Οι Times έδειξαν τον δρόμο

Η αρχισυντάκτρια της «Π» Μαρίνα Ριζογιάννη γράφει για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα

Πέρα της ουσίας του θέματος, το πρόσφατο άρθρο των Τimes του Λονδίνου με το οποίο το παραδοσιακό μέσο τάχθηκε υπέρ της επιστροφής των «Ελγινείων» μαρμάρων στην Ελλάδα, μέσα στη μουντή ατμόσφαιρα που έχει απλώσει παντού η πανδημία, έστειλε ένα πολύ σημαντικό μήνυμα και ώθησε ένα βήμα μπροστά στην παγκόσμια κοινότητα.

Το άρθρο αυτό έχει πολλές αναγνώσεις εκτός από την προφανή.

Η προφανής ανάγνωση αναδεικνύει τη δικαίωση ενός πολυετούς αγώνα της χώρας μας και όλων των πεφωτισμένων του πλανήτη που συντάχτηκαν σε αυτόν με στόχο να επιστρέψει στην πατρίδα του το συγκεκριμένο κομμάτι του πολιτισμού και της ιστορίας. Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε όμως και τις υπόλοιπες ερμηνείες.

Βλέπουμε ένα παραδοσιακό μέσο ενημέρωσης, μια ιστορική εφημερίδα να χαράσσει διαφορετικό δρόμο στην αντιμετώπιση κάποιων θεμάτων. Υιοθετεί μια διευρυμένη οπτική εμποτισμένη στην ευθυκρισία και απαλλαγμένη από σοβινισμούς, μεροληψίες και εθνικισμούς. Ανοίγει ένα παράθυρο συνομιλίας μεταξύ των κρατών, χωρίς κάγκελα. Υποδεικνύει ότι πλέον πρέπει να ξεφύγουμε από τον κλοιό των σιδερόφραχτων συνόρων που δεσμεύει το πνεύμα, τον πολιτισμό.

Οι Τimes υπερασπίζονται αυτό που υπαγορεύει η δημοκρατία και η δικαιοσύνη. Αλλωστε την εφαρμογή αυτών διεκδικεί η χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια σε σχέση με τα «Ελγίνεια». Κι αυτή την οπτική οφείλει στο σήμερα να υιοθετήσει κάθε κράτος, κάθε έθνος αν θέλουμε να μιλάμε για μία πολιτισμένη και εξελιγμένη παγκόσμια κοινότητα που λειτουργεί με κανόνες και σέβεται το υλικό και άυλο κτήμα του άλλου.

Τα μηνύματα που εκπέμπει η παρέμβαση των Times έρχονται να μας θυμίσουν τι σημαίνει παγκόσμιος πολιτισμός και παγκόσμια ηθική. Κάτι για το οποίο δηλώνουν ότι παλεύουν όλοι οι ηγέτες του κόσμου αλλά ταυτόχρονα με τις επιλογές τους υπονομεύουν τα θεμέλια αυτής της θεωρίας και με κάθε ευκαιρία τραβάνε το χαλί σε οποιαδήποτε προσπάθεια για την εφαρμογή της.

Ωστόσο υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόφαση για επιστροφή στην Ελλάδα και στο Μουσείο της Ακρόπολης, από το Μουσείο Antonino Salinas του Παλέρμο, του «θραύσματος Fagan».

Πρόκειται για μία ενέργεια που δείχνουν ότι κάποια κράτη έχουν αρχίσει ήδη να υιοθετούν αυτή την οπτική που οι Times ανέδειξαν με πολύ ξεκάθαρο τρόπο. Το παράδειγμα της Ιταλίας θα μπορούσε να αποτελέσει έναν οδικό χάρτη για τη συμφωνία με τη Βρετανία, και μάλιστα τη στιγμή που η πλειοψηφία (56%) των Βρετανών που συμμετείχαν σε σχετική έρευνα δήλωσε πως τα Γλυπτά πρέπει να εκτίθενται στην Ελλάδα. Αντίθετη άποψη εξέφρασε μόλις ένας στους πέντε (20%) καταθέτοντας την άποψη ότι πρέπει να παραμείνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ισως τώρα περισσότερο από ποτέ, είναι ωριμότερες οι συνθήκες για να γίνει το μεγάλο αυτό βήμα: Το Ελληνικό κράτος έχοντας ισχυρούς συμμάχους στο εσωτερικό της Βρετανίας, με σύνεση να διεκδικήσει την εξόφληση αυτού του χρέους προς τον Ελληνικό λαό.