Αχαΐα: Τα αυθαίρετα που «βγάζουν μάτι» – Η «ζούγκλα» παρανομίας σε Ρίο… δίπλα στη θάλασσα

Σε περιοχές Αγίου Βασιλείου, Ρίου και Καστελλόκαμπου Πατρών απαιτείται ολιστική αντιμετώπιση.

Αχαΐα
Στην Αχαΐα, τα χαρακτηρισμένα ως «αμετάκλητα αυθαίρετα», είναι 252 ακίνητα ή κατασκευές, εκ των οποίων 99 βρίσκονται πάνω σε Αιγιαλό, 148 σε Δασικές εκτάσεις και 5 σε καταπατημένες κοίτες ποταμών.

Αυτό προέκυψε σε έρευνα της «Πελοποννήσου», ωστόσο το ζητούμενο είναι ότι οι διαδικασίες για την κατεδάφισή τους παραμένουν «παγωμένες» την τελευταία πενταετία και μάλιστα με τη «βούλα» του κράτους, που έχει ακόμα σε ισχύ ρυθμίσεις για τακτοποίηση.

Το στέλεχος της Οικολογικής Κίνησης Πάτρας, Γιώργος Κανέλλης, ανέφερε στην «Π» πως ειδικά στον αιγιαλό, πολλές κατασκευές φτάνουν πάνω στο κύμα, με το πρόβλημα να είναι έντονο στην παραλιακή ζώνη του Δήμου Πατρέων, με αυθαίρετη καταπάτηση π.χ. σε περιοχές στον Αγιο Βασίλειο ή με παρεμπόδιση της πρόσβασης από συνεχόμενες περιφράξεις σε Ρίο και Καστελλόκαμπο, που απαιτούν συνολική αντιμετώπιση.

Μια στρατηγική συνολικής πολιτικής θα ήταν η -χωρίς εξαιρέσεις- επιθεώρηση του θαλασσίου μετώπου του Δήμου Πατρεων (ή και άλλων δήμων), η πλήρης καταγραφή της κατάστασης, η διάκριση περιπτώσεων καταπάτησης και διαβρώσεων, η -χωρίς εξαιρέσεις- επιβολή κατεδαφίσεων και η διαμόρφωση παραλιακού ποδηλατοδρόμου.

Η ΟΙΚΙΠΑ, όπως και άλλες Περιβαλλοντικές Οργανώσεις, έχουν ζητήσει -εδώ και μια δεκαετία- να γίνει από μηδενική βάση διαβούλευση για βελτίωση του ισχύοντος νόμου που αφορά στους αιγιαλούς, με απαράβατες τις εξής αρχές:

– Καμιά υποβάθμιση των αξιών του, ως οικοσυστήματος.

– Κανένας περιορισμός του δικαιώματος ελεύθερης πρόσβασης στις ακτές.

– Κατεδάφιση, τώρα, των αυθαιρέτων.

Να γκρεμιστούν μάντρες – συρματοπλέγματα

Αχαΐα

Ο Γιώργος Κανέλλης

Το στέλεχος της ΟΙΚΙΠΑ, Γιώργος Κανέλλης, λέει στην «Πελοπόννησο», πως ειδικά στην περιοχή του Ρίου, ο ανασχεδιασμός της παραλιακής οδοποιίας, σε μια λογική «στρατηγικής απομάκρυνσης από την ακτή», επιβάλλεται, όχι μόνο για να αναπλασθεί (δουλειά της θάλασσας) μια παραλία με βότσαλα ή άμμο που πολλαπλασιάζει την αξία και των έναντί της οικοπέδων, αλλά και γιατί η κλιματική αλλαγή ανεβάζει τη στάθμη της θάλασσας, αργά, αλλά σταθερά.

Στο πλαίσιο αυτό, τονίζει ότι χρειάζεται μια συνολική ανάπλαση της περιοχής, με ξήλωμα της υπό συνεχή διάβρωση παραλιακής οδού Ποσειδώνος και επανασχεδιασμός της, στη λογική απομάκρυνσης από την ακτογραμμή. Δηλαδή, να μεταφερθεί στον καταπατημένο χώρο, που καταλάμβανε παλαιότερα, να πεζοδρομηθεί και να αντικατασταθεί από κάθετες οδούς μόνο για χρήση από οχήματα.

Εξάλλου, η νόμιμη αντιμετώπιση της καταπάτησης του αιγιαλού, από «Πόρτο Ρίο» ως τη Δυτική Αποβάθρα, έχει προτεραιότητα, όπως λέει ο κ. Κανέλλης, όσο κι αν φαίνεται πολιτικά δύσκολο να επιχειρηθεί η εφαρμογή του νόμου, με αιγιαλό και παραλία ελεύθερα για όλους, για παρακείμενους ιδιοκτήτες και  λοιπούς πολίτες, με ανάκτηση καταπατημένης παραλίας και εισφορές σε γη από τους οικοπεδούχους.  Στο Ρίο, το Σχέδιο Πόλης, αν και υπάρχει εδώ και χρόνια, δεν εφαρμόζεται, γιατί τορπιλίστηκε από οικοπεδούχους, όπως υποστηρίζει ο κ. Κανέλλης. Εάν, όμως, υλοποιείτο, θα γίνονταν παράλληλες οδοί, που θα επέτρεπαν αβίαστα να καταργηθεί η παραλιακή οδός Ποσειδώνος.

Να εφαρμοστεί Σχέδιο Πόλης

Η υποχρέωση όμως για εισφορά σε γη από τους οικοπεδούδους, προκαλεί αντιδράσεις. Κατά τον κ. Κανέλλη, πρόκειται για κοντόφθαλμη αντιμετώπιση μπροστά στο μεγάλο πρόβλημα των καταπατήσεων, που εντείνεται και από τη διάβρωση της ακτής. Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Κανέλλης τονίζει ότι το άμεσο είναι να γκρεμιστούν οι μάντρες και τα συρματοπλέγματα και στρατηγικά να εφαρμοστεί ένα Σχέδιο Πόλης, με εναλλακτικές οδούς, διαπλάτυνση κάθετων δρόμων και σιγά-σιγά με απελευθέρωση τμημάτων του παραλιακού μετώπου, που έχουν δομηθεί κυριολεκτικά πάνω στο νερό.