Τα Τέμπη, παρασκήνια ανευθυνότητας και ατιμωρησίας

Του Πάνου Βασ. Αδαμόπουλου, Απόστρατος αξιωματικός ΕΛΑΣ.

Ομολογώ, ότι μου είναι από αρκετά δύσκολο έως αδιανόητο να διαχειριστώ όλη την καταστρεπτική κι ανάλγητη τραγωδία.

Αισθάνθηκα κι ακόμα αισθάνομαι ένα αδιαπέραστο τείχος να υψώνεται μπροστά μου έτοιμο να πλακώσει εμένα με όλη την Ελληνική κοινωνία! Κι αυτό το συναίσθημα όσο μακραίνει ο χρόνος δεν αλλάζει και δεν φεύγει από το μυαλό και τη συνείδησή μου!

Ομως, δεν φτάνει που άπαξ άπαντες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις έχουν διώξει τους νέους στο εξωτερικό, τουλάχιστον τον μισό πληθυσμό έδιωξαν με την ανάλγητη αδιαφορία τους στην Ευρώπη, Αμερική κ.λπ. Δεν παύουν στις ημέρες μας να τους σκοτώνουν και τους θανατώνουν με τα τρένα της συμφοράς στα Τέμπη! Το ποτήρι ξεχείλισε και δεν μαζεύεται πια… ο λαός! Οι Ελληνες πολίτες είναι σαφώς θυμωμένοι και ταυτόχρονα οργισμένοι –και δεν θα έπρεπε να γίνεται κι αλλιώς– και δεν βασίζονται πια οι Ελληνες πολίτες στο συστημικά καταστροφικό έως εξοντωτικό κυρίαρχών σύστημα. Αλλά συνάμα ανίσχυρο κι ατελέσφορο πολιτικό σύστημα, αφού, όχι μόνο δεν εμπνέει και δεν αποδίδει στους πολίτες του τα κοινωνικά προνόμια που αυτονόητα δικαιούται, αλλά αντίθετα τους σκοτώνει!

Οι εργολαβίες δισεκατομμυρίων που στοίχειωσαν τα έργα του σιδηρόδρομου. Τα τρανταχτά παραδείγματα κακού σχεδιασμού και διασπάθισης δημόσιου και κοινοτικού χρήματος.

Ο ευρωπαϊκός πέλεκυς υπήρξε αρκετές φορές καταλυτικός για να «τρέξουν» κάποια έργα, όπως το Ψαθόπυργος-Ρίο προϋπολογισμού 174 εκ. ευρώ. Η σύμβαση της εργολαβίας που είναι κομβικής σημασίας για τον εκσυγχρονισμό του τρένου με προορισμό την Πάτρα υπογράφτηκε προ πενταετίας. Ωστόσο το έργο, όπως μεταφέρουν στελέχη της ΕΡΓΟΣΕ, συνεχίζει να βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας παρά την συμπληρωματική σύμβαση άνω των 10 εκ. ευρώ με τον ανάδοχο το περασμένο καλοκαίρι. Το τελευταίο διάστημα υπήρχαν σκέψεις ο εργολάβος να κηρυχθεί έκπτωτος, κάτι όμως που με τις παρούσες συνθήκες δεν θεωρείται εφικτό. Η σύμβαση της εργολαβίας που είναι κομβικής σημασίας για τον εκσυγχρονισμό του τρένου με προορισμό την Πάτρα υπογράφτηκε προ πενταετίας. Ωστόσο το έργο, όπως μεταφέρουν στελέχη της ΕΡΓΟΣΕ, συνεχίζει να βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας παρά την συμπληρωματική σύμβαση άνω των 10 εκ. ευρώ με τον ανάδοχο το περασμένο καλοκαίρι. Το τελευταίο διάστημα υπήρχαν σκέψεις ο εργολάβος να κηρυχθεί έκπτωτος, κάτι όμως που με τις παρούσες συνθήκες δεν θεωρείται εφικτό.

Η δημοτική αρχή Πατρέων έχει ζητήσει να υπάρξει υπόγεια σιδηροδρομική γραμμή, που αποτελεί ένα πολύ δαπανηρό έργο που δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί με κοινοτικούς πόρους. Το υπουργείο Υποδομών έχει προτείνει την υπογειοποίηση μεγαλύτερου τμήματος της γραμμής από το Ρίο έως το λιμάνι. Η δημοτική αρχή εκπονεί ένα σχέδιο βιώσιμης αστικής κινητικότητας για την ευρύτερη λειτουργία της πόλης, με κεντρικό πυλώνα την υπογειοποίηση του τρένου, η οποία θα βελτιώσει αισθητά την καθημερινότητα της πόλης. Σε αυτήν την κατεύθυνση, χαρακτήρισε το έργο της υπογειοποίησης ως ένα έργο αιώνων, καλώντας παράλληλα την κυβέρνηση να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση του έργου, ενός έργου ζωτικής σημασίας, έργου πνοής για την πόλη της Πάτρας.

Εξάλλου, το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη ανέδειξε όλες τις παθογένειες χρόνων, οδηγώντας τον κόσμο να αντιδράσει για μια καλύτερη ζωή, αφού το κέρδος δεν μπορεί να υπερισχύει της κοινωνικής ανάγκης.