Χονολουλού εκεί;

Ο διευθυντής σύνταξης της «Π» Κωνσταντίνος Μάγνης γράφει για το Καρναβάλι

Ξέραμε ότι το καρναβάλι έχει ένα πρόβλημα δημοσίων σχέσεων. Όχι με αυτούς που το καταλαβαίνουν, το ζουν, έχουν τις άκρες τους με δαύτο, τις ομάδες, τους πυρήνες, τα μαγαζιά και τα μασκαρέματα, αλλά με εκείνους που δεν έχουν βιωματική σχέση, δεν έχουν πρόσβαση στα κατατόπια και αυτό που τους μένει ως εικόνα και ήχος είναι μια παράφωνη κιτσαρία, άγαρμπη, αλαζονική, ξεσαλωματική και κομπορρήμων. (Που είναι και τέτοια, και γι’ αυτό αγαπάμε το καρναβάλι ακόμα πιο πολύ) Τώρα που –χάρη στις στήλες της «Π», ως επί το πλείστον, για να κάνουμε κι εμείς τη φιγούρα μας- ξεπήδησε το ερώτημα τι θα γίνει ρε παιδιά με το καρναβάλι και τη γενικότερη οικονομική συνθήκη, διαπιστώνουμε ότι το καρναβάλι της Πάτρας, κυρίως αυτής, δεν έχει και πολλούς φίλους στο κέντρο. Αντιμετωπίζεται σαν πομπή κακομαθημένων γλεντοκόπων που αρνούνται ξεροκέφαλα να διδαχθούν από το πάθημα του τζίτζικα, προκαλώντας τη μήνη των θεών με την ύβρη τους: Ακούς να έχουν το μυαλό τους σε διασκεδάσεις, χωρίς επίγνωση του υγειονομικού δράματος και του κινδύνου;

Δεν θέλει φαιά ουσία, βέβαια, για να καταλάβεις ότι δεν έχει να κάνει με το υγειονομικό δράμα και τον κίνδυνο, όσο με το άχτι που τρέφουν εναντίον του καρναβαλιού όλοι όσοι είναι ξένοι προς την αποκριάτικη κουλτούρα, ή που έχουν πείρα της μόνο ως ανέστιοι εξωτερικοί παρατηρητές. Το απωθημένο αυτό καθρεπτίζεται σε ευρηματικά, δηκτικά κείμενα όπως αυτό που διαβάσαμε: «Σας έλλειψε το καρναβάλι; Αρματα για τον ιό, ομοιώματα του Τσιόδρα και του Πολάκη, καουμπόηδες με αθλητικά παπούτσια, χαβανέζες με παλτουδάκια, ασταμάτητοι Τζίπσι Κινγκς στα ηχεία, σάχλες με φαλλούς;» και άλλα και άλλα συναφή απαξιωτικά, πλην χαριτωμένα και εύστοχα: Επαυξάνουμε το σχόλιο για τους Τζίπσι Κινγκς, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να αφαιρεθούν δια νομικού κανονισμού από το στοκ όλων των καρναβαλοτζιτζέι, όπως και τα τραγούδια του Τζόρτζι Νταν, και πάντως να απαγορευθούν από τα ηχεία των καφεφουρνάδικων όταν παίζονται ως κράχτης περιφερειακών επισκεπτών. Αλλά όπως ο Πολέμης αναφωνεί ότι όλα πατρίδα μας, κι αυτά κι εκείνα, έτσι και καρναβάλι είναι και οι κρυογάτσουλες χαβανέζες και οι καουμπόηδες χωρίς γελάδια και η προβλέψιμη κακόγουστη σάτιρα που παριστάνει την πολιτική κριτική ενώ απεργάζεται τον ρηχό, λαϊκίστικο καγχασμό με τετριμμένη σημειολογία. Καρναβάλι είναι η περιπαικτική απεικόνιση της ψυχής και της διάνοιας του ατόμου και του λαού, συνεπώς, εάν εξωραϊσεις, αφαιρέσεις, υπερσκηνοθετήσεις και στυλιζάρεις, απομακρύνεσαι από την πηγή του αυθεντικού. Αλλά όλα αυτά πέφτουν σαν χιονοστιβάδα καρακατσουλιού στ α μάτια των αμύητων, που ξενίζονται, απωθούνται, τρομοκρατούνται και μετατρέπονται σε αστυνομικούς της αισθητικής, της έκφρασης και εν τέλει της ψυχής των άλλων. Σου έρχεται στα χείλη να διακηρύξεις σε όποιον αρέσουμε, αλλά το κακό είναι πως θέλουμε να αρέσουμε και έχουμε ανάγκη να αρέσουμε, αν θέλουμε να συντηρήσουμε την εμπορική επιτυχία του εθίμου. Είναι όμως κρίσιμο να μη θυμώνουμε με όσους βλέπουν τη γιορτή μας σαν μια ακτή διάσπαρτη με αχινούς, και να ανεβάζουμε τη χωρητικότητα και την ευλυγισία της συγκατάβασής μας. Ασχετο: Στη Χαβάη, δεν κάνει ποτέ χειμώνα; Εχει κανείς κανέναν γνωστό στη Χονολολού;