Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για τις καταστροφικές πυρκαγιές σε Αχαΐα και Ρόδο
Πάνω από 168 δασικές πυρκαγιές έπληξαν την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου και τις πρώτες μέρες του Αυγούστου αρκετές περιοχές της Ελλάδας, με την Αχαΐα και τη Ρόδο να έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες καταστροφές.
Την πλήρη αποζημίωση των πληγέντων από τις πυρκαγιές, που πλήττουν ολόκληρη τη χώρα από την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου, και την κάλυψη των αναγκών σε μόνιμο προσωπικό, διασωστικά μέσα και υποδομές της Πυροσβεστικής και της Δασικής Υπηρεσίας ζητά η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με ερώτηση που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του Κόμματος, Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος, προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Πάνω από 168 δασικές πυρκαγιές έπληξαν την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου και τις πρώτες μέρες του Αυγούστου αρκετές περιοχές της Ελλάδας, με την Αχαΐα και τη Ρόδο να έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες καταστροφές.
Στην Αιγιάλεια η φωτιά είχε ως αποτέλεσμα 16 τραυματίες, δεκάδες κατεστραμμένες κατοικίες, 3.000 στρέμματα καμμένης γης και πολύ μεγάλες ζημιές σε ελαιοκαλλιέργειες και αμπελοκαλλιέργειες με σταφίδα. Στη Ρόδο, όπου οι εστίες φωτιάς αναζωπυρώθηκαν, ο πρώτος απολογισμός δείχνει πάνω από 10.000 καμμένα στρέμματα γης, εκτεταμένη διακοπή ρεύματος σε συνθήκες ακραίου καύσωνα. Και στις δύο περιοχές εκκενώθηκαν οικισμοί, σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις οι πυρόπληκτοι έμειναν για ώρες χωρίς βασικά είδη ανάγκης.
Από την αρχή της αντιπυρικής περιόδου τον Ιούλιο, σχεδόν δεν έχει υπάρξει μέρα που ο λαός της χώρας μας να μην μετρά καταστροφές, μικρότερες ή μεγαλύτερες, από πυρκαγιές. Πρόκειται για μια κατάσταση που επαναλαμβάνεται με τραγικό τρόπο κάθε καλοκαίρι, μέχρι να δώσει τη θέση της στις πλημμύρες του χειμώνα, ή κάποιο άλλο φυσικό φαινόμενο.
Για μία ακόμη φορά, αναδείχτηκαν οι απαράδεκτες ελλείψεις στη δασοπροστασία και την δασοπυρόσβεση, η υποστελέχωση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας με ευθύνη τόσο της ΕΕ όσο και των κυβερνήσεων που με δικές τους κατευθύνσεις περικόπηκαν δραματικά όλα αυτά τα χρόνια οι προϋπολογισμοί τους, και τώρα με κυνικό τρόπο καλούν το λαό να “αυτοπροστατευθεί”.
Η δε μόνιμη επωδός τους για την «υπαιτιότητα της κλιματικής αλλαγής», με την οποία επιχειρούν να δικαιολογήσουν και αποκρύψουν τις ευθύνες τους για τις τεράστιες ελλείψεις των μηχανισμών πολιτικής προστασίας ανά την Ευρώπη, μόνο οργή προκαλεί καθώς εμφανίζουν τα αποτελέσματα της πολιτικής τους ως αιτία. Κάθε μέτρο προστασίας του περιβάλλοντος, κάθε σχέδιο αντιπυρικής, αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής προστασίας, μπαίνει στη ζυγαριά της ευρωενωσιακής πολιτικής του κόστους-οφέλους, κρίνεται με βάση το πόσο ανταποδοτικό θα είναι, όχι για το περιβάλλον και τους κατοίκους, αλλά για τους επιχειρηματίες που επενδύουν με διάφορους τρόπους στην εκάστοτε περιοχή.
Η «αλληλεγγύη» της Ε.Ε. προς τους λαούς περιορίζεται στον διαμοιρασμό κι ανακύκλωση των λιγοστών μέσων προστασίας και διάσωσης μέσω του ευρωενωσιακου μηχανισμού Resc-EU ανάμεσα στα κράτη μέλη σε πολύ κρίσιμες στιγμές, συχνά εν μέσω πολλαπλών πυρκαγιών σε διάφορα κράτη μέλη, καταλήγοντας μάλιστα τις περισσότερες φορές να καταφτάνουν «κατόπιν εορτής». Είναι ενδεικτικό ότι οι περισσότερες ζημιές μένουν χωρίς αποζημίωση, αφού «δεν είναι επιλέξιμες» όπως επανειλημμένα έχει απαντήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε αλλεπάλληλες ερωτήσεις της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ. Ταυτόχρονα, για το κεφάλαιο είναι «όλα επιλέξιμα»: διευκολύνσεις, αδειοδοτήσεις, χρηματοδοτήσεις εκατομμυρίων για να κερδοφορήσουν από τις πράσινες επενδύσεις τους, με αποχαρακτηρισμούς κι αλλαγές χρήσης γης, αιολικά πάρκα κ.α.
Αυτή είναι η πολιτική των μονοπωλίων που υπηρετούν Ε.Ε. και αστικές κυβερνήσεις. Είναι η πολιτική που βλέπει τα δάση, το περιβάλλον συνολικά ως κερδοφόρο εμπόρευμα, και την προστασία τους κόστος.
Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε στην Κομισιόν τα παρακάτω ερωτήματα:
“Ερωτάται η Επιτροπή, πώς τοποθετείται στα αιτήματα:
Για άμεση ενεργοποίηση του «Ταμείου Αλληλεγγύης» της Ε.Ε. χωρίς τους απαράδεκτους όρους του, ώστε να αποζημιωθούν πλήρως οι πληγέντες;
Για πλήρη κάλυψη των αναγκών σε μόνιμο προσωπικό και διασωστικά μέσα της Πυροσβεστικής και της Δασικής Υπηρεσίας στην Ελλάδα και σε κάθε χώρα, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους;
Για την ανάγκη ολοκληρωμένης διαχείρισης και τη συνολική προστασία των δασών με ευθύνη των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, με κατάργηση του αντιεπιστημονικού διαχωρισμού της δασοπροστασίας από την δασοπυρόσβεση και της ιδιωτικοποίησης της δασοπυρόσβεσης;”
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
