ΗΠΑ: Τι παθαίνουν αράχνες και μετατρέπονται σε «ζόμπι» – Εισβάλουν σε σπίτια

Ο μύκητας, γνωστός ως Gibellula attenboroughii, προσκολλάται στην αράχνη, εισβάλλει στο σώμα της και την κατατρώει από μέσα προς τα έξω.

ΗΠΑ: Τι παθαίνουν αράχνες και μετατρέπονται σε «ζόμπι» - Εισβάλουν σε σπίτια

Μυστηριώδης μύκητας μετατρέπει αράχνες σε αληθινά «ζόμπι», καταναλώνοντας τα όργανά τους και ελέγχοντας τη συμπεριφορά τους. Ο μύκητας, γνωστός ως Gibellula attenboroughii, προσκολλάται στην αράχνη, εισβάλλει στο σώμα της και την κατατρώει από μέσα προς τα έξω.

Στη συνέχεια, χειραγωγεί τη χημεία του εγκεφάλου της, μεταβάλλοντας τα επίπεδα ντοπαμίνης ώστε να την εξαναγκάσει να εγκαταλείψει τον ιστό της και να βγει στο φως, όπου τελικά πεθαίνει. Ακολούθως, ο μύκητας αναπτύσσει σποροφόρες δομές από το νεκρό σώμα και απελευθερώνει σπόρια για να μολύνει νέες αράχνες, συνεχίζοντας τον θανατηφόρο κύκλο. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι είναι δύσκολο να προσδιορίσουν πόσο ζουν οι «ζόμπι αράχνες», αλλά κάποιες εκτιμήσεις υποδεικνύουν πως μπορεί να επιβιώνουν έως και τρεις εβδομάδες.

Στις ΗΠΑ, οι πολίτες έχουν εντοπίσει λευκά, καλυμμένα με σπόρια πτώματα αραχνών σε σοφίτες και υπόγεια, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αναφερθεί σε κήπους και σπηλιές. Ανάλογες περιπτώσεις καταγράφηκαν και στην Τσεχία, σε υπόγεια κατοικιών. Οι επιστήμονες τονίζουν πως ο G. attenboroughii δεν αποτελεί απειλή για τους ανθρώπους και δεν μπορεί να προκαλέσει μια αποκαλυπτική πανδημία όπως στη γνωστή σειρά «The Last of Us», όπου ένας μύκητας ελέγχει ανθρώπινα μυαλά και προκαλεί παγκόσμια κρίση.

Ο μυκητολόγος João Araújo από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Δανίας δήλωσε: «Για να μολύνει ανθρώπους, ο μύκητας θα χρειαζόταν εκατομμύρια χρόνια γενετικών μεταλλάξεων.» Ο μύκητας ήρθε στο φως για πρώτη φορά το 2021, κατά τη διάρκεια γυρισμάτων της βρετανικής σειράς Winterwatch στη Βόρεια Ιρλανδία, όταν εντοπίστηκε μια μολυσμένη αράχνη στην οροφή μιας εγκαταλελειμμένης αποθήκης πυρίτιδας.

Ο Δρ. Χάρι Έβανς, επίτιμος ερευνητής του διεθνούς οργανισμού CAB International, διερεύνησε την προέλευση του μύκητα και διαπίστωσε ότι το «θύμα» ήταν η Metellina merianae, μια αράχνη των σπηλαίων που φτιάχνει ιστούς σε σχήμα τροχού. Ο Έβανς και η ομάδα του εντόπισαν τον μύκητα σε συστήματα σπηλαίων τόσο στη Βόρεια όσο και στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, καθώς και σε συγγενική αράχνη (Meta menardi) που κατοικεί σε διαφορετικά μικροπεριβάλλοντα μέσα στις ίδιες σπηλιές. Οι συνήθως απομονωμένες αυτές αράχνες εγκατέλειπαν τις φωλιές τους και πέθαιναν εκτεθειμένες, μιμούμενες τη συμπεριφορά μυρμηγκιών που μολύνονται από παρόμοιους μύκητες στα δάση του Ατλαντικού στο Βραζιλιάνικο τροπικό δάσος.

