Μουρτζούκου: Μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα το αίτημα για ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, που έγινε αποδεκτό;
Στο απολογητικό της υπόμνημα (13/7/2025), η Μουρτζούκου εμφανίζεται διαφορετική. Μιλά για «θολούρα», «απώλεια επαφής με την πραγματικότητα», «κενά μνήμης» και «ανεξέλεγκτες κινήσεις»
Από τις δικαστικές αρχές εγκρίθηκε η διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης για την προσωρινά κρατούμενη Ειρήνη Μουρτζούκου, κατηγορούμενη για εγκλήματα ανθρωποκτονίας και απόπειρας ανθρωποκτονίας ανηλίκων – μεταξύ αυτών και των ίδιων της των παιδιών. Όμως, η κίνηση αυτή δεν είναι παρά μια ευκαιρία να αποδομηθεί πλήρως το αφήγημα της «θολούρας» και των «κενών μνήμης» που προβάλλει η 25χρονη, ενώ θυμάται με εκπληκτική λεπτομέρεια παρασκηνιακές συζητήσεις, ψιθυρολογίες και περιστατικά που βολεύουν την υπεράσπισή της.
Μια δικογραφία που μοιάζει να ξεπηδά από τις πιο σκοτεινές σελίδες της εγκληματολογίας φέρνει στο φως μια εκκωφαντική αποκάλυψη: το αίτημα της Ειρήνης Μουρτζούκου για ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη έγινε δεκτό από τις δικαστικές αρχές. Το έγγραφο που αποκάλυψε η «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ», έχει εκδοθεί από τον ανακριτή Πάτρας και αποτυπώνει μια υπόθεση που προκαλεί φρίκη, ενώ εκθέτει την κατηγορουμένη, που ισχυρίζεται «κενά μνήμης» για τις φρικαλεότητες που της αποδίδονται, αλλά θυμάται με χειρουργική ακρίβεια λεπτομέρειες από τη ζωή της και τις κινήσεις τρίτων. Είναι η Μουρτζούκου μια ψυχρή δολοφόνος που προσποιείται την ψυχική διαταραχή ή μια γυναίκα που οι πράξεις της υπαγορεύτηκαν από ανεξέλεγκτες ψυχικές διαταραχές;
Η απόφαση του ανακριτή να εγκρίνει την ψυχιατρική εξέταση είναι μια ορθή κίνηση που θα ξεσκεπάσει το τερτίπι της και θα αποδείξει αν οι ισχυρισμοί της για «θολούρα» αντέχουν στη δοκιμασία της επιστήμης.
Οι κατηγορίες
Η Ειρήνη Μουρτζούκου, προσωρινά κρατούμενη στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού, αντιμετωπίζει κατηγορίες για ανθρωποκτονίες από πρόθεση, τετελεσμένες και σε απόπειρα, που εκτείνονται από το 2020 έως το 2023. Το έγγραφο περιγράφει με ανατριχιαστική λεπτομέρεια τις αποδιδόμενες πράξεις: «Κατηγορείσαι ως υπαίτια του ότι […] εκ προθέσεως τέλεσες, με περισσότερες πράξεις σου περισσότερα εγκλήματα, που προβλέπονται στο νόμο και τιμωρούνται με στερητική της ελευθερίας ποινή».
Συγκεκριμένα:
– 2020, Πάτρα: Στην οικία της επί της οδού Πανσελήνου 24, η Μουρτζούκου φέρεται να επιχείρησε να σκοτώσει τη σύντροφό της, «έχοντας αποφασίσει σε ήρεμη ψυχική κατάσταση […] πιέζοντας μαξιλάρι στο πρόσωπο». Η απόπειρα απέτυχε καθώς «η παθούσα ξύπνησε».
