Λιγόστεψαν οι «αετοί» περίσσεψαν οι μετριότητες
Του Γιώργου Πιπερόπουλου, συνταξιούχος καθηγητής Οργάνωσης-Διοίκησης Επιχειρήσεων Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Είναι διαπιστωμένο, από σχετικές κοινωνιολογικές και ψυχολογικές έρευνες, ότι τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά φαινόμενα, αυτά που με την ολοκλήρωσή τους μορφοποιούν νέους θεσμούς, δομές και σχήματα, είναι δύσκολο εάν όχι σχεδόν ακατόρθωτο, να τα αξιολογήσουμε την ώρα που βρίσκονται στη δυναμική φάση εξέλιξής τους.
Στην Ελλάδα οι μορφοποιήσεις έχουν, ήδη, ξεκινήσει, από το Σύμφωνο Συμβίωσης και τον Πολιτικό Γάμο μέχρι τον επικείμενο νόμο για Γάμο Ομόφυλων, πράγματα άγνωστα μέχρι το πρόσφατο παρελθόν κρυσταλλώνονται προοδευτικά στο συλλογικό μας υποσυνείδητο.
Ολοι οι ενασχολούμενοι με την πολιτική, σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό επίπεδο αρνούνται τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις της εισαγωγής νέων θεσμών και δομών, υποβαθμίζοντας τη σημασία τους, για να συνεχίσουν τον ερωτικό τους εναγκαλισμό με την εξουσία ή με την προσδοκία κατάκτησής της και τα μύρια όσα αυτή η σχέση, αποδεδειγμένα αποδίδει!
Mετά την «αποδημία» Παπανδρέου, Καραμανλή, Μητσοτάκη, των τριών ανδρών που κυβέρνησαν επί 8 δεκαετίες, διαφωνώ με όσους διατείνονται ότι η πολιτική μας ζωή χαρακτηρίζεται πλέον από «μετριότητες», που για γλυκάνουν το πικρό χάπι τις χαρακτηρίζουν ως δήθεν «χρυσές». Ο όρος είναι, λογικά και ηθικά, απαράδεκτος, καθότι το «χρυσό» αρμόζει στους κορυφαίους, δηλαδή στους Αετούς και δεν μπορεί να χαρακτηρίζει τις «μετριότητες»!
Στα μεγάλα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά προβλήματα, που συσσωρεύτηκαν επί πολλά χρόνια, μας είπανε ποτέ οι «Ηγέτες» της Δύσης «πώς και γιατί» μας ήρθαν.
Εχουμε στην Ελλάδα απίστευτες πιέσεις στην ικανοποίηση αναγκών ατόμων και οικογενειών. Τα χρονίζοντα σημαντικά αιτήματα του λαού, όχι μόνο δεν ικανοποιούνται, αλλά διογκώνοντα με ταχείς ρυθμούς και επί πλέον ως Εθνος, Λαός και Κοινωνία, απογυμνωμένοι από οράματα και ελπίδα βιώνουμε την κατάθλιψη, έχοντας βουλιάξει στο τέλμα της ατιμωρησίας της μίζας, της ρεμούλας, της αφιλοτιμίας, του ωχαδερφισμού και της ανυποληψίας!
Είναι αλήθεια, ότι «έρπουμε» -πλέον- αγωνιωδώς στην πορεία της επιβίωσης εμείς οι κάποτε, όχι εύποροι και βολεμένοι, αλλά διανοητικά γεμάτοι ενθουσιασμό και ελπίδα υψιπετείς Ελληνες.
Θα θυμίσω ότι στην πατρίδα μας, οι γονείς και οι παππούδες μας -που ήταν δεμένοι με διάφορους τρόπους με τη γη- το έλεγαν πεντακάθαρα:«Οπου λιγοστεύουν οι Αετοί και μαζί τους και οι πελαργοί πληθαίνουν τα άπτερα ερπετά!».
Τα προβλήματα του 21ου αιώνα οικολογικά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά και δημογραφικά διογκώνονται με γεωμετρικούς ρυθμούς και συνιστούν τεραστίων διαστάσεων προκλήσεις, που απαιτούν σπουδαίους ανθρώπους στους θώκους της πολιτικής, επιχειρηματικής, θρησκευτικής, ακαδημαϊκής και άλλων τύπων εξουσίας όχι μόνο για να μπορέσουμε άμεσα να τα αντιμετωπίσουν, αλλά και να τα επιλύσουν, ώστε να δημιουργηθούν προοπτικές για τις επόμενες γενιές…
Η Ελλάδα μας χρειάζεται ιστορική συνέπεια, κιμπαρλίκι και φιλότιμο. Ηγέτες «Αετούς» για να σταματήσουν να μας οδηγούν στον ευτελισμό και την έρπουσα αναξιοπρέπεια της αδιαφάνειας και της διαφθοράς, όντας περισσότερο ατάλαντοι και ηθικά ελλιποβαρείς, ίσως και κυνικοί επιβήτορες κι όχι ικανοί, αυθεντικοί και υπεύθυνοι στους κάθε λογής θώκους της εξουσίας, που κατέχουν ως εκλεγμένοι ή… διορισμένοι.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
