Αρχαία Τραγωδία και Βιασμοί
Της Χαράς Παπαδάτου – Γιαννοπούλου, Αρχιτέκτων- πολεοδόμος.
Πολλοί, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός.
Σέ ὅλα τά ἐπίπεδα τῆς ζωῆς μας. Βιασμός προσωπικότητας, βιασμός δικαιωμάτων, βιασμός στοιχειωδῶν κανόνων τῆς δημοκρατίας, βιασμός τῆς ἱστορίας, βιασμός της ἀξιοπρέπειάς μας ὡς κράτος κ.λπ., κ.λπ..
Κάπου κάπου γίνεται κάποια περίπτωση θέμα στά ΜΜΕ καί ἀνακαλύπτουμε ὅτι μᾶς ἐνοχλεῖ.
Ὅσο δέν ἔρχονται στήν δημοσιότητα ὅλα καλά.
Σχετικά μέ τό πανό γιά τόν Λιγνάδη δέν θά διαφωνήσω. Καί ἐπίσης καί γιά κάτι ἄλλους πού δέν σηκώθηκαν οὔτε θά σηκωθοῦν ἀνάλογα πανό. Διότι στήν ὡραία μας Χώρα οἱ εὐαισθησίες εἶναι a la carte. Διότι ἡ δικαία κρίση ἀπαιτεῖ Ὰρετήν καί Τόλμην, τήν ὁποία βέβαια δέν διαθέτουμε. Ἀλλά εἶναι ὁ μόνος βιασμός στόν χῶρο αὐτό; Πόσα π.χ. ταλέντα βιάστηκαν νά ἐξαφανισθοῦν; Μήπως λοιπόν στό σπίτι τοῦ κρεμασμένου δέν μιλᾶνε γιά σκοινί;
Καί ἔρχομαι στόν λόγο τοῦ σχολίου μου περί βιασμῶν. Φυσικά στόν χῶρο τοῦ θεάτρου μας, ὃπου τά τελευταία περίπου 40 χρόνια βλέπουμε ἕναν συστηματικό βιασμό τῆς άρχαίας ἑλληνικῆς τραγωδίας(Ἐκτός πάντα τῶν ἐξαιρέσεων).
Δῆθεν νεωτερισμοί. Ἡ σύγχρονη ματιά. Ποιά σύγχρονη ματιά. Ἄν θέλουν οἱ σκηνοθέτες μας καί οἱ ἡθοποιοί μας, ἀς ἐπιλέξουν κάποιο σύγχρονο κείμενο νά κάνουν τούς πειραματισμούς τους. Ἡ τραγωδία, ἕνα ἀπό τά μέγιστα μνημεῖα τῆς ἀνθρώπινης διανοήσεως, μᾶς μιλᾶ μέσα ὰπό τά κείμενά της, πού ἡ ἐκφορά τους εἶναι αὐστηρή καί ἱερατική. Δέν χρειάζονται καραγκιοζιλίκια.
Ὁ Λόγος της εἶναι παγκόσμιος καί ζεῖ χιλιάδες χρόνια τώρα χωρίς φκιασίδια, πού δέν τά χρειάζεται. Τό νά βάζεις τό σακάκι σου ὰνάποδα καί νά κάνεις τήν βασίλισσα Ἄτοσσα στέλεχος πολυεθνικῆς καί ἄλλα πολλά άνατριχιαστικά πού ἔχουμε δεῖ, δείχνει ὅτι οἱ σκηνοθέτες μας καί οἱ ἠθοποιοί μας δέν ἔχουν καταλάβει τίποτε ὰπό τά συγκλονιστικά αὐτά αἰώνια κείμενα.
Ἁπλῶς θέλουν νά ἐντυπωσιάσουν ἤ θέλουν συνειδητά νά τά καταστρέψουν.
Γιά τούς συστηματικούς αὐτούς βιασμούς ποιός θά τούς δικάσει; Καί ποιός θά σηκώσει πανώ;
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