– 2020-2021, Πάτρα: Στις 11 Δεκεμβρίου 2020, στο «Καραμανδάνειο» Νοσοκομείο Παίδων, κατηγορείται ότι αποπειράθηκε να φράξει τις αναπνευστικές οδούς βρέφους της φίλης της, και κουμπάρας της. Στις 4 Φεβρουαρίου 2021, στην ίδια οικία, «σκότωσε το ως άνω ανήλικο θήλυ βρέφος […] προκαλώντας του υποξία με υποξικό – ασφυκτικό μηχανισμό».
– 2022, Κάτω Αχαΐα: Στις 18 Ιουνίου 2022, η Μουρτζούκου φέρεται να σκότωσε το δικό της βρέφος, μόλις 17 ημερών, με παρόμοιο τρόπο: «φράσσοντας εντελώς τις αναπνευστικές οδούς […] προκαλώντας του υποξία».
– 2023, Κάτω Αχαΐα και Αθήνα: Το 2023, η κατηγορούμενη κατηγορείται για τέσσερις απόπειρες ανθρωποκτονίας (14 Σεπτεμβρίου, 7, 9 και 12 Οκτωβρίου) εναντίον του δεύτερου βρέφους της, Μαρίας-Φρειδερίκης, και τελικά για τη δολοφονία του στις 17 Οκτωβρίου 2023 στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», «προκαλώντας του υποξία με ασφυκτικό υποξικό μηχανισμό».
Μια βολική «θολούρα»
Στο απολογητικό της υπόμνημα (13/7/2025), η Μουρτζούκου εμφανίζεται διαφορετική. Μιλά για «θολούρα», «απώλεια επαφής με την πραγματικότητα», «κενά μνήμης» και «ανεξέλεγκτες κινήσεις». Ομως, πώς γίνεται η ίδια γυναίκα που κατηγορείται ότι σε ήρεμη ψυχική κατάσταση έπνιξε τρία βρέφη και επιχείρησε άλλες τέσσερις φορές να αφαιρέσει ζωή να θυμάται με εκπληκτική διαύγεια λεπτομέρειες από τη ζωή της και τις κινήσεις τρίτων; Στην απολογία της, περιγράφει με ακρίβεια περιστατικά όπως τον θάνατο της αδελφής της όταν ήταν 13 ετών: «Θυμάμαι ότι πήγα στο δωμάτιό της. Αυτή ήταν στο πάτωμα και εγώ ήμουν από πάνω της. Δεν κατάλαβα εκείνη τη στιγμή ότι πέθανε…». Επίσης, για τον θάνατο του πρώτου της βρέφους ισχυρίζεται: «Ξύπνησα και το είχα πλακώσει στον ύπνο μου. Το είχα πάρει από το σπίτι της μάνας μου το βράδυ, γυρίσαμε στο σπίτι που έμενα με τον Sumon και πέσαμε για ύπνο στο ίδιο κρεβάτι. Λίγη ώρα μετά ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι κοιμόμουν επάνω του».
Και, το πιο εξοργιστικό, θυμάται ακόμα και τις κινήσεις της φίλης της και κουμπάρας της την ημέρα του θανάτου του βρέφους της, υποστηρίζοντας ότι «δεν απουσίαζε για εργασία, αλλά για ολιγόωρη νυχτερινή έξοδο που έγινε ολονύκτια»!
Πώς γίνεται, λοιπόν, να θυμάται τέτοιες λεπτομέρειες, ακόμα και κουτσομπολιά για τη ζωή των άλλων, αλλά να ισχυρίζεται «κενά μνήμης» για τις φρικτές πράξεις της; Είναι δυνατόν η ίδια γυναίκα που περιγράφει με τόση ακρίβεια περιστατικά να μη θυμάται ότι έπνιξε τέσσερα βρέφη, συμπεριλαμβανομένων των δικών της παιδιών; Αυτό το παιχνίδι της «θολούρας» μοιάζει με ένα καλοστημένο τερτίπι για να αποφύγει τις συνέπειες των πράξεων της.
