουν τον εαυτό τους και να κάνουμε περισσότερα ατομικά ρεκόρ».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News