Η δίκη του «Αγίου Παΐσιου» – 4 αντίθετες απόψεις για το σίριαλ που συζητήθηκε πολύ

Απ’ το πρώτο επεισόδιο, άρχισε να σπάει τα κοντέρ στα «μηχανάκια» τηλεθέασης και να «γκρεμίζει» τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, ειδικά το Twitter!

Την πρώτη εβδομάδα προβολής του έργου το trend #AgiosPaisios ήταν το Νο 1 του ελληνικού Twitter!

Η σειρά του MEGA «Αγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον Ουρανό» απέκτησε, μονομιάς, φανατικό κοινό.

Απ’ την άλλη, όμως, ακριβώς λόγω του καθαρά θρησκευτικού περιεχομένου της, άνοιξε και μια άτυπη «βεντέτα».

Το σχόλιο του συγγραφέα Πέτρου Τατσόπουλου για «πρότζεκτ αποβλάκωσης» ερέθισε μεγάλο μέρος του κοινού, ειδικά αυτών που πιστεύουν βαθιά…

Μητροπολίτες, άνθρωποι της εκκλησίας και απλοί πιστοί βγήκαν στην αντεπίθεση, υψώνοντας ασπίδα προστασίας στην τηλεοπτική εκδοχή του Παΐσιου. Το δε ekklisiaonline.gr έφτασε στα άκρα, καταθέτοντας αγωγή εις βάρος του Πέτρου Τατσόπουλου.

Η «ΠτΔ» δίνει βήμα στον Πέτρο Τατσόπουλο, ο οποίος εξηγεί τι προκάλεσε την «έκρηξή» του, καθώς και σε τρία ακόμα γνωστά πρόσωπα, θέτοντάς τους σειρά ερωτημάτων πάνω στη συζήτηση:
Πώς βλέπετε τον θόρυβο που έχει προκληθεί μετά την ανάρτηση Τατσόπουλου;

Θεωρείτε ότι επί της ουσίας είναι θρησκευτική σειρά, με στοιχεία θρύλου και παραδόσεων, ή πιστεύετε ότι είναι ιστορική σειρά με πραγματικά γεγονότα;

Και τι εξήγηση δίνετε για την τεράστια τηλεθέαση στο ξεκίνημα;

Ευ. Κωστακιώτης: «Ισως μόνο οι βλάκες μπορούν ν’ αλλάξουν αυτόν τον κόσμο»

Ο πρόεδρος Πρωτοδικών Πάτρας, Ευάγγελος Κωστακιώτης, καταθέτει την άποψή του:
«Μια τηλεοπτική σειρά που μυρίζει Χριστό, Ελλάδα, χαμένες πατρίδες, ξεριζωμό, προσφυγιά. Μια ομολογία ορθόδοξης θεολογίας, όπου η ζωή μας όλη προσλαμβάνεται ως δώρο Θεού και αναφορά των πάντων στον Δημιουργό και όχι ως αυτόνομο ατομικό γεγονός. Η χαρά μα και ο πόνος, τα γέλια και τα δάκρυα, όλα έχουν αναφορικότητα. «Δόξα τω Θεώ, πάντων ένεκεν». Μια κοινότητα που αποπειράται να βιώσει, έστω και με τις αποτυχίες της, τη σχέση προσώπων, δηλαδή ως αγάπη, και όχι ως άθροισμα αυτόνομων ατομικοτήτων. Εν τέλει, αυτό που πλάστηκε μέσα στο πέρασμα των αιώνων, ως ελληνικός τρόπος ζωής. Οπου, η λευκή πέτρα, ο ήλιος και το γαλάζιο της θάλασσας, δεν είναι αντικείμενα αλλά κάλλος που φανερώνει αλλά και αναφέρεται στο Κάλλος του Δημιουργού. Οπου ο άλλος, ο όποιος άλλος, Τούρκος ή Ελληνας, δεν είναι εχθρός, αλλά συνάνθρωπος γι’ αυτό και «αγάπα τον όπως τον εαυτό σου» και ο πρόσφυγας, αν και πάντοτε αντιμετωπιζόταν ως κίνδυνος ή « τούρκος», δεν είναι παρά ο πλησίον που πονάει. Και από το μέτρο της αγάπης μας απέναντί του, κρινόμαστε και εμείς ως
«άνθρωποι» ή τέρατα, που έλεγε και ο Χατζιδάκις».