Η αρχή του τέλους για το αφήγημα
Το αίτημά της για ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη έγινε δεκτό με την απόφαση του Ανακριτή: «Κατά τις διατάξεις των άρθρων 183 επ. του ΚΠΔ […] κρίνεται αναγκαίος ο διορισμός πραγματογνωμόνων ιατρών-ψυχιάτρων». Μια απόφαση που, αντί να αποτελέσει σανίδα σωτηρίας για την κατηγορούμενη, θα αποδειχθεί το τελειωτικό χτύπημα στο αφήγημά της, καθώς η επιστήμη καλείται να αποφανθεί αν οι ισχυρισμοί της για «θολούρα» και «κενά μνήμης» είναι αληθινοί ή απλώς ένα καλοστημένο θέατρο.
Οι πραγματογνώμονες
Η ψυχιατρική εξέταση ανατέθηκε στους διακεκριμένους καθηγητές Γεώργιο Αλεβιζόπουλο και Μιχαήλ Χατζούλη, με εξειδίκευση στη δικανική ψυχιατρική, οι οποίοι καλούνται να απαντήσουν σε κρίσιμα ερωτήματα:
– Υπέφερε η Μουρτζούκου από ψυχική ή διανοητική διαταραχή που την καθιστούσε ανίκανη να αντιληφθεί το άδικο των πράξεών της, σύμφωνα με το άρθρο 34 του Ποινικού Κώδικα;
– Είχε μειωμένη ικανότητα καταλογισμού, ακόμα κι αν δεν είχε εκλείψει πλήρως;
– Είναι σε θέση να παρακολουθήσει τη δίκη με πλήρη πνευματική διαύγεια και να υπερασπιστεί τον εαυτό της;
– Υπήρχε διαταραχή του οργανισμού της λόγω τοκετών κατά τις επίμαχες περιόδους, ιδίως τον Ιούνιο του 2022 και τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 2023;
Το έγγραφο ορίζει: «Οι διορισθέντες πραγματογνώμονες […] να αποφανθούν με αιτιολογημένη έγγραφη έκθεση-γνωμοδότησή τους, που θα εγχειρίσουν ενώπιον του αρμόδιου τακτικού Ανακριτή Αθηνών εντός ενός (1) μήνα από την όρκισή τους».
Αυτή η έκθεση δεν είναι απλώς μια διαδικασία – είναι το κλειδί που θα κρίνει αν η Μουρτζούκου θα αντιμετωπίσει τη Δικαιοσύνη ως ψυχρή δολοφόνος ή ως θύμα της ίδιας της ψυχής της. Όλα τα στοιχεία, όμως, δείχνουν ότι η «θολούρα» της είναι μια βολική δικαιολογία που δεν θα αντέξει στον έλεγχο των ειδικών.
Γιατί είναι κρίσιμο το αίτημα;
Η αποδοχή του αιτήματος για ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη δεν είναι απλώς μια διαδικαστική εξέλιξη. Είναι η στιγμή της αλήθειας για την Ειρήνη Μουρτζούκου, που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από ισχυρισμούς ψυχικής διαταραχής για να αποφύγει την πλήρη ευθύνη για τα εγκλήματά της. Εάν οι πραγματογνώμονες διαπιστώσουν ότι έπασχε από σοβαρή ψυχική διαταραχή, η ποινική της ευθύνη μπορεί να μειωθεί ή ακόμα και να εκλείψει, σύμφωνα με το άρθρο 34 του Ποινικού Κώδικα. Αν, όμως, αποδειχθεί ότι ενήργησε σε «ήρεμη ψυχική κατάσταση», όπως περιγράφει το κατηγορητήριο, οι συνέπειες θα είναι συντριπτικές – και δικαίως.
