Αρχαία Ελίκη – Ανατροπή: Δεν καταποντίστηκε, αλλά ξαναγεννήθηκε
Τριάντα χρόνια μετά, επιστήνονες ανακοίνωσαν σε Διεθνές Συνέδριο στο Αίγιο τα νέα ανατρεπτικά δεδομένα για την αρχαία πόλη μετά τον σεισμό του 373 π.Χ.
Από το σημείο μηδέν, που 30 και πλέον χρόνια πριν την πρώτη σοβαρή έρευνα για την Αρχαία Ελίκη από τον αείμνηστο αρχαιολόγο Σπύρο Μαρινάτο (1950-1973) αυτή είχε φθάσει στο τέλος της χωρίς κάποιο αποτέλεσμα, η γνωστή αιγιώτισσα αρχαιολόγος Ντόρα Κατσωνοπούλου και η ερευνητική της ομάδα έλυσαν το επιστημονικό αίνιγμα.
Αυτό που είχε γράψει το 1973 ο Μαρινάτος, ότι «οι θησαυροί της Ελίκης θάφτηκαν κάτω από τα ερείπια των κτιρίων της, αμέσως οι ποταμοί τους σκέπασαν εξ ολοκλήρου και μακάρι ο ευτυχής συνδυασμός επιστήμης και τεχνικής επιδεξιότητας να επαναφέρουν την άτυχη πόλη στη ζωή», ως ευχή πραγματοποιήθηκε με τη διεπιστημονική προσπάθεια και τον εντοπισμό της αρχαίας πόλης μεταξύ των ποταμών Σελινούντα και Κερυνίτη, περί τα 7 χλμ. ανατολικά του Αιγίου στην περιοχή των σημερινών χωριών Ελίκης – Ριζομύλου – Νικολαιίκων, εκεί δηλαδή που την τοποθετούσαν και οι αρχαίοι συγγραφείς.
Αυτό δηλαδή που σήμερα αποκαλύπτεται είναι πως ο μύθος καταβύθισης της Ελίκης στη θάλασσα ως η επικρατούσα άποψη που είχε στρέψει όλες τις παλαιότερες έρευνες στον Κορινθιακό Κόλπο, δεν ισχύει, με στροφή της έρευνας στην ξηρά από την κ. Κατσωνοπούλου από το 1991, κάτι που γρήγορα έφερε τα πρώτα θετικά αποτελέσματα. Ετσι, από το 2000 και μετά οι πρώτες ανασκαφικές έρευνες απέδειξαν την ορθότητα της έρευνας και έφεραν στο φως πλήθος αρχαιοτήτων στην περιοχή που όλοι θεωρούσαν στείρα αρχαιολογικά.
Τα αποτελέσματα αυτών των ανασκαφών και μελετών, παρουσίασε η κ. Κατσωνοπούλου, συνεργάτες της και μέλη της ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Πατρών στο ΣΤ’ Διεθνές Συνέδριο της Εταιρείας Φίλων Αρχαίας Ελίκης το οποίο ξεκίνησε το Σάββατο και ολοκληρώνεται σήμερα στο Αίγιο.
Ουσιαστικά η ερευνητική ομάδα ανακοίνωσε ανατρεπτικά, για δεύτερη φορά, ότι εκτός από τον μύθο της εξαφάνισης στη θάλασσα που αποδείχθηκε λανθασμένος, η άποψη μέχρι σήμερα ήταν ότι η Ελίκη μετά τον σεισμό του 373 π.Χ. έπαψε να υπάρχει και την θέση της πήρε το γειτονικό Αίγιο, δεν επαληθεύεται από ευρήματα και επιστημονικά δεδομένα τα οποία ανακοινώθηκαν στο Συνέδριο.
Ετσι, με τις μελέτες τους έφεραν στο φως την εικόνα μιας νέας Ελίκης που ξαναγεννήθηκε μετά τον σεισμό και συνέχισε τη ζωή της για πολλούς αιώνες μετά, δημιουργώντας και πάλι υψηλά επιτεύγματα.
Οι επιστήμονες συνεχίζουν με αφοσίωση τις μελέτες των ευρημάτων τους, προστατεύοντας και συντηρώντας ταυτόχρονα τον μοναδικό αρχαιολογικό χώρο στην Ελίκη, όπου έχει ανασκαφεί μεγάλο κτιριακό συγκρότημα εργαστηρίων βαφής υφασμάτων και υφαντικής που χρονολογείται στα υστεροκλασικά και ελληνιστικά χρόνια (4ος-2ος αι. π.Χ.) και διατηρείται σε εξαιρετική κατάσταση.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
