Ο Αλέξανδρος Ρήγας μιλάει αποκλειστικά στην «Π»: «Ευτυχία είναι να μη φοβάσαι!»
Ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης εμφανίζεται σήμερα στην Πάτρα με τη σάτιρα «Εκείνος και Εκείνος». Μιλά αποκλειστικά στην «Π» για την καυστική κωμωδία και σχολιάζει όσους δεν σέβονται την αρχαία ελληνική γραμματεία.
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου και ο Αλέξανδρος Ρήγας εμφανίζονται σήμερα και αύριο ενώπιον του πατρινού κοινού στο «Πάνθεον», με το φημισμένο σατιρικό έργο «Εκείνος και Εκείνος» του Κώστα Μουρσελά, υποδυόμενοι τον Λουκά και τον Σόλωνα, δύο αντισυμβατικούς αλήτες, που θέτουν ερωτήματα και προβληματισμούς, για τη ζωή, τον προορισμό του ανθρώπου και την έννοια της προσωπικής ελευθερίας.
Ο Αλέξανδρος Ρήγας, που είναι και σκηνοθέτης της παράστασης, μίλησε στην «Π», με αφορμή αυτή την ποιητική καυστική κωμωδία.
-Οι δύο ήρωες, νιώθουν την ανάγκη να σπάσουν το αβγό, δηλαδή το σύστημα. Εσείς, έχετε νιώσει την ανάγκη να σπάσετε τα στερεότυπα;
Πολύ φοβάμαι, ότι αυτό που περιγράψατε, το νιώσαμε την περίοδο της εφηβείας μας. Δυστυχώς, όσο υπάρχουμε σε ένα οργανωμένο σύστημα, αναγκαζόμαστε σιγά-σιγά να το ξεχνάμε. Ακριβώς για τον λόγο αυτό, υπάρχουν αυτά τα σπουδαία έργα, για να μας θυμίζουν τι χάσαμε! Τους χαμένους παράδεισους! Χάσαμε τον αγώνα για την προσωπική μας ελευθερία. Είναι πολύ ακριβό πράγμα η ελευθερία, έχει πολύ κόστος.
Οι ήρωες στοχάζονται, την ελευθερία, τη χαρά, την ευτυχία, την ανάγκη τους να δημιουργούν, να σκέφτονται, να κάνουν έρωτα, να μιλάνε, να φιλοσοφούν, να γελάνε και κυρίως να βρίσκουν χρόνο για να αγαπάνε. Αυτό πραγματεύεται το έργο του Μουρσελά.
Με τον Γιώργο Κωνσταντίνου πάνω στη σκηνή, αυτό προσπαθούμε να μεταδώσουμε στους θεατές. Να κάνουμε έστω και έναν να θυμηθεί, έστω για λίγο, την περίοδο που ήταν νέος! Που είναι πάρα πολύ μακρινό, αλλά και πάρα πολύ κοντινό… Αρκεί να το σκεφτείς και να αποφασίσεις ότι το να κάνεις μια ρωγμή στο προσωπικό σου «αβγό», στο δικό σου ανελεύθερο καθεστώς, μπορεί και να αξίζει το κόστος και το ρίσκο!
-Εχετε νιώσει να επαναστατεί μέσα σας ο νεαρός Αλέξανδρος και να σας τραβάει από το μανίκι για να γυρίσετε πίσω;
Ναι, το έχει κάνει πολλές φορές! Εχω την τύχη-δυνατότητα, να επαναστατώ μέσα από τα κείμενα και τους ρόλους. Ειδικά από αυτούς που είναι πιο άναρχοι και ελεύθεροι. Οπότε, ίσως εκεί διαισθάνομαι ότι εκείνες οι επιστροφές στο παρελθόν, πιάνουν τόπο! Ποτίζουν τις λέξεις και μπαίνουν στα στόματα ηρώων που θαυμάζω. Κάνω βουτιές στη νεότητά μου, μέσα από τους ήρωες!
«Εκείνος κι Εκείνος» ο Γιώργος Κωνσταντίνου και ο Αλέξανδρος Ρήγας, Παραστάσεις: Σήμερα Σάββατο, απογευματινή ώρα 18:00 και βραδινή ώρα 21:15. Αύριο Κυριακή, ώρα 20:00 / Θέατρο «Πάνθεον»
-Απαντάει το έργο και σε δικά σας ερωτήματα;
Βεβαίως! Το έργο είναι σπουδαίο γιατί δίνει απαντήσεις και θέτει καίρια ερωτήματα για πράγματα που αφορούν όλους μας ή που έχουμε ξεχάσει ή που μας έχουν αγγίξει και μας έχουν «τσαλακώσει» το μυαλό και την ψυχή, όταν ήμασταν νέοι. Γι’ αυτό είναι ένα έργο σπουδαίο, γιατί μπορεί να ακουμπήσει, στην σκέψη και την ευαισθησία, όλων μας ανεξαιρέτως!
-Ποια είναι για εσάς, η απόλυτη ευτυχία;
Για μένα η απόλυτη ευτυχία είναι το να μην φοβάσαι! Να μην σε νοιάζει! Ο,τι μπορεί να σημαίνει αυτό! Και να έχεις υποχρέωση μόνο στον εαυτό σου. Να κάνεις μόνο αυτό για το οποίο προορίζεσαι. Να είσαι ευτυχής, να είσαι χαρούμενος.