Πώς μπορεί μια γυναίκα που θυμάται κάθε λεπτομέρεια από τη ζωή της, από τις εξόδους της κουμπάρας της μέχρι το πού βρισκόταν το βράδυ που πέθανε το παιδί της, να ισχυρίζεται ότι «δεν ήξερε τι έκανε» όταν έπνιγε τα ίδια της τα βρέφη; Μπορεί μια μητέρα να φτάσει σε τέτοια σημεία χωρίς να υποφέρει από βαριά ψυχική νόσο; Ή μήπως η ψυχιατρική εξέταση είναι το τελευταίο της χαρτί, μια απεγνωσμένη προσπάθεια να γλιτώσει την τιμωρία για πράξεις που σόκαραν την κοινωνία;
Ανάμεσα στο «τέρας» και στον ασθενή
Η Ειρήνη Μουρτζούκου παίζει με τη λογική και το συναίσθημα της κοινωνίας, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως θύμα της δικής της ψυχής. Όταν, όμως, θυμάται με τόση ακρίβεια κάθε λεπτομέρεια της καθημερινότητάς της, από τις κινήσεις της κουμπάρας της μέχρι το τι συνέβη στο σπίτι της το μοιραίο βράδυ, πώς μπορεί να ισχυρίζεται ότι «δεν θυμάται» τις δολοφονίες; Η γραμμή ανάμεσα στην παράνοια και την προσποίηση είναι λεπτή, αλλά η ψυχιατρική εξέταση θα δείξει αν η Μουρτζούκου είναι ένα «τέρας» που ενήργησε με πλήρη συνείδηση ή μια ψυχικά ασθενής που έχασε τον έλεγχο.
Επαναξιολόγηση ιατροδικαστικών εκθέσεων
Παράλληλα με την ψυχιατρική εξέταση, το έγγραφο αποκαλύπτει ότι οι ιατροδικαστικές εκθέσεις για τα θύματα επαναξιολογούνται από την Τριμελή Επιτροπή Πραγματογνωμόνων: «Παραγγέλλεσθε […] όπως προβείτε στην επαναξιολόγηση των ως άνω ιατροδικαστικών εκθέσεων». Οι εκθέσεις αυτές, που αφορούν τις νεκροψίες τριών βρεφών, θα εξεταστούν εντός δύο μηνών, δεδομένης της προσωρινής κράτησης της κατηγορούμενης από τις 7 Ιουλίου 2025. Αυτή η επαναξιολόγηση θα ρίξει φως στις συνθήκες των θανάτων και θα ενισχύσει το κατηγορητήριο, αποδομώντας περαιτέρω κάθε προσπάθεια της Μουρτζούκου να κρυφτεί πίσω από ψευδείς ισχυρισμούς.
Τα αναπάντητα ερωτήματα
Η υπόθεση Μουρτζούκου δεν είναι απλώς μια δικαστική υπόθεση· είναι ένας καθρέφτης της ανθρώπινης ψυχής και των ορίων της. Πώς μπορεί μια νεαρή γυναίκα να κατηγορείται για τέτοια εγκλήματα και να ισχυρίζεται ότι «δεν θυμάται»; Είναι δυνατόν οι τοκετοί να προκάλεσαν ψυχικές διαταραχές που την οδήγησαν σε αυτές τις πράξεις; Και, αν ναι, γιατί δεν ζήτησε βοήθεια νωρίτερα; Ή μήπως η ψυχιατρική εξέταση είναι το τελευταίο της χαρτί, μια απελπισμένη απόπειρα να αποφύγει την τιμωρία που αξίζει για τα εγκλήματά της; Οι πραγματογνώμονες καλούνται να ξεκλειδώσουν την αλήθεια.
Το έγγραφο κλείνει με σαφή εντολή: «Παραγγέλλουμε την επίδοση της παρούσας στους διορισθέντες πραγματογνώμονες, στην Εισαγγελέα […] στην κατηγορούμενη και στις παριστάμενες προς υποστήριξη της κατηγορίας». Η δικογραφία παραμένει ανοιχτή, αλλά η ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη είναι το κλειδί που θα αποκαλύψει αν η Μουρτζούκου είναι μια δολοφόνος που ενήργησε με πλήρη συνείδηση ή μια γυναίκα που έχασε τον έλεγχο.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
