Προκαλεί ο αναθεωρητισμός του Τραμπ: Πρέπει να τρομάζουμε ή δεν υπάρχει λόγος; – Απαντούν τρεις ειδικοί

Χρήστος Βεργανελάκης

Ο «τυφώνας Τραμπ» πλησιάζει… Στις 20 Ιανουαρίου ορκίζεται πρόεδρος των ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ. Και από τις 21 αρχίζει το «πάρτι»! Κάποιοι προβλέπουν πως ο «τυφώνας» θα είναι σαρωτικός. Κάποιοι άλλοι πως θα έχει μεν μπόλικες αναταράξεις αλλά θα είναι, γενικά, ήπιος!

Αυτό που παρακολουθούμε, πάντως, τις τελευταίες μέρες δείχνει ανησυχητικό.

Ο Αμερικανός πρόεδρος, την επομένη της έγκρισής του από το Κογκρέσο, προχθές, έβγαλε έναν ωμό αναθεωρητισμό που τρομάζει: απείλησε να θέσει υπό τον πλήρη έλεγχο των ΗΠΑ τη Διώρυγα του Παναμά και τη Γροιλανδία, ακόμα και με τη χρήση πολεμικής βίας. Θέλει τις δύο περιοχές να «ανήκουν» στις ΗΠΑ. Να τις ελέγχουν οι ΗΠΑ.

Παράλληλα, ο Τραμπ έχει βάλει στο μάτι και τον Καναδά! Την ίδια ώρα, ο φόβος για τσουνάμι, εξ Αμερικής, που θα χτυπήσει τη Γηραιά Ηπειρο παραμένει ισχυρός.

Το 5% του ΑΕΠ κάθε χώρας της ΕΕ στον προϋπολογισμό για την άμυνα μοιάζει εφιαλτικό.
Η ΕΕ τρέμει στην ιδέα να εφαρμόσει ο Αμερικανός πρόεδρος την ακραία οικονομική πολιτική «America First» που έχει εξαγγείλει προεκλογικά. Ουσιαστικά, θα κηρύξει οικονομικό πόλεμο στην ΕΕ μέσω βαρύτατων δασμών στα εισαγόμενα προϊόντα.

Το ερώτημα στους καλεσμένους μας απλό και σαφές:

-Πιστεύετε ότι όσα λέει ο Ντόναλντ Τραμπ περί διακαούς επιθυμίας του να προσαρτήσει στις ΗΠΑ, με κάθε τρόπο, Γροιλανδία, Καναδά, Παναμά, αποτελούν πραγματικές επιδιώξεις του ή απλώς το κάνει ως επίδειξη ισχύος;

-Οι εμπορικές και οικονομικές «απειλές» του προς την Ευρώπη είναι ειλημμένες αποφάσεις ή κινήσεις τακτικής απλώς;
Γενικά, πρέπει να τρομάζουμε για το τι θα συμβεί μόλις αναλάβει και επίσημα ή πρόκειται για «άσφαιρα πυρά»;

Μάριος Ευθυμιόπουλος: «Θα χρειαστούμε ηγέτες που να επιδιώκουν»!

Ο Μάριος Ευθυμιόπουλος αναπληρωτής καθηγητής διεθνούς ασφάλειας και στρατηγικής στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου εκτιμά στην τοποθέτησή του ότι το «παιχνίδι» αλλάζει θεαματικά πλέον.

«Μέχρι στιγμής υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα για τον Τραμπ: σίγουρα προκαλεί. Γιατί απλά είναι διαφορετικός. Προφανώς και μέχρι τώρα δοκίμαζε τα ”νερά” της παγκόσμιας επικοινωνίας, προκειμένου να μελετήσει πώς αντιδρά ο κόσμος. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι ”έμπειρος” καθώς αυτή είναι η δεύτερη θητεία του. Στην πρώτη έκανε αρκετά λάθη.

Τα πιστεύει αυτά που λέει. Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι ότι δίνει και εξηγήσεις, οι οποίες, παράλογες ή όχι, έχουν κάποιο νόημα ιστορικό. Ως παράδειγμα ο Καναδάς. Ξεχνάμε ότι η ασφάλεια του Καναδά, βόρεια και δυτικά, περνάει από τις ΗΠΑ, καθώς έχουν την Αλάσκα. Αρα το ερμηνεύει μεν λανθασμένα, αλλά το κάνει να δείχνει επίκαιρο θέμα. Οσο αφορά τον κόλπο του Μεξικού που θέλει να μετονομάσει σε Κόλπο της Αμερικής, όπως και να κάνει πλήρη χρήση των στενών του Παναμά, είναι επίσης ειλικρινής η αναφορά του αλλά όχι και αποδεκτή απαραιτήτως.

Προφανώς οι πολιτικές πρακτικές που θα ακολουθήσει δεν είναι διπλωματικές, ούτε αποτελούν κάλεσμα ως μέθοδος διαπραγμάτευσης.
Ως παράδειγμα είναι χαρακτηριστική η στάση του όσο αφορά τη Χαμάς και τους Ισραηλινούς ομήρους που κρατά. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι θα φέρει τα πάνω κάτω με στρατιωτικές πράξεις στη Μέση Ανατολή αν δεν ελευθερωθούν άμεσα οι όμηροι. Γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται ως ασταθής χαρακτήρας. Γιατί μιλά άμεσα και στα άκρα. Αλλά αυτό δεν τον κάνει και απαραιτήτως κακό.