 

Και για τις κατηγορίες του Π. Τατσόπουλου, ο κ. Κωστακιώτης είπε: «Αν αυτή η σειρά είναι αποβλάκωση και απενεχοποίηση της αποβλάκωσης, όπως ειπώθηκε, ομολογώ δημόσια ότι θέλω να είμαι βλάκας. Και ως τέτοιος, όμως, ένα μόνο σκέφτομαι να πω: «Πάτερ, άφες αυτοίς. Ου γαρ οίδασιν τι ποιούσιν». Και ένα να παρακαλέσω. Αφήστε μας κι εμάς να είμαστε βλάκες. Ισως τελικά μόνο οι βλάκες, επειδή αγαπούν, να μπορούν να αλλάξουν αυτόν τον κόσμο».

Παν. Πλώτας: «Να ορθοποδήσει μια γενιά ανθρώπων στις νέες συνθήκες ζωής»

Ο Παναγιώτης Πλώτας είναι γενικός οικογενειακός Ιατρός, επίκουρος κααθηγητής Γενικής Ιατρικής στη Σχολή Επιστημών Αποκατάστασης Υγείας του Πανεπιστημίου Πατρών. Η άποψή του ξεκάθαρη:

«Ανοίγοντας μετά από τον καθημερινό κάματο την τηλεόραση δεν είναι σύνηθες να βρίσκεις σειρές που θα μπορούσαν να σε καθηλώσουν έστω και λίγο. Αυτή όμως ομολογουμένως έχει κάτι ιδιαίτερο. Ακουμπά το συναίσθημά μας για τα Θεία, από την μία, και από την άλλη προσπαθεί να απεικονίσει την πορεία των προσφύγων της Καππαδοκίας μέσα στον ελλαδικό χώρο τον 1ο μισό του 20ού αιώνα. Δύσκολο εγχείρημα ο συγκερασμός αυτός και εύκολα μπορεί να διολισθήσει στην γλαφυρότητα και την κακοτεχνία. Ο Αγιος Παΐσιος, κατά κόσμο Αρσένιος Εζνεπίδης, αποτελεί μία από τρεις σημαντικότερες προσωπικότητες αγιοσύνης που ανέδειξε η ορθόδοξη Εκκλησία τον 20ό αιώνα. Πολλοί είχαν την ευλογία να τον συναντήσουν εκ του σύνεγγυς και να βιώσουν ανεπανάληπτές στιγμές με το Γέροντα. Η διάδοση αυτή της πληροφορίας στην ορθόδοξη κοινωνία είναι γεγονός εδώ και δεκαετίες οπότε το κίνητρο να παρακολουθήσει κάποιος μια σειρά που αναδεικνύει την ζωή του Γέροντα είναι αυτονόητο».

 

Και ο κ. Πλώτας το προχώρησε περισσότερο: «Θα ήθελα να παραθέσω ένα ακόμα επιχείρημα, ανεξαρτήτως Πιστεύω, υπό το πρίσμα ενός ανθρώπου που ανησυχεί για τα τεκταινόμενα τα τελευταία χρόνια στην ανθρωπότητα. Τα μεταναστευτικά κύματα, η αλλαγή άρδην της ζωής των ανθρώπων που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους, τη γη τους, τους νεκρούς τους και πρέπει να βρουν μια νέα αγκαλιά σε μια άλλη γωνιά του πλανήτη, χωρίς να το έχουν επιλέξει, είναι ένα κίνητρο να σε κινητοποιήσει να δεις αυτό το έργο. Σε κάνει κοινωνό μιας τραγωδίας και αναδεικνύει την προσπάθεια να ορθοποδήσει μια γενιά ανθρώπων στις νέες συνθήκες ζωής. Εάν κάποιος αναλογιστεί αυτά που παραθέτω, θα τον βοηθήσει κατανοήσει τον ουσιαστικό λόγο της αποδοχής αυτών των μορφών τέχνης».

