Κώστας Πηλαδάκης: “Δεν πρόκειται να κάνω αίτηση για ένταξη στο άρθρο 106 για το καζίνο Ρίο”

Ένα από τα μακρύτερα επιχειρηματικά σίριαλ των τελευταίων δεκαετιών έχει κι άλλες συνέχειες – Οι ανοχές και οι αντοχές μας εξαντλήθηκαν, λένε οι εργαζόμενοι.

καζίνο Ρίο

Η ώρα των καθοριστικών αποφάσεων έχει φτάσει για το προσωρινά κλειστό Καζίνο Ρίου και τους 150 εργαζομένους που βρίσκονται ουσιαστικά εγκλωβισμένοι και χωρίς εργασία εδώ και πολλούς μήνες.

Ο επιχειρηματίας Κώστας Πηλαδάκης αν έχει ειλικρινή πρόθεση να κρατήσει την επιχείρηση του, μπορεί πλέον να την ανοίξει στις 24 Οκτωβρίου που λήγει η ποινή προσωρινής ανάκλησης της άδειας που επέβαλε η Επιτροπή Ελέγχου και Εποπτείας Παιγνίων. Πρέπει όμως να έχει βρει μέχρι τότε επενδυτή για να βάλει ρευστότητα στην επιχείρηση, να εγγυηθεί την προοπτική λειτουργίας και να καταθέσει νέα αίτηση εξυγίανσης.

«Δεν πρόκειται να κάνω αίτηση για ένταξη στο άρθρο 106 για το καζίνο Ρίο«, δηλώνει ο Κώστας Πηλαδάκης γιατί όπως αναφέρει, οι εργαζόμενοι δεν υπογράφουν. Όπως εξήγησε δεν μπορεί να συνεχίσει να αγωνίζεται για να κρατάει ανοιχτό το καζίνο Ρίο και αυτό είναι το αποτέλεσμα της στάσης των εργαζομένων, οι οποίοι δεν δέχονται τη συμφωνία που τους έχει προτείνει και δε συνυπογράφουν την αίτηση ένταξης στον πτωχευτικό.

«Έχουμε προτείνει να ρυθμίσουμε τις οφειλές προς τους εργαζόμενους, που είναι συνολικά 1,135 εκατ. ευρώ, καταβάλλοντας το 30% μπροστά και το υπόλοιπο σε 18 δόσεις. Εκείνοι όμως δεν συμφωνούν δεν υπογράφουν την αίτηση ένταξης στον πτωχευτικό και μας  ζητούν να πληρωθούν και τους τόκους, και να πληρωθούν και πλήρες 8ωρο ενώ δουλεύουν για 6 ώρες. Οι επενδυτές του σχήματος, όμως δεν συμφωνούν, και δεν υπάρχει συμφωνία. Διατηρώ 240 εργαζόμενους και δεν τους έχω μειώσει παρά τα προβλήματα του καζίνο, αλλά πλέον δεν συνεχίζουμε. Βρισκόμαστε στην ώρα μηδέν. Αν οι εργαζόμενοι δεν υπογράφουν ας μη σωθεί το καζίνο Ρίου και θα κρατήσω τα άλλα δύο καζίνο της Αλεξανδρούπολης και της Κέρκυρας», σημείωσε ο κ. Πηλαδάκης.

Σημειώνεται ότι αν δεν υπογράψουν την αίτηση ένταξης του καζίνο Ρίου στον πτωχευτικό οι εργαζόμενοι, δεν θα γίνει η αίτηση για να  εξυγιανθεί και  τότε η ΕΕΕΠ θα πρέπει να προχωρήσει σε ανάκληση της  άδειάς του.

Τις επόμενες μέρες εξάλλου, αναμένεται η απόφαση για την προσωρινή διαταγή για το καζίνο Αλεξανδρούπολης. Πριν λίγες ημέρες κατατέθηκε η αίτηση για ένταξη στο άρθρο 106 για την Vivere την εταιρεία στην οποία ανήκει το καζίνο Αλεξανδρούπολης, και χθες συζητήθηκε η προσωρινή διαταγή για προστασία από τους πιστωτές.   Το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει σημαντικό κούρεμα των οφειλών και αποπληρωμή σε βάθος 28ετίας, αλλά και την είσοδο νέου επενδυτή με ποσοστό 75% σε νέα εταιρεία.

Οι εργαζόμενοι

Ταυτόχρονα, το σωματείο εργαζομένων κατάφερε να περάσει από τη Βουλή, τροπολογία με την οποία προβλέπεται πως, εφόσον η επιχείρηση βρίσκεται σε διαδικασία εξυγίανσης, να μην μπορεί να της επιβληθεί διοικητική κύρωση. Ετσι, ακυρώνεται και η κατασχεση που είχε επιβληθεί από ομάδα εργαζομένων που διεκδικούν οφειλόμενα.

