Λύση και συνέπειες «γάμου» ομοφύλων

Του Βασίλη Παν. Ματσινόπουλου,  συγγραφέας

Με παρότρυνση συμπατριωτών μου, τακτικών αναγνωστών της εγκρίτου και πολύ ενδιαφέρουσας εφημερίδας «Πελοπόννησος», αλλά κι ως καινούργιος αναγνώστης της, θα ήθελα να εκφράσω σκέψεις για το καυτό και πολυσυζητούμενο θέμα περί «γάμου» ομοφύλων, επειδή, ανεξαρτήτως του τι υποστηρίζουν οι κυβερνώντες ή βουλευτές κομμάτων κι ασχέτως αν κάποιες 39 ή ακόμη και 239 χώρες έχουν υπερψηφίσει τα διατυμπανιζόμενα «δικαιώματα», αναμφισβήτητο είναι πως η συντριπτική πλειοψηφία των απανταχού της γης Ελλήνων δεν συμφωνεί με το εξελισσόμενο αυτό «θέατρο – τραγωδία»!

Υποκριτικώς και συγκεκαλυμμένα μιλούν για ίσα ανθρώπινα δικαιώματα. Αν αυτά αφορούν μερικούς, όσους με απρόβλεπτο ελάττωμα της φύσεως λόγω εκ γενετής ελλείψεως ορμονών ή επίκτητων σωματικών ιδιορρυθμιών εσφαλμένης ανατροφής ή καταδικαστέας αποπλανήσεώς τους ως ανηλίκων, συγκαταβατικά θα επιβαλλόταν ανάλογη σιωπηρά ανοχή ή και αποδοχή αλλά και ειδική στήριξη του κράτους, όπως γίνεται για ΑμΕΑ. Τέτοια στήριξη, όμως, ούτε οι ομοφυλόφιλοι προτείνουν, ούτε οι ομόφυλοι δείχνουν πως αποδέχονται, ούτε ζητούν εν κρυπτώ και παραβύστω να ασκούν το παρά φύσιν «χούι» τους στον κοιτώνα του σπιτιού τους. Αντιθέτως παρελαύνουν «pride» (υπερήφανοι), αυτοδιαφημιζόμενοι και κομπορρημπονούντες!

Οι ιθύνοντες υποστηρικτές τους, μη αρκούμενοι στη «συμβίωση» που πέτυχαν, εξωφθάλμως παραποιούν τη σωστή έννοια των λέξεων, μιλώντας για ίσα δικαιώματα σε «γάμο» ομοφύλων.

Αλλά ποιον γάμο; Ολα τα ορθογραφικά ή εγκυκλοπαιδικά λεξικά και νομικά συγγράμματα διευκρινίζουν, ότι «γάμος» θα πει «σύζευξη ανδρός με γυναίκα» και όχι ανδρός με άνδρα, ούτε γυναικός με γυναίκα. Οι λέξεις, αναλυόμενες, δηλώνουν ξεκάθαρα ότι ο άνδρας «νυμφεύεται», δηλ. παίρνει «νύμφη», ενώ η γυναίκα «υπανδρεύεται», δηλ. παίρνει άνδρα. Κι’ όταν λέει κανείς «ίσα δικαιώματα άνδρα», εννοεί ότι αυτός έχει νόμιμο και φυσικό δικαίωμα να πάρει σύζυγο όχι άνδρα, αλλά γυναίκα. Και η κάθε γυναίκα να παντρευτεί όχι γυναίκα αλλά άνδρα. Αλλιώς, οι ομόφυλοι δεν μπορεί να συνάψουν κανονικό γάμο, γι’ αυτό και εννοούμε έναν παρά φύσιν ψευτογάμο!

Προκύπτουν όμως ερωτήματα:

Αν ένας των ομοφύλων ζευγαριών αποβιώσει ο επιζών θα λέγεται «χήρος» και θα παίρνει σύνταξη χήρας; Και ποιος θα κληρονομεί τον θανόντα, αν αυτός ήδη προ του «γάμου» είχε στενούς εξ αίματος συγγενείς;

Το κυριότερο δεν είναι μόνο οι ψηφιζόμενοι νόμοι. Υπάρχουν και οι πιο σεβαστοί και απαράβατοι άγραφοι, τα έθιμα αιώνων, τα Ελληνοχριστιανικά και Ελληνικά, τα από Ομηρικής εποχής, που ισχύουν όχι μόνον ηθικώς αλλά και από νομικής πλευράς. Ας τ’ αφήσουν οι προπαγανδιστές τέτοιου «γάμου» τα περί «προοδευτικού μέλλοντος». Γιατί, «προοδευτική» μαθηματικώς λέγεται και κάθε άνωθεν πτώση επιταχυνόμενη κατά «γεωμετρική πρόοδο».

Οι κυβερνώντες δεν βλέπουν πτώση για τον εαυτό τους ή για το κύρος τους; Αντ’ αυτού επιχειρούν να ξεγελάσουν αφελείς εύπιστους ή αγραμμάτους, με τρυφερές χειραψίες, βέρες και λουλουδάκια του ψευτογάμου τους και λοιπές εμετικές γελοιότητες! Ισχυρίζονται πως, τάχα, «δεν θέλουν να διχάσουν τον λαό». Εδώ πρόκειται περί βαρυτάτης ύβρεως! Γιατί η λέξη «διχάζω» σημαίνει «διαιρώ στα δύο». Εννοούν δηλαδή, ότι οι μισοί Ελληνες είναι φυσιολογικοί και οι άλλοι ομοφυλόφιλοι; Ντροπή δεν υπάρχει;

Για την τεκνοθεσία ομοφύλων:

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο το ποιος θα δώσει τη μητρική αγάπη, ούτε το «γονέας-1 και γονέας-2», ούτε η «παρένθετη μητέρα», που στη θέση της ελεύθερα θα εύρισκαν έστω μια παλλακίδα. Είναι περισσότερο η πρόβλεψη πως, αν υπάρξουν τέτοια παιδιά, ο απλός λαός σίγουρα θα τα ονομάζει «μούλικα» ή «κιναιδόπαιδα». Ασε την «καζούρα» από συμμαθητές τους στα σχολεία, όπως είναι και της μόδας!.

Αλλωστε, ποιο σοβαρό ίδρυμα θα εμπιστευόταν σε αυτούς ορφανά παιδιά; Και γιατί; Μήπως για να διδαχθούν το «χούι» τους;

Το σκέφτηκαν καλά οι υπεύθυνοι; Τόσο εκτός πραγματικότητος είναι;