Ο επαγγελματίας πυγμάχος από την Πάτρα που σαρώνει
Η επαγγελματική πυγμαχία είναι πιο σκληρό άθλημα με τον αθλητή να έχει κίνητρο το χρηματικό ποσό
Η Πάτρα είναι μια πόλη που έχει μακρά παράδοση στην πυγμαχία, καθώς έχουν βγει και συνεχίζουν να βγαίνουν σπουδαίοι αθλητές. Η επαγγελματική πυγμαχία όμως, είναι κάτι διαφορετικό. Το άθλημα γίνεται πιο σκληρό, ο αθλητής έχει κίνητρο το χρηματικό ποσό που θα πάρει μετά από τη νίκη του και όλα λειτουργούν διαφορετικά.
Ο πατρινός αθλητής Μάριος Κόλλιας είναι ένας από τους επαγγελματίες πυγμάχους της χώρας μας, με αρκετές διακρίσεις τα τελευταία χρόνια. Το πρωί εργάζεται και το απόγευμα προπονείται. «Ξεκίνησα την πυγμαχία με τον Ντίνο Γαλανό στον ΠΑΟΠ στο Κουκούλι. Πήρα τρία πρωταθλήματα και το 2014 μπήκα στην επαγγελματική πυγμαχία, που είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Το λιγότερο που μπορείς να παίξεις είναι τέσσερις γύροι και το περισσότερο 12 γύροι. Επιτρέπονται χτυπήματα που απαγορεύονται στην ερασιτεχνική πυγμαχία. Διαφέρει από χώρα σε χώρα», λέει ο 30χρονος πυγμάχος, ο οποίος πλέον έχει το δικό του επιτελείο.
«Ο επαγγελματίας πυγμάχος είναι μόνος του, δεν ανήκει σε σωματείο. Διαλέγει τον προπονητή και το επιτελείο του. Εγώ συνεργάζομαι με τον Αλέξη Καραλή στον Σπάρτακο και έχω έναν άνθρωπο από το Κόσοβο και έναν από τη Σουηδία, που με προμοτάρουν και μου κλείνουν αγώνες».
Αλήθεια, με ποιο κριτήριο κλείνονται οι αγώνες; «Γίνονται προτάσεις. Σου λένε “θέλεις να παίξεις με τον τάδε; Σου δίνω τόσα”. Ανάλογα μετά ανεβαίνει η βαθμολογία σου προς τον παγκόσμιο τίτλο. Οσο κερδίζεις, ανεβαίνει το πρεστίζ, η φήμη σου και γίνονται περισσότερες προτάσεις. Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν υπάρχει το κατάλληλο υπόβαθρο, αλλά και η τεχνογνωσία. Και αυτό είναι κακό γιατί συναγωνίζεσαι σπουδαίους αντιπάλους που κάνουν 15 ώρες προπόνηση και εμείς προσπαθούμε με πολύ λιγότερες ώρες να τους κοντράρουμε. Πρόκειται για αθλητική και ηθική αναγνώριση. Είναι πολύ σκληροί οι αγώνες. Ωστόσο, είναι πολύ ωραίο να βλέπεις ότι μπορείς να κοντράρεις αθλητές, που προπονούνται εντατικά και ασχολούνται μόνο μ’ αυτό».
Στην επαγγελματική πυγμαχία δεν μπορεί ένας αθλητής να κλείσει αγώνα χωρίς μάνατζερ, οι οποίοι παίρνουν ένα ποσοστό από την αμοιβή του. Πρέπει να βγάλει επαγγελματική κάρτα, να περάσει από πολλές ιατρικές εξετάσεις.
Ο Κόλλιας ανήκει στην κατηγορία των +91 κιλών και αναγκάζεται πολλές φορές να αντιμετωπίσει βαρύτερους αντιπάλους με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την έκβαση ενός αγώνα. «Πριν από δύο χρόνια έπαιζα στη Σουηδία με τον Ατίλα Λέβιν, έναν από τους μεγαλύτερους πυγμάχους, ο οποίος τότε ήταν 131 κιλά και εγώ 101. Δυσκολεύτηκα πολύ. Ηταν παλιός παγκόσμιος πρωταθλητής, πολύ έμπειρος και έχασα στα σημεία. Ηταν ένας πραγματικά δύσκολος αγώνας, όμως στο τέλος ήμουν μια χαρά. Το σπάσιμο της μύτης, τα σκισίματα και οι θλάσεις στα πλευρά είναι κάτι πολύ συνηθισμένο. Αυτά γίνονται και στην προπόνηση».
Ο Μάριος Κόλλιας ανήκει πλέον στην σουηδική ομοσπονδία επαγγελματικής πυγμαχίας και η τελευταία του νίκη ήταν πριν από δύο εβδομάδες όταν αντιμετώπισε στη σκανδιναβική χώρα έναν αντίπαλο από τη Βοσνία, τον οποίο και νίκησε. Μπορεί να φαίνεται παράξενο, όμως η Σουηδία έχει βγάλει σπουδαίους επαγγελματίες πυγμάχους, ενώ μεγάλες δυνάμεις εκτός από τις ΗΠΑ είναι στην Ευρώπη η Γερμανία και η Αγγλία.
Πώς σχολιάζει ο πατρινός πυγμάχος το ότι πολλοί συνδέουν την πυγμαχία με τη νύχτα; «Σίγουρα υπάρχει, αλλά δεν είναι όλοι έτσι. Κυρίως, πρόκειται για αθλητές που δεν προόδευσαν στο άθλημα και έμπλεξαν. Είναι λυπηρό, αλλά συμβαίνει». Εχει βγάλει τόσα χρήματα τα τελευταία 7 χρόνια που ασχολείται με την επαγγελματική πυγμαχία, που να πει ότι άξιζε τον κόπο; «Οχι, σε καμία περίπτωση. Βλέπω, όμως, ότι έστω και τώρα, σιγά – σιγά οι κόποι ανταμείβονται, ανεβαίνει το κασέ και παραμένουν υψηλοί οι στόχοι».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