Να σημειωθεί πως το πλάνο εξυγίανσης διά συγχώνευσης τριών καζίνο του επιχειρηματία Πηλαδάκη σε μια εταιρεία, με την είσοδο νέων επενδυτών απορρίφθηκε από το Πρωτοδικείο Κέρκυρας τον περασμένο Αύγουστο. Ο λόγος είναι ότι η συγχώνευση θα γινόταν στη βάση ενός σχεδίου εξυγίανσης για το οποίο όμως δεν είχε συναινέσει ο ΕΦΚΑ, ως ένας εκ των βασικών πιστωτών. Συνεπώς το δικαστήριο έκρινε προβληματική την πρόταση επιστρέφοντάς την πίσω.

Ο εκπρόσωπός τους, συνδικαλιστής Δημήτρης Καραγεωργόπουλος τόνισε ότι «Δώσαμε στο καζίνο την ευκαιρία να ξαναπροσπαθήσει να λειτουργήσει, για εμάς όχι για τον Πηλαδάκη. Εμείς κάναμε το καθήκον μας και πράξαμε ό,τι έπρεπε, για να μείνει το μαγαζί ανοικτό πάση θυσία και όποιες εκκρεμότητες να τις λύναμε με την εταιρεία εν λειτουργία, για να υπάρχει προοπτική διατήρησης θέσεων εργασίας. Θα ήμασταν σε πλεονεκτικότερη θέση αν όλες οι εταιρείες συγχωνεύονταν σε μια. Την ευθύνη θα είχαν ως αλληλέγγυες όλες εταιρείες του ομίλου που θα ήταν στο ίδιο ΑΦΜ.

Σήμερα όμως με κλειστό το Καζίνο Ρίο και ανοικτά τα άλλα δύο, εμείς είμαστε με δεμένα χέρια χωρίς διαπραγματευτικό ατού».

Οι εργαζόμενοι ζήτησαν από τον επιχειρηματία να πληρώσει τον μισθό του Αυγούστου και να ακολουθεί και ο Σεπτέμβριος. Για αυτά περιμένουν απάντηση μέχρι αύριο. Διαφορετικά αν αρνηθεί ή αν δεν απαντήσει, θα το εκλάβουν ως αποδοχή εκ μέρους του ότι δεν θέλει ή δεν μπορεί να διαχειριστεί την προνομιακή άδεια λειτουργίας που του έχει παραχωρήσει το κράτος.

Σε μια τέτοια περίπτωση, λέει ο Δημήτρης Καραγεωργόπουλος, οι εργαζόμενοι θα ξεκινήσουν άμεσα διαδικασίες υπεράσπισης των συμφερόντων τους και θα διασφαλίσουν με νομικό και συνδικαλιστικό τρόπο τις οφειλές.

Ταυτόχρονα θα ζητήσουν από τις Αρχές να ενεργοποιήσουν το σύνολο των υποχρεώσεων που απορρέουν από τον νόμο, ώστε, είτε μέσω μιας μεταβατικότητας, είτε μέσω άλλων δυνατοτήτων -ίσως και πιο επώδυνων για τους ίδιους- να εκχωρηθεί σε κάποιον άλλον η άδεια λειτουργίας του Καζίνο Ρίου.

«Οταν θα ξεκινήσει αυτός ο αγώνας, πισωγύρισμα δεν θα υπάρξει. Και βεβαίως δεν θα ανεχτούμε ολιγωρίες από κανέναν κρατικό λειτουργό. Οποιος σκόπιμα καθυστερεί να εφαρμόσει ό,τι προβλέπεται θα καταθέτουμε άμεσα μηνυτήριες αναφορές για παράβαση καθήκοντος, ενώ θα βρίσκει καθημερινά μπροστά του τους εργαζόμενους του Καζίνο» δήλωσε στην «Π» ο Δημήτρης Καραγεωργόπουλος.

«Πλέον οι ανοχές και οι αντοχές μας εξαντλήθηκαν. Αν δεν μπορεί ο κ. Πηλαδάκης να κρατήσει την επιχείρησή του, γεγονός που κατανοούμε απόλυτα, είναι πιο ηθικό να το ξεκαθαρίσει τώρα, άμεσα. Ομηροι πάντως δεν θα γίνουμε κανενός. Καθαρές κουβέντες», πρόσθεσε ο γνωστός συνδικαλιστής.

«Εμείς είμαστε η μόνη δύναμη που πάλεψε επί 10 χρόνια με μόνη στρατηγική και σύνθημα «το μαγαζί να μείνει ανοιχτό». Δυστυχώς, από τη μια οι παλινωδίες, οι ολιγωρίες στη λήψη αποφάσεων, η πλεονεξία, από την πλευρά του επιχειρηματία, ενώ από την άλλη οι ιδεοληψίες, οι εμπάθειες, οι αντεκδικήσεις, οι εμμονές, μιας μικρής ομάδας εργαζομένων, οδήγησαν στο να είναι κλειστό το καζίνο. Τώρα έχουν λουφάξει και οι δυο πλευρές και περιμένουν να δώσει λύση -εκ νέου- το σωματείο και η πλειοψηφία του προσωπικού. Ολοι περιμένουν κάτι από εμάς. Η δική μας η ”λύση” ίσως να μην είναι αρεστή σε κανέναν τους όμως…».