Έχει και η Πάτρα την… Ιουλιέτα της! – Κοστούμια εποχής από την Πατρινή σχεδιάστρια Ελένη Παναγιωτοπούλου ΦΩΤΟ
«Είναι γοητευτικό να ταξιδεύεις για τις ανάγκες μιας ταινίας, στην οποία έχεις ράψει τα κοστούμια, να γνωρίζεις νέο κόσμο, να εμπλέκεσαι στα γυρίσματα…»
Παράτησε τη θέση της καθηγήτριας Αγγλικής Φιλολογίας στη Μέση Εκπαίδευση και φυσικά μια σίγουρη θέση στο Δημόσιο, για να αφοσιωθεί στη μεγάλη της αγάπη: Τον σχεδιασμό και το ράψιμο ιστορικών κοστουμιών και φορεσιών, με ιδιαίτερο προσανατολισμό στον κινηματογράφο και το θέατρο.
Η πατρινή σχεδιάστρια Ελένη Παναγιωτοπούλου, πτυχιούχος Ιστορίας της Τέχνης και με μεταπτυχιακό στη Μεγάλη Βρετανία, δημιούργησε το ατελιέ υψηλής ραπτικής «Βεστιάριο του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας» στην οδό Κορίνθου 228, όπου μπορεί κάποιος να θαυμάσει θεατρικά κοστούμια, καρναβαλικές στολές, καπέλα, μάσκες, βενετσιάνικες κούκλες κ.ά.
ΟΙ ΚΟΥΚΛΕΣ
Ξεκίνησε να κατασκευάζει τεράστιες κούκλες, κάτι που αγαπούσε από πολύ μικρή, αφού η ίδια ήταν συλλέκτρια: «Μάζευα κούκλες από όλο τον κόσμο! Ηταν κάτι που με συγκινούσε πάρα πολύ. Γρήγορα, άρχισα όχι μόνο να συλλέγω, αλλά και να σχεδιάζω τις δικές μου κούκλες, ιδρύοντας μάλιστα και ένα doll club. Σχεδίαζα κούκλες με υπαρκτά πρόσωπα από την ελληνική ιστορία. Μετά από 10 χρόνια ενασχόλησης με τις κούκλες, έφτιαξα τα δύο πρώτα κοστούμια ιστορικού περιεχομένου και συγκεκριμένα της περιόδου 1800-1890, τα οποία άρεσαν πάρα στο πατραϊκό κοινό.
Και έτσι δημιούργησα ένα τεράστιο βεστιάριο».
Η συλλογή της επικεντρώνεται κατά κύριο λόγο στο ιστορικό κοστούμι, αφού είναι κάτι που τη συγκινεί περισσότερο. Ομως καλύπτει όλο το φάσμα των στολών, έως και τη σύγχρονη εποχή.
«Η αγαπημένη μου εποχή είναι τα ευρωπαϊκά κοστούμια και η ροκοκό εποχή. Εχει πολύ εντυπωσιακά και φανταχτερά κοστούμια και τουαλέτες. Αν υπήρχε… μετεμψύχωση, θα μπορούσα να ήμουν και η μόδιστρος κάποιου βασιλιά εκείνης της εποχής!» λέει χαριτολογώντας και σημειώνει:
«Μου αρέσει να σχεδιάζω, αφού προηγουμένως κάνω μελέτη, ψάχνοντας τα ίχνη και τις αναφορές κάθε εποχής μέσα από ζωγραφικούς πίνακες, βιβλία κ.ά. έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι όσο το δυνατόν πιο ακριβές και αντιπροσωπευτικό. Θέλω να φτιάχνω, όσο γίνεται, πιο σωστές ρέπλικες».
Η ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ
Ιδιαίτερη έμφαση δίνει η Ελένη Παναγιωτοπούλου στη λεπτομέρεια: «Πρέπει να βρω το κατάλληλο ύφασμα, τα ανάλογα κουμπιά και όλες τις ενδυματολογικές πτυχές που συνθέτουν κάθε ρεύμα, τάση και εποχή. Είναι κάτι δύσκολο, πολύ χρονοβόρο, αλλά και κοστοβόρο».
Η ίδια μέσα από το ατελιέ της καλύπτει τις ανάγκες ποιοτικών καρναβαλικών χορών, αλλά και επετείων, εορτών, θεματικών πάρτι και πάσης φύσεως εκδηλώσεων.
Αλλά η μεγάλη της αγάπη παραμένει είναι το ράψιμο κοστουμιών για θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες.
Μέχρι τώρα έχει «ντύσει» δύο ταινίες της Ελενας Κοσκινά: Η μία ήταν αφιερωμένη στη ζωή του ποιητή Ανδρέα Κάλβου και η άλλη, αφιερωμένη στη ζωή της ζακυνθινής ποιήτριας Ελισάβετ Μοτσενέγκο, του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού και του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, που είχε πάει πρόσφυγας στη Ζάκυνθο.
Και αν μπορούσε να γινόταν ξανά… 20 χρονών, τότε θα παραδινόταν στον πυρετό της ενδυματολογικής δημιουργίας: «Θα ήμουν στο εξωτερικό για να ασχοληθώ επαγγελματικά με την υψηλή ραπτική, σε ταινίες, σε θέατρα, σε μεγάλους οίκους μόδας».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News