Δυτική Ελλάδα: Ξεπαγώνουν οι κατεδαφίσεις – 1.023 φάκελοι με ακίνητα είναι «αμετάκλητα αυθαίρετα»
Από μαντριά και βουστάσια, μέχρι παραθαλάσσιες βίλες και ένα ολόκληρο λιμάνι περιλαμβάνονται στη γκάμα των 2.500 αυθαιρέτων στη Δυτική Ελλάδα. Η κατεδάφισή τους όμως, αποδεικνύεται δύσκολη.
Από μαντριά και βουστάσια, μέχρι ένα ολόκληρο λιμάνι περιλαμβάνει η τεράστια γκάμα των αυθαιρέτων, στη διοικητική περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδας, όπως αποκαλύπτει σήμερα η έρευνα της «Πελοποννήσου».
Από τις αρχές Νοεμβρίου ξεκίνησε από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ένα νέο πρόγραμμα εκτέλεσης πρωτοκόλλων κατεδάφισης, που είναι τελεσίδικα.
Σημειώνεται πως το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το Πράσινο Ταμείο και υλοποιείται από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, με στόχο την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης σε αιγιαλούς, παραλίες και δασικές εκτάσεις και πρόκειται να επεκταθεί σε άλλες περιοχές της χώρας.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα επανεκκινήσει τις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων που είχαν ανασταλεί για χρόνια, αλλά η υπόθεση παραμένει ιδιαίτερα πολύπλοκη και με πλήθος εμποδίων, τα οποία διαχρονικά η πολιτεία αυξάνει αντί να αντιμετωπίζει.
Στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων βρίσκονται συγκεντρωμένοι πάνω από 2.500 φάκελοι με αυθαίρετες κατασκευές παντός είδους, με υποθέσεις που προέρχονται από τις κατά τόπους Κτηματικές και Δασικές υπηρεσίες. Από αυτές τις υποθέσεις, εν αναμονή εκτέλεσης κατεδάφισης βρίσκονται 1.023 φάκελοι, με ακίνητα που έχουν χαρακτηριστεί ως «αμετάκλητα αυθαίρετες κατασκευές» και περιμένουν τη σειρά τους. Από αυτά τα αυθαίρετα, 641 βρίσκονται σε ζώνη αιγιαλού, 376 σε δασικές εκτάσεις και 6 σε καταπατημένες κοίτες ποταμών.
Στην Αχαΐα, τα «αμετάκλητα αυθαίρετα» ανέρχονται σε 252 ακίνητα ή κατασκευές εκ των οποίων 99 σε αιγιαλό, 148 σε δασικές εκτάσεις και 5 σε καταπατημένες κοίτες ποταμών.
Αυθαίρετα, τα οποία ωστόσο για να κατεδαφιστούν απαιτούνται γραφειοκρατικές διαδικασίες πολλών ετών, εάν δεν έχει «φροντίσει» το ίδιο το κράτος να τα θέσει σε ένα ιδιότυπο καθεστώς προστασίας μέσω παρατάσεων και αναστολών.
Ο όρος «αμετάκλητα αυθαίρετο» δεν σημαίνει ότι είναι αυτομάτως και κατεδαφιστέο. Οπως εξηγεί στην «Π» αρμόδιος υπηρεσιακός παράγοντας, κάθε ενδιαφερόμενος έχει το δικαίωμα να προσφύγει και να πλήξει δικαστικά τον χαρακτηρισμό του «αυθαιρέτου», φτάνοντας μέχρι το Συμβούλιο της Επικρατείας.
«Η αμετακλητότητα ενός αυθαιρέτου κρίνεται οριστικά μόνο από το ΣτΕ ή εάν ο ενδιαφερόμενος δεν κάνει καμία διοικητική ή νομική ενέργεια δύο μήνες μετά την έκδοση της απόφασης περί αυθαιρέτου, από την αρμόδια υπηρεσία. Συνεπώς, στο αρχείο μας, έχουμε ακόμα και σήμερα 30–40 χρόνια από την ιστορία του σύγχρονου νεοελληνικού κράτους» αναφέρει με δηκτικό τρόπο, ο συγκεκριμένος παράγωντας για να δείξει τους ρυθμούς με τους οποίους κινείται η κρατική μηχανή στο θέμα των αυθαιρέτων.
Το θέμα των κατεδαφίσεων είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Οι ρυθμοί με τους οποίους κινείται το Δημόσιο είναι τόσο αργοί που οδηγούν πρακτικά στην αποδοχή των αυθαιρέτων.
Οπως αναφέρει στην «Π» ο ίδιος υπηρεσιακός παράγοντας, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση ιεραρχεί τις υποθέσεις με βάση οδηγίες που έχει δώσει το υπουργείο Περιβάλλοντος και στη συνέχεια ζητείται η έγκριση πιστώσεων, για να γίνει η ανάθεση της εργολαβίας κατεδάφισης.
Ωστόσο, οι πιστώσεις που εγκρίνονται είναι τόσο μικρές, που πρακτικά κατεδαφίσεις αυθαιρέτων είναι πολύ λίγες. Αξίζει να αναφερθεί ότι από το 2011 που συστάθηκε ο θεσμός της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων, έχει προχωρήσει η κατεδάφιση περίπου 150-200 κατασκευών. Τα δε τελευταία τρία χρόνια, είχαν ανασταλεί όλες οι οικοδομικές εργασίες λόγω της καραντίνας και των αναστολών που αποφάσιζε για διάφορους λόγους το κράτος.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το προηγούμενο διάστημα «έτρεχαν» τρεις νόμοι για διορθώσεις δασικών χαρτών, οικιστικές πυκνώσεις και κτηνοτροφικές μονάδες και βουστάσια, που είχαν αναστείλει τις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