 

Π. Τατσόπουλος: «Θα τρίζουν τα κόκκαλα των ιστορικών μας»

Ο Πέτρος Τατσόπουλος εξηγεί με σαφήνεια τι είναι αυτό που τον ερέθισε και έκανε την επίμαχη δήλωση. Δεν τον ενόχλησε η σειρά, αλλά το περιεχόμενό της, έτσι όπως παρουσιάζεται:

«Είναι η πρώτη φορά που ένα τέτοιο προϊόν προσφέρεται στο τηλεοπτικό κοινό ως ιστορική σειρά. Να δεχθούμε ότι πρόκειται για μια θρησκευτική σειρά, ένα θρησκευτικό παραμύθι, με θρύλους και παραδόσεις της θρησκείας, αλλά όχι ιστορική σειρά. Θα τρίζουν τα κόκαλα των ιστορικών μας, ανθρώπων που αναλώνουν όλη τη ζωή τους στην ιστορική έρευνα, με το να παρουσιάζουμε τον βίο ενός ανθρώπου και να μιλάμε για τα θαύματά του λες και είναι αποδεκτά από ιστορική έρευνα.

Αν παρουσιαζόταν ως ένα θρησκευτικό δράμα, ως μια θρησκευτική σειρά, δεν θα έκανα απολύτως κανέναν σχολιασμό. Για παράδειγμα, όπως παρουσιάζονται οι σειρές το Πάσχα, ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ. Εδώ, όμως, μιλάμε για λαθροχειρία. Δεν γίνεται δίπλα σε καθαρά ιστορικές σειρές να μπει μια τέτοια σειρά που είναι ένα θρησκευτικό παραμύθι. Στο 2ο ή στο 3ο επεισόδιο θα δείτε τον Παΐσιο να αντικρίζει τον Ιησού Χριστό. Και την ίδια στιγμή όλοι ξέρουμε ότι η ιστορική έρευνα ακόμα δεν έχει βρει καν τα πλήρη χαρακτηριστικά του Ιησού. Ενας άνθρωπος, λοιπόν, όπως και άλλοι στο παρελθόν, οραματίζεται τον Ιησού Χριστό κι εμείς πρέπει να το δεχθούμε ως απότοκο ιστορικής έρευνας; Ακριβώς αυτό οδηγεί στην αποβλάκωση.

Ενα μεγάλο κανάλι πανελλήνιας εμβέλειας σε μια κοσμική δυτική δημοκρατία να παρουσιάζει ένα τέτοιο έργο ως ιστορική σειρά είναι απαράδεκτο, κατά τη γνώμη μου.

Καταλαβαίνω και σέβομαι το θέμα της πίστης, αλλά αν αύριο βγούμε και πούμε στα παιδιά ότι η Χιονάτη και οι εφτά νάνοι ή η Κοκκινοσκουφίτσα δεν είναι παραμύθια, αλλά αληθινές ιστορίες, θα ‘ναι σαν να οδηγούμε τον κόσμο σε αποβλάκωση».