Απλά μας ενημερώνει πως πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ηγηθούμε και να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας, γιατί έρχεται με δικά του σχέδια με μια χώρα που υποσχέθηκε αντίστοιχες πολιτικές ”ανοικοδόμησης” της εικόνας και πράξης των ΗΠΑ. Είναι μια νέα στρατηγική με νέα τακτική, πέραν των γνωστών ορίων και σίγουρα διαφορετικά από την περίοδο Μπάιντεν.

Για εμάς το μόνο που αλλάζει είναι ότι θα χρειαστούμε ηγέτες που να μιλούν την άμεση γλώσσα αναγκών και να επιδιώκουν. Γιατί θα ζήσουμε περίοδο που όλες οι χώρες και κυβερνήσεις θα επιδιώκουν. Σε αυτά δεν υπάρχει η μετριοφροσύνη ούτε η μετριότητα ως διπλωματική πολιτική. Είναι μια νέα σελίδα στις παγκόσμιες σχέσεις, αλλά και τις εμπορικές συναλλαγές».

Θρασύβουλος Κ. Ευτυχίδης: Στο τέλος θα θριαμβεύσει η λογική

Ο Θρασύβουλος Κ. Ευτυχίδης, καταξιωμένος και πολύπειρος διεθνολόγος–οικονομολόγος, προβλέπει ταραχώδεις στιγμές με τον Ντόναλντ Τραμπ, αλλά εκτιμά πως τελικά θα επικρατήσει η λογική:

«Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι γενικά απρόβλεπτος. Ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται δεν συνάδει απαραίτητα με τον τρόπο συμπεριφοράς του Αμερικανικού κράτους. Προς το παρόν επηρεάζεται απόλυτα από τον κοντινό περίγυρο, κωδικοποιώντας με λάθος τρόπο τα μηνύματα που λαμβάνει. Αν σ’ αυτά προσθέσουμε ότι προς το παρόν αντιμετωπίζει τις Διεθνείς Σχέσεις με έναν συναλλακτικό τρόπο, με τις πρακτικές που έχει κατά καιρούς χρησιμοποιήσει στις επιχειρήσεις του–όχι πάντα καλές ή ορθές, αντιλαμβανόμαστε ότι οι εκπλήξεις δεν θα λείψουν κατά την περίοδο της Προεδρίας του. Αλλά μέχρι εκεί. Στο τέλος η λογική θα θριαμβεύει.

Προς το παρόν αυτό που κάνει είναι να στέλνει μηνύματα με πολλαπλούς αποδέκτες και πάντα με το γνωστό του άκομψο τρόπο. Π.χ. τον ανησυχεί η πιθανή διαχείριση της Διώρυγας του Παναμά από τους Κινέζους, βλέπει την εγκατάλειψη της πλούσιας σε υδρογονάνθρακες Γροιλανδίας και τα στρατηγικά πλεονεκτήματα που θα μπορούσε να του παράσχει στην οικονομία με νέους μεταφορικούς δρόμους, στην άμυνα και την ενέργεια. Αντιλαμβάνεται τον ρόλο του Καναδά στα οικονομικά των ΗΠΑ. Τα καταρχήν μηνύματα αφορούν τον κοντινό του περίγυρο καταρχήν και σ’ ένα δεύτερο επίπεδο την Ευρώπη που απειλεί με εμπορικό πόλεμο. Η όποια πρόκληση ανησυχίας θεωρώ ότι είναι πρόωρη. Αν βέβαια επέλεγα μια πιθανή εστία, λόγω και παρελθόντος θα διάλεγα τον Παναμά.

Το σίγουρο είναι ότι και σε αυτή τη θητεία Τραμπ στον Λευκό Οίκο δεν θα πλήξουμε καθόλου. Απομένουν λίγες μέρες για να έχουμε τα πρώτα δείγματα.

Σπύρος Λίτσας: «Ο εμπορικός ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας…»

Ο Σπύρος Λίτσας είναι καθηγητής με γνωστικό αντικείμενο τη Θεωρία των Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
«Ως προς τα του Καναδά, είμαι της άποψης ότι οι δηλώσεις του περί Ενωσης αποτελούν λεκτικές υπερβολές. Μια τέτοια εξέλιξη είναι οικονομικά μη συμφέρουσα και πολιτικά μη προετοιμασμένη σε επίπεδο εσωτερικής νομιμοποίησης εντός των δύο κρατών. Ως προς τα θέματα της Γροιλανδίας και του Παναμά θα τα χαρακτήριζα ως δηλώσεις που δοκιμάζουν τα νερά, αν και οι εδαφικές διευρύνσεις μέσω αγορών δεν είναι κάτι ξένο προς τις ΗΠΑ. Η αγορά της Λουιζιάνα και η αγορά της Αλάσκας, 1803 και 1867, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Ως προς τα της Ευρώπης, η αύξηση των αμυντικών δαπανών είναι μια πάγια θέση των ΗΠΑ, ενώ προσωπικά δίνω μεγαλύτερη βαρύτητα στις εξελίξεις του εμπορικού ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας που θα επηρεάσει την Ευρώπη παρά σε μια απ’ ευθείας συνθήκη υψηλής τριβής μεταξύ των δύο πλευρών του δυτικού κόσμου.
Πάντως, για να είμαστε απολύτως ορθοί στην ανάλυσή μας, η πρώτη κυβέρνηση Τραμπ εφάρμοσε δασμούς στις εμπορικές σχέσεις με την Ευρώπη, κάτι που διατήρησε η κυβέρνηση Μπάιντεν παρά τις προεκλογικές του εξαγγελίες».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News