Μαρία Ροδοπούλου: “Η ομορφιά βρίσκεται στην απλότητα”

Εζησε όμορφα παιδικά χρόνια, τρέφοντας, ήδη από μαθήτρια του Δημοτικού, ένα όνειρο που περίμενε την εκπλήρωσή του. Οι σπουδές αρχιτεκτονικής εσωτερικών χώρων στη Φλωρεντία ήταν το διαβατήριο για μια επιτυχημένη καριέρα διακοσμήτριας με έδρα την Πάτρα (εδώ, της έκλεισε η μοίρα το μάτι). Ανθρωπος με θετική σκέψη, υπέρμαχος της απλότητας, η Μαρία Ροδοπούλου συνδυάζει τους ρόλους της ζωής της με αρμονία και ισορροπία.

 

Πάμε πίσω στο παρελθόν. Τι μνήμες κρατάτε από τα παιδικά σας χρόνια; Πώς ήταν η μικρή Μαρία;

Μεγάλωσα σε μια οικογένεια  με πολλή αγάπη. Είχα ήρεμα παιδικά χρόνια γεμάτα ξέγνοιαστα καλοκαίρια στο Ρίο, θερινό σινεμά, σουβλάκια στον «Ψηλό», βουτιές στον Μαραλέτο και αγαπημένους φίλους και φίλες. Από τα σχολικά μου χρόνια κρατώ τις πιο δυνατές και ουσιαστικές φιλίες μέχρι και σήμερα.

 

Πότε αποφασίσατε ότι η διακόσμηση ήταν αυτό που σας ταιριάζει επαγγελματικά και τι ακολούθησε μετά το σχολείο;

Την εποχή που πήγαινα Δημοτικό είχαμε την ωραία συνήθεια να ανταλλάσσουμε λευκώματα. Στην ερώτηση «Τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;» η απάντηση έχει παραμείνει η ίδια από την Τετάρτη Δημοτικού «Διακοσμήτρια!». Ετσι, λοιπόν, τελειώνοντας το σχολείο δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για να πάρω την απόφαση να φύγω για σπουδές στην Ιταλία και συγκεκριμένα στη Φλωρεντία, όπου και σπούδασα αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων στο Instituto per l’arte e il restauro που στεγαζόταν τότε στο πανέμορφο Palazzo Ridolfi.

 

Κι αφού ολοκληρώσατε τις σπουδές, ποια ήταν τα επόμενα βήματά σας;

Οταν τελείωσα τη σχολή άρχισα να ψάχνω για δουλειά στη Φλωρεντία. Είχα ήδη περάσει από συνεντεύξεις και είχα κλείσει σε ένα αρχιτεκτονικό γραφείο εκεί. Ερχόμενη πίσω στη Ελλάδα για διακοπές, στην ουρά μιας τράπεζας έκλεισα εντελώς αναπάντεχα την πρώτη μου δουλειά. Από  το μαγαζί εκείνο στην Κανακάρη ξεκίνησε ένας κύκλος που δεν έκλεισε ποτέ, δε γύρισα ξανά στη Φλωρεντία παρά μόνο για διακοπές…

 

Οπότε, να υποθέσω, δεν τέθηκε ζήτημα, έκτοτε, να ζήσετε εκτός Πάτρας.

Ακριβώς. Οπως είπα και παραπάνω η «μοίρα» με οδήγησε τελικά στην Πάτρα. Τα τελευταία χρόνια αναλαμβάνω βέβαια και αρκετά project στην Αθήνα. Δε μετάνιωσα ποτέ για την απόφαση μου αυτή γιατί εδώ κατάφερα να κάνω το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό «project» της ζωής μου, την οικογένειά μου.

 

Αυτό το «project» έχει και πολλές υποχρεώσεις, καθώς είστε ελεύθερη επαγγελματίας, σύζυγος και μητέρα τριών παιδιών. Ζόρικο ακούγεται. Πώς αντεπεξήλθατε στις απαιτήσεις των ρόλων σας; Σηκώσατε ποτέ τα χέρια ψηλά;

Ευτυχώς είμαι από τους ανθρώπους που πάντα βλέπουν τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Εχοντας λοιπόν δίπλα μου πολύ αγαπημένους μου ανθρώπους, όπως η μητέρα μου και ο σύζυγός μου, που είναι πάντα εκεί και με στηρίζουν, τα πράγματα ως επί το πλείστον κυλούν ομαλά.

 

Τι σας εμπνέει κάθε φορά που αναλαμβάνετε τη διακόσμηση ενός χώρου, και πώς λειτουργείτε όσον αφορά σε προσωπικούς χώρους;

Το πιο σημαντικό για εμένα στη δουλειά είναι ο σεβασμός στην προσωπικότητα και τις ανάγκες του πελάτη μου διότι το μυστικό κάθε επιτυχημένου  project είναι ο άνθρωπος που ζει, δημιούργει ή εργάζεται μέσα σε αυτό να μπορεί να το στηρίξει και το νιώθει πραγματικά μέρος της δικής του έκφρασης. Το μότο μου είναι «less is more». Νομίζω πως η απλότητα είναι αυτή που έχει τη δύναμη να εκφράσει την απόλυτη ισορροπία και ομορφιά.

 

Μπροστά σε τυχόν εμπόδια ή δυσκολίες, τι στάση κρατάτε;

Τα πιο σημαντικά εμπόδια και δυσκολίες βρίσκονται μέσα στο μυαλό μας, εμείς τα δημιουργούμε με τον τρόπο που βλέπουμε  τα πράγματα. Οπότε όταν με τους ανθρώπους που συνεργάζεσαι υπάρχει καλή συνεννόηση, υπομονή και προπάντων αλήθεια  κανένα πρόβλημα δεν είναι ανυπέρβλητο.

 

Κάποιο όνειρό σας που περιμένει να πραγματοποιηθεί;

Πέρυσι τον Αύγουστο, λόγω της πανδημίας, ακυρώθηκε ένα πολύ σημαντικό ταξίδι που ονειρευόμουν να κάνω χρόνια. Εύχομαι λοιπόν να μπορέσω να το πραγματοποιήσω σύντομα. Τα ταξίδια είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, με βοηθούν να παίρνω έμπνευση και να ισορροπώ μέσα μου.

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΚΡΙΣΤΥ ΚΟΥΝΙΝΙΩΤΗ