Το πλάνο για να ανακτήσετε τη χαμένη ευεξία εάν είστε πάνω από 60 χρονών
Νέα μελέτη στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στους ηλικιωμένους και σε όσους τους φροντίζουν: ποτέ δεν είναι αργά να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας και να επενδύσουμε στην ποιότητα ζωής
Σύμφωνα με τη λαϊκή ρήση «Ποτέ δεν είναι αργά», με βάση αυτή μπορούμε να ξεκινήσουμε ένα νέο χόμπι ή και κάτι ακόμα πιο δύσκολο, όπως το να γράψουμε ένα βιβλίο ή να ανοίξουμε μια επιχείρηση – ακόμα κι αν πια η νεανικότητά μας έχει παρέλθει. Η επιστήμη φαίνεται πως συμφωνεί με αυτό το πνεύμα όσον αφορά την υγεία, δίνοντας μια δεύτερη ελπίδα για αναγέννηση.
Μια νέα καναδική μελέτη στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στους ηλικιωμένους και σε όσους τους φροντίζουν: ποτέ δεν είναι αργά να ορθοποδήσετε και να ανακάμψετε. Σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο, σχεδόν 1 στους 4 ηλικιωμένους 60 ετών και άνω που ανέφεραν μειωμένη ευημερία στην αρχή μιας εθνικής μελέτης – λόγω πόνου, προβλημάτων υγείας, κακής διάθεσης ή απομόνωσης – είχε ανακτήσει τη βέλτιστη ευημερία μέσα σε μόλις τρία χρόνια.
«Δεν πρόκειται απλώς για μια ιστορία ανθεκτικότητας – είναι ένας οδικός χάρτης για το πώς μπορούμε να βοηθήσουμε περισσότερους ηλικιωμένους να αναρρώσουν και να ευημερήσουν», τονίζει η πρώτη συγγραφέας, Δρ Mabel Ho, πρόσφατη απόφοιτος διδακτορικού προγράμματος στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας Factor-Inwentash (FIFSW) του Πανεπιστημίου του Τορόντο και στο Ινστιτούτο Life Course and Aging. «Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν τον ισχυρό ρόλο των τροποποιήσιμων παραγόντων του τρόπου ζωής και των ψυχοκοινωνικών παραγόντων στη διαμόρφωση υγιούς γήρανσης».
Οι ερευνητές όρισαν τη βέλτιστη ευημερία ως την απουσία σοβαρών σωματικών, γνωστικών, ψυχικών ή συναισθηματικών καταστάσεων που παρεμποδίζουν την καθημερινή λειτουργία, σε συνδυασμό με υψηλά επίπεδα αυτοαναφερόμενης σωματικής υγείας, ψυχικής ευημερίας, ευτυχίας και συνολικής ικανοποίησης από τη ζωή.
Πού εστίασαν οι ερευνητές
Στο επίκεντρο της μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο PLOS One, βρέθηκαν 8.332 ερωτηθέντες που ήταν 60 ετών ή μεγαλύτεροι κατά τη στιγμή της παρακολούθησης. Eπικεντρώθηκε, συγκεκριμένα, αποκλειστικά σε άτομα που δεν είχαν τη βέλτιστη ευεξία στην αρχή της μελέτης. Στη συνέχεια, η αρχική κατάσταση της υγείας τους συγκρίθηκε με την κατάστασή τους μετά από περίοδο παρακολούθησης τριών ετών, προκειμένου να αξιολογηθεί εάν είχαν επιτύχει τη βέλτιστη ευεξία.
Οι ερευνητές προσπάθησαν να εντοπίσουν παράγοντες που σχετίζονται με την πιθανότητα ανάκαμψης αυτών των ηλικιωμένων ατόμων. Είναι αξιοσημείωτο ότι τα άτομα που ανέφεραν ισχυρή ψυχολογική και συναισθηματική ευεξία στην αρχή ήταν πέντε φορές πιο πιθανό να επιτύχουν αυτό το πολύ υψηλό επίπεδο «βέλτιστης ευημερίας» σε σύγκριση με εκείνα που αντιμετώπιζαν προβλήματα ψυχολογικής ευεξίας κατά την έναρξη της μελέτης.
Άλλα βασικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται σημαντικά με την ανάρρωση περιλαμβάνουν τη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους, την τακτική σωματική άσκηση, την αποφυγή της αϋπνίας, την αποχή από το κάπνισμα και τη συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες.
«Είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι, με τη σωστή υποστήριξη και τον κατάλληλο τρόπο ζωής, πολλοί ηλικιωμένοι μπορούν να ανακτήσουν την πλήρη υγεία, την ευτυχία και την ανεξαρτησία τους, ακόμη και μετά από σοβαρά προβλήματα υγείας», λέει η Δρ. Ho.
Nα αλλάξουμε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη γήρανση
Η μελέτη έχει σημαντικές προεκτάσεις: Χρειάζονται πολιτικές και προγράμματα που σχετίζονται με τη γήρανση και δίνουν προτεραιότητα στην ολιστική ευεξία του ατόμου και αναγνωρίζουν ότι η ανάρρωση δεν είναι μόνο δυνατή, αλλά και συχνή.
«Πολύ συχνά, η έρευνα για τη γήρανση και η γηριατρική πρακτική εστιάζει στην εξασθένηση του οργανισμού και την αναπηρία», λέει η κύρια συγγραφέας Δρ. Esme Fuller-Thomson, διευθύντρια του Ινστιτούτου για τον Κύκλο Ζωής και τη Γήρανση και καθηγήτρια στη Σχολή Κοινωνικής Εργασίας Factor-Inwentash του Πανεπιστημίου του Τορόντο. «Τα ευρήματά μας ανατρέπουν αυτή την αφήγηση. Οι ηλικιωμένοι μπορούν και ανακάμπτουν — και πρέπει να δημιουργήσουμε συστήματα που υποστηρίζουν την ανάκαμψη».
«Θέλουμε αυτή η μελέτη να αναδιαμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία βλέπει τη γήρανση», κατέληξε η Δρ Ho. «Με το σωστό περιβάλλον, τους κατάλληλους πόρους και την κατάλληλη υποστήριξη, οι ηλικιωμένοι δεν επιβιώνουν απλώς μετά από προβλήματα υγείας ή ευεξίας — ευημερούν».
Συμπέρασμα
Η μελέτη αυτή μας υπενθυμίζει ότι η γήρανση δεν σημαίνει αναπόφευκτη φθορά. Με την κατάλληλη φροντίδα, υγιεινό τρόπο ζωής και ψυχοκοινωνική υποστήριξη, οι ηλικιωμένοι μπορούν να ανακτήσουν την υγεία, την ανεξαρτησία και την ευτυχία τους. Αποτελεί μια ισχυρή υπενθύμιση για όλους μας: ποτέ δεν είναι αργά να φροντίσουμε τον εαυτό μας και να επενδύσουμε στην ποιότητα ζωής, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