Με βάση φυσικά χαρακτηριστικά και γενετική ανάλυση, ο μύκητας αναγνωρίστηκε ως νέο είδος και ονομάστηκε G. attenboroughii προς τιμήν του Sir David Attenborough, του εμβληματικού παρουσιαστή που καθιέρωσε τη σύγχρονη τηλεοπτική φύση και εμπνεύστηκε το ντοκιμαντέρ κατά τη διάρκεια του οποίου εντοπίστηκε το είδος. Ο Έβανς εξήγησε στο Live Science ότι ο μύκητας διαπερνά το σώμα της αράχνης και εισβάλλει στην αιμοκόλη, δηλαδή την κοιλότητα που μεταφέρει το υγρό που λειτουργεί ως αίμα στα αρθρόποδα. Μόλις η αράχνη βγει από τη φωλιά της, ο μύκητας απελευθερώνει τοξίνη που τη σκοτώνει, και στη συνέχεια παράγει αντιβιοτικά για να διατηρήσει το πτώμα, καθώς αυτό μουμιοποιείται.

Ο μύκητας απορροφά όλα τα θρεπτικά συστατικά της αράχνης και, υπό κατάλληλες συνθήκες (όπως υψηλή υγρασία στις σπηλιές), βγάζει μακριά «στελέχη» από το σώμα για να απελευθερώσει νέα σπόρια και να συνεχίσει τη μόλυνση. Η φετινή μελέτη αποκάλυψε μια κρυφή ποικιλία παρασιτικών μυκήτων στα Βρετανικά Νησιά, υποδεικνύοντας ότι υπάρχουν πολλά είδη που ακόμη δεν έχουν ανακαλυφθεί. Οι μύκητες αποτελούν ένα από τα πέντε βασίλεια ζωής, μαζί με τα φυτά, τα ζώα, τα πρωτοκτιστικά και τα μονοκύτταρα βακτήρια. «Υπάρχουν πάρα πολλοί μύκητες να βρούμε ακόμα», δήλωσε ο Έβανς. «Το βασίλειο των μυκήτων ίσως αριθμεί 10 έως 20 εκατομμύρια είδη, γεγονός που το καθιστά το μεγαλύτερο βασίλειο μακράν — αλλά μόλις το 1% έχει περιγραφεί επιστημονικά.»

Αν και οι επιστήμονες ταυτοποίησαν τον μύκητα στην Ιρλανδία, αναφορές υπάρχουν και από τη Μινεσότα και τη Νέα Υόρκη στις ΗΠΑ. Νωρίτερα φέτος, ο κηπουρός Γκάρεθ Τζένκινς σήκωνε ένα ξύλινο ντεκ σε κήπο στο Λονδίνο όταν εντόπισε κάτι που έμοιαζε με μεγάλη μπάλα από βαμβάκι να κρέμεται από κάτω. Με πιο προσεκτική ματιά, διαπίστωσε κάτι πολύ πιο ανατριχιαστικό: ήταν γεμάτο με πόδια που κουνιόντουσαν. Ο Τζένκινς είπε στη Wall Street Journal πως οι αράχνες ήταν μαζεμένες σε ομάδες, σαν να ήταν παγωμένες μέσα σε πάγο. «Τα πόδια τους ήταν μαζεμένα σε μια φρικτή θέση, σαν καμπουριασμένα κοράκια, λες και ετοιμάζονταν να μου επιτεθούν στο πρόσωπο», δήλωσε.

Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στην Ανάπα της Ρωσίας, ο Σάιμον Μπουτένκο ανέφερε πως είδε «ζόμπι – αράχνες» στο κελάρι κρασιών των γονιών του, νομίζοντας αρχικά ότι ήταν μουχλιασμένα μούρα. «Το πιο τρομακτικό ήταν ότι οι αράχνες κρέμονταν στο ύψος του κεφαλιού», είπε. Ο Ben Mitchell, ερασιτέχνης φυσιοδίφης και φωτογράφος, περιέγραψε την πρώτη του εμπειρία με ζόμπι – αράχνη σε δάσος της Σκωτίας, τον Ιούλιο του 2024. «Είδα ένα εντυπωσιακό πράγμα σαν μαλλί της γριάς κολλημένο κάτω από ένα φύλλο», είπε. «Είχε μια μεμβράνη από ίνες που το κρατούσε στη θέση του, και το μόνο που φαινόταν από την αράχνη ήταν τα δάχτυλα των ποδιών της που εξείχαν.»