Μιχ. Λώλης: «Η σειρά σύγχρονη μέθοδο συγκρότησης και κατασκευής ιεροτήτων»

Ο Μιχάλης Λώλης είναι αξιωματικός της ΕΛΑΣ, στα Δίκυκλα της Ομάδας Ταχείας Ανταπόκρισης της Τροχαίας Αθηνών. Η δική του άποψη, έτσι όπως την κατέθεσε, είναι εκτός θρησκευτικού τόξου: «Ο γέροντας Παΐσιος δεν ήταν άγιος, εμείς τον κάναμε. Η τηλεοπτική σειρά για τη ζωή του γέροντα Παΐσιου είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για να κατανοήσουμε ότι οι θρησκείες είναι κοινωνική κατασκευή, ως ένα σύνολο πολιτικά κατευθυνόμενων και πολιτιστικά σχεδιασμένων ηθών που αναπαράγουν συμπεριφορές, απόψεις και πρακτικές, με τις θρησκευτικές οργανώσεις να διαμορφώνουν κοσμοθεωρίες, κείμενα, τόπους και ανθρώπους ως ιερούς, συνδεόμενους με υπερφυσικά φαινόμενα και οντότητες, όπως οι θεοί.

 

Η σειρά αποτελεί μια σύγχρονη μέθοδο συγκρότησης και κατασκευής ιεροτήτων. Η σύνδεση αυτών με το εκάστοτε ιστορικό πλαίσιο και τις μνήμες ενός λαού ως ιστοριογραφική αναπαράσταση προσδίδουν κύρος με σκοπό να καταστούν αδιαμφισβήτητα».

Ο κ. Λώλης, μάλιστα, εξιστόρησε κι ένα προσωπικό βίωμα: «Η πίστη είναι ένα ένστικτο, μια ανθρώπινη (δι)αίσθηση. Κάποτε πίστευα βαθιά στο Θεό και στη σωτηρία της πίστης. Οταν ταξίδεψα πριν χρόνια στο Αγιο Όρος, είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ το κελί του γέροντα Παΐσιου, εκεί άκουσα πολλές ιστορίες, με δήθεν προβλέψεις, αλλά και ιστορίες γεμάτες εθνικιστικό μίσος και ρατσισμό σε βάρος αλλοδαπών, Εβραίων, Μουσουλμάνων και της νέας τάξης πραγμάτων που έρχεται να καταστρέψει το ελληνισμό. Φυσικά και για την αμαρτία της ομοφυλοφιλίας αφού ο γέροντας κήρυττε ότι είναι η φωτιά που ρίχνει ο θεός στη γη. Εκεί συνειδητοποίησα την ανάγκη του κόσμου για να καταστεί ο Παΐσιος ένα υπερβατικό πρόσωπο και ότι η ιερότητά του είναι μια ατόφια ανθρώπινη κατασκευή που ικανοποιεί την ανάγκη των πιστών να στηρίξουν την αμφισβητούμενη και αδύναμη πίστη τους σε μια μετανεωτερική κοινωνία που οι θρησκείες χάνουν οριστικά έρεισμα στους ανθρώπους, αφού οι περισσότεροι πια μετακινούν τη πίστη τους στην αυτονομία τους, στην επιστήμη και την τεκμηρίωση.

Οι άγιοι υπήρξαν γιατί τίποτα στη ζωή δεν υπάρχει αν δεν επιτρέψουμε να ζει πρώτα στο μυαλό μας και κατόπιν να νιώσουμε, μέσω της επιθυμίας, εμπιστοσύνη και πίστη σε αυτό».

Ινστιτούτο Αγιος Μάξιμος ο Γραικός

Η σειρά του MΕGA «Αγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον ουρανό» είναι παραγωγή του Ινστιτούτου «Αγιος Μάξιμος ο Γραικός», υπό την καθοδήγηση της Μονής Βατοπαιδίου.

Στην επίσημη ιστοσελίδα του Ινστιτούτου (www.stmaximthegreek.org), αναφέρεται:
«Η νέα ιστορική-βιογραφική σειρά «Αγιος Παΐσιος» που ακολουθεί την ιστορία της ζωής του Αγίου Παϊσίου, από τη γέννησή του μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε να μονάσει».
Αρα, η σειρά χαρακτηρίζεται από τους ίδιους τους παραγωγούς της ως ιστορική και όχι ως αμιγώς θρησκευτική.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News