Κατερίνα Κωστή: Η ζωή μου μετά τον καρκίνο μαστού άλλαξε ριζικά
Η Ταμίας Δ.Σ. και Εκπαιδευμένη Εθελόντρια του Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» Ν. Αχαΐας μιλά για την εμπειρία της.
Η Κατερίνα Κωστή, Ταμίας του Δ.Σ. και Εκπαιδευμένη Εθελόντρια του Συλλόγου «Άλμα Ζωής» Ν. Αχαΐας, μιλά για το ταξίδι της με τον καρκίνο του μαστού. Το 2014 η ζωή της Κατερίνας Κωστή άλλαξε ξαφνικά, όταν σε μια τυχαία αυτοεξέταση εντόπισε ένα μικρό οζίδιο στο στήθος της. Αυτή η στιγμή, όπως περιγράφει, στάθηκε η αφετηρία ενός μακρύ και δύσκολου ταξιδιού, γεμάτου φόβο, πόνο, αλλά και βαθιά πίστη στη ζωή.
Επισημαίνει αναλυτικά:
Το ταξίδι μου με τον καρκίνο του μαστού ξεκίνησε το 2014 όταν σε τυχαία ψηλάφηση διαπίστωσα ένα μικρό οζίδιο μέσα στο στήθος μου. Αυτό το γεγονός με οδήγησε στο να προβώ σε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις προκειμένου να διαπιστώσω τι ακριβώς συνέβαινε.
Η θεραπεία που ακολούθησε ήταν αρκετά μακρόχρονη και επίπονη σε πολλά επίπεδα. Νοσούσα αλλά όχι μόνο στο σώμα. Οι αλλαγές που έφερε μαζί του ο καρκίνος μου ήταν πολλές και ήρθαν ραγδαία. Οι επιλογές μόνο δύο. Τα παρατάω ή μένω δυνατή και συνεχίζω. Επέλεξα το δεύτερο. Αυτή μου η απόφαση ενισχύθηκε από την αγάπη μου για την ζωή και την περιέργειά μου να δω το παρακάτω. Ήξερα πολύ καλά ότι τα 38 μου χρόνια δεν μου ήταν αρκετά. Ήθελα κι άλλο. Υπάρχουν οι άνθρωποί μου που μου το θύμιζαν αυτό σε κάθε βήμα. Η οικογένειά μου και οι φίλοι μου.
Το περιβάλλον μου που το αποτελούσαν οι φίλοι, η οικογένεια μου και το ιατρικό team που είχα επιλέξει με στήριξε σε όλη αυτή την διαδρομή με αγάπη, κατανόηση και πρακτική βοήθεια όταν την είχα περισσότερο ανάγκη. Έφτιαξαν για εμένα ένα προστατευτικό κλοιό για να μπορέσω να προχωρήσω ακόμα κι όταν αυτό έδειχνε αδύνατο. Είχα απόλυτη εμπιστοσύνη στους γιατρούς μου, ακολουθούσα πιστά τις οδηγίες τους και ήξερα όπως και ξέρω ακόμα ότι θα είναι εκεί αν κάτι χρειαστώ. Οι φίλοι μου ήταν εκεί για να συντροφεύουν και να με υποστηρίζουν. Η οικογένειά μου άνοιξε ακόμα πιο πολύ την αγκαλιά της και φώλιαζα εκεί για να ξεκουραστώ. Άντεχαν τις ιδιοτροπίες και την γκρίνια μου και μου έδιναν καθημερινά χιλιάδες λόγους να θέλω να ζω μαζί τους.
Η ζωή μου μετά τον καρκίνο του μαστού άλλαξε ριζικά. Δίνω αξία και εκτιμώ τα πολύ απλά, μικρά, καθημερινά πράγματα. Ψάχνω την ομορφιά στην κάθε μέρα και δύσκολα απογοητεύομαι. Δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο. Το καθετί είναι ένα δώρο που μου χάρισε η παράταση ζωής που μου δόθηκε.
Δεν κολλάω στα μικρά κι στρέφω το βλέμμα στα μεγάλα. Κατάλαβα πολύ νωρίς και με τον δύσκολο τρόπο ότι δεν αξίζουν όλες οι μάχες να δίνονται και δεν χάνω χρόνο προσπαθώντας να αλλάξω τα πράγματα που δεν μπορούν να αλλάξουν.
Στις γυναίκες που διστάζουν να κάνουν τις προληπτικές τους εξετάσεις θέλω να δώσω το εξής μήνυμα: Δεν είναι στο χέρι μας να επιλέξουμε αν θα νοσήσουμε από καρκίνο του μαστού. Είναι στο χέρι μας όμως να διαγνώσουμε κάτι τέτοιο έγκαιρα. Η έγκαιρη διάγνωση είναι το μόνο μας όπλο ενάντια του. Η επιστήμη έχει να επιδείξει μικρά θαύματα στην αντιμετώπιση του πρώιμου καρκίνου φτάνοντας στην ίαση στο μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων. Είναι κρίμα να κλείνουμε τα μάτια στα συμπτώματα. Είναι κρίμα να χάνονται ανθρώπινες ζωές γιατί ο φόβος μας κρατάει μακριά από τις προληπτικές μας εξετάσεις. Είμαστε πιο δυνατές από όσο φανταζόμαστε και έχουμε τα μέσα να αντιμετωπίσουμε ό,τι προκύπτει.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