Ακούγεται ίσως, πολύ αναρχικό, πολύ αλήτικο, πολύ αιρετικό! Ο άνθρωπος είναι γεννημένος και προορισμένος να βρει τη χαρά και να κυνηγάει την ευτυχία. Και όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ως οργανωμένη κοινωνία, δεν είναι πράγματα που μας οδηγούν στη χαρά και την ευτυχία. Ισως, πολλές φορές, μας απομακρύνουν από αυτά!
-Πόσο εύκολο ήταν για εσάς, να σκηνοθετήσετε μία τέτοια ποιητική κωμωδία, που ταυτόχρονα είναι πολιτικό και κοινωνικό σχόλιο;
Ηταν πάρα πολύ εύκολο, γιατί απλώς αποφάσισα εξ αρχής να σεβαστώ το κείμενο του Μουρσελά. Δεν έκανα καμία προσπάθεια εντυπωσιασμού, ο τρόπος που το προσέγγισα είναι ακαδημαϊκός. Αν το πω πιο παιδικά, είναι πολύ αθώος! Οτι απλώς άφησα το κείμενο να υπάρχει! Αφαίρεσα κάθε τι περιττό στη σκηνοθετική μου ματιά και απλώς άφησα αυτό: τους δύο σπουδαίους ρόλους να λένε την ιστορία τους πάνω στη σκηνή. Δηλαδή ο τρόπος που σκηνοθέτησα το έργο είναι ότι… δεν το σκηνοθέτησα! Δεν ήθελα να υπάρχει τίποτα σκηνοθετικό, που να αφαιρεί από τον θεατή την ικανότητα, την ψυχή και το βλέμμα να ακουμπήσει τους ήρωες!.
«ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΠΙΟ… ΕΞΥΠΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΡΙΠΙΔΗ»
-Σημειώνετε ότι σεβαστήκατε το κείμενο. Θα αδράξω την ευκαιρία για να σας ρωτήσω: Πώς νιώθετε όταν κάποιοι σκηνοθέτες ή μεταφραστές δεν δείχνουν να σέβονται τα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, παρουσιάζοντας παραστάσεις που ακροβατούν ανάμεσα στο ρηξικέλευθο και το αυθαίρετο;
Πολλές φορές μπορεί να με ενοχλεί όταν βλέπω ότι υπάρχει πρόθεση γι’ αυτό. Πρόθεση να προκαλέσουν ή να φανούν πιο έξυπνοι, από το σπουδαίο κείμενο που έχουν απέναντί τους. Οταν, λοιπόν, αναγνωρίζω μια πρόθεση πρόκλησης ή να φανούν πιο έξυπνοι από τον Ευριπίδη, αυτό με ενοχλεί βαθιά. Δεν νομίζω, όμως, ότι στην πορεία των χρόνων, κάποιος μπορεί να κάνει κάποιο κακό στον Ευριπίδη, ό,τι και να του κάνει στην Επίδαυρο ή στο Ηρώδειο.
Από την άλλη, όταν μπορώ να διακρίνω ότι είναι μια σκηνοθετική πρόταση διαφορετικής, αλλά αγνής ανάγνωσης του έργου από έναν σκηνοθέτη, ακόμα και αν κάνει λάθος, δεν μπορώ να είμαι απέναντί του.
-Γιατί από τους δύο ήρωες-φίλους του έργου, επιλέξατε να ενσαρκώσετε τον Σόλωνα;
Γιατί αισθάνομαι ότι ο Σόλων είναι από την πλευρά του ηθοποιού, ότι είναι πιο κοντά σε μένα. Αισθάνομαι ότι είναι ο ρόλος του διανοούμενου της παρέας, του ανθρώπου που έχει έτοιμες απαντήσεις και που οδηγεί τον αδαή, τον «αθώο» Λουκά. Ηταν πιο εύκολο για μένα, σκηνικά. Αν και συγγραφικά, λατρεύω και τους δύο ρόλους. Αισθάνθηκα πιο «ασφαλής» στη σκηνή, ως Σόλων.
-Δεν φοβηθήκατε, μήπως θα ήταν κάπως δύσκολο να «συνομιλήσετε» πάνω στη σκηνή με τον Γιώργο Κωνσταντίνου, ο οποίος ηλικιακά είναι μεγαλύτερος από εσάς;
Οχι, δεν το σκέφτηκα καθόλου γιατί αυτό που έχω διακρίνει στον Γιώργο είναι ότι είμαστε δύο ηθοποιοί χωρίς δόλο! Χωρίς δεύτερη σκέψη! Ηρθαμε στην πρόβα, εντελώς αθώοι, σαν δύο άνθρωποι που ξεκινάνε τώρα και έχουν να πουν ένα παραμύθι! Και ξέρετε κάτι; Αν έρθεις απέναντι σε ένα έργο «καθαρός», χωρίς άλλες προθέσεις, δεν παίζουν σημασία ούτε οι ηλικίες, ούτε η διαφορά εμπειρίας πάνω στη σκηνή.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